[Krystyna]

   
Przetacznik (Veronica L.)
Rodzaj roślin, współcześnie (system APG III z 2009) umieszczany w obrębie babkowatych (Plantaginaceae).
Według XX-wiecznych ujęć taksonomicznych rodzaj ten zaliczany jest do rodziny trędownikowatych (Scrophulariaceae) lub przetacznikowatych (Veronicaceae).
Po wyłączeniu w odrębny rodzaj Hebe gatunków krzewiastych, obecnie do rodzaju Veronicanależy około 200 gatunków roślin
Gatunkiem typowym jest Veronica officinalis L..

Nazwa rodzaju pochodzi od znanej z Ewangelii św. Weroniki.
W Średniowieczu istniał pogląd, że w drobnych kwiatach przetaczników można dostrzec jej twarz

Rośliny zielne, roczne, krzewinki.
Kwiaty niebieskawe w kwiatostanach groniastych lub wyrastających pojedynczo w kątach liści.
kwitnienie: III - X
kolor kwiatów: biały, fioletowy, niebieski
Owocem jest spłaszczona, kilku- lub wielonasienna torebka.
Nasiona tarczowato spłaszczone albo muszelkowato wydrążone.

Wśród Przetaczników najmniejsze są:
Przetacznik różyczkowaty (rosnący m.in. w Tatrach) i Przetacznik macierzankowy, a do największych należy Przetacznik długolistny
Zastosowanie
Wiele gatunków uprawia się jako rośliny ozdobne.
źródło

[Krystyna]

       
       
   
   
   
   
   
Przetacznik alpejski (Veronica alpina L.)
Gatunek arktyczno-alpejski.
Występuje w Ameryce Północnej, Azji i Europie, w tym także na Islandii i Grenlandii
W Polsce spotykany w Tatrach (dość często), Karkonoszach i w Gorcach.
Bylina.
Kwitnie od czerwca do lipca, zapylana jest przeważnie przez owady.
Siedlisko: porasta obrzeża wyleżysk, skały, żwirki, murawy naskalne, rośnie wzdłuż potoków.
Występuje od regla dolnego po piętro halne, główny obszar jej występowania w Tatrach to trzy najwyższe piętra roślinności.
źródło
źródło

[Krystyna]

       
       
       
   
   
   
Przetacznik bobowniczek (Veronica beccabunga L.)
Występuje w Afryce Północnej, całej Europie i na znacznej części Azji.
W Polsce roślina pospolita.
Bylina, hemikryptofit.
Kwitnie od maja do sierpnia.
Zasiedla obszary źródliskowe, brzegi cieków wodnych, rowów, strumieni, bagna i szuwary nad płynącymi wodami.
Roślina występuje w strumieniach, w których żyją pstrągi.
Najczęściej rośnie zanurzona do połowy, a na jej podwodnych częściach mogą żyć larwy, którymi żywią się ryby.
Przy zmianach stanu wody, gdy jest głęboko zanurzona, ma możliwość przetrwania zimy.

Zastosowanie
Może być spożywana jako sałata, jest bogata w witaminę C, wspomaga procesy trawienne.
Należy zachować ostrożność w przypadku przetaczników rosnących w strumieniach zawierających nadmierną ilość nawozów oraz pasożytów.
W miarę możliwości powinno się zbierać rośliny w górnym biegu strumienia.

Zastosowanie i uprawa
Bywa uprawiany jako roślina ozdobna.
W Polsce jest wystarczająco mrozoodporny (strefy mrozoodporności 5-9).
Łatwy w uprawie, nie ma specjalnych wymagań co do podłoża.
Rozmnaża się przez wysiew nasion jesienią lub wiosną, przez sadzonki wytwarzane latem
lub przez podział rozrośniętych kęp jesienią lub wczesną wiosną
źródło
źródło

[Krystyna]

       
       
   
   
   
   
Przetacznik macierzankowy (Veronica serpyllifolia)
Gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny babkowatych (Plantaginaceae),w systemach XX-wiecznych  klasyfikowany zwykle do trędownikowatych (Scrophulariaceae).
Rośnie na łąkach, polach, przydrożach.
źródło

[Krystyna]

       
       
       
   
Przetacznik długolistny (Veronica longifolia L.)
Gatunek rośliny należący do rodziny babkowatych (Plantaginaceae), w systemach XX-wiecznych klasyfikowany zwykle do trędownikowatych (Scrophulariaceae).
Jest czasami uprawiany jako roślina ozdobna.

Występuje dziko na dwóch kontynentach
Azja: Turcja, Rosja (Kaukaz Północny, wschodnia i zachodnia Syberia, Daleki Wschód), Kazachstan, Kirgistan, Chiny – Heilongjiang, Jilin, Xinjiang.
Europa: Austria, Belgia, Białoruś, Bułgaria, Czechy, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Holandia, Litwa, Łotwa, Mołdawia, Niemcy, Norwegia, Polska, Rosja, Rumunia, Słowacja, Szwecja, Ukraina, Węgry, Włochy, dawna Jugosławia.
W Polsce jest niezbyt pospolity.

Bylina, hemikryptofit.
Kwitnie od czerwca do połowy sierpnia
Bywa uprawiany jako roślina ozdobna.
W Polsce jest całkowicie mrozoodporny (strefy mrozoodporności 4-9).
Łatwy w uprawie, nie ma specjalnych wymagań co do podłoża.
Rozmnaża się przez wysiew nasion jesienią lub wiosną, przez sadzonki wytwarzane latem
lub przez podział rozrośniętych kęp jesienią lub wczesną wiosną .
źródło

[Krystyna]

       
       
       
       
   
   
Przetacznik kłosowy (Veronica spicata L.)
Zasięg jego występowania obejmuje niemal całą Europę oraz znaczną część terenów Azji o klimacie umiarkowanym. 
W Polsce jest gatunkiem rodzimym, występuje pospolicie na całym niżu, w górach jest rzadki.
Bylina, chamefit. Rośnie w suchych murawach, na zboczach, obrzeżach lasów. 
Kwitnie od czerwca do sierpnia
źródło

[Krystyna]

       
       
       
   
   
   
   
   
 Przetacznik leśny (lekarski)
Veronica officinalis Linne (Plantaginaceae, dawniej Scrophulariaceae) niegdyś był w Polsce popularnym ziołem, obecnie znanym tylko przez niektórych zielarzy.
Jednakże za granicą w niektórych krajach, np. w Szwajcarii i Niemczech można spotkać surowiec w handlu, jak i ciekawe mieszanki ziołowe zawierające ziele przetacznika.
Herba Veronicae (Ehrenpreiskraut) jest objęty przez Deutscher Arzneimittel Codex z 2004 r.
Przetacznik leśny występuje w Polsce w stanie dzikim, w lasach, na polanach, przy pastwiskach.

W polskiej fitoterapii ziele przetacznika było używane w leczeniu dny (artretyzmu, podagry) oraz nieżytów  układu oddechowego, rzadziej stanów zapalnych układu moczowego i przewlekłych chorób skóry.
Polecano dodawać miód do naparu z ziela przetacznika.
Z praktyki wnioskuję, że nie ma zagrożenia przedawkowania naparu.
Herbatkę z przetacznika można pić szklankami kilka razy dziennie.

Wodny wyciąg z przetacznika działa na skórę przeciwzapalnie, odżywczo i odkażająco.
Wspomaga procesy odnowy i odtruwania komórek skóry.

Napar z suchego ziela przetacznika lub macerat ze świeżego przemielonego ziela przetacznika wzmaga wydalanie moczu i potu oraz szkodliwych produktów przemiany materii.
Wzmaga wydzielanie żółci, reguluje wypróżnienia.
Leczy zaburzenia trawienne, nieżyty oskrzeli i płuc, wzmaga odporność.
Zwiększa wydalanie związków azotowych z moczem i potem oraz niektórych szkodliwych metabolitów z żółcią.
Podany z miodem łagodzi kaszel, wzmacnia i poprawia wentylację płuc.
Rozszerza oskrzela, pobudza ruchy migawkowe nabłonka w drogach oddechowych, przez co ułatwia odkrztuszanie i oczyszczanie błon śluzowych.
Kwasy fenolowe, alkohole cukrowe, irydoidy i fitosterole mają właściwości przeciwzapalne, przeciwdroboustrojowe, odtruwające, przeciwbólowe oraz żółciopędne i moczopędne
Ochraniają miąższ wątroby przed uszkodzeniem chemicznym.
Przetacznik łagodzi objawy alergii.
Irydoidy działają przeciwreumatycznie.
Macerat i napar z ziela przetacznika wspomagają leczenie wrzodów żołądka i jelit, szczególnie w połączeniu z lukrecją (korzeń lukrecji).

Napar zastosowany na oczy działa podobnie jak wyciągi ze świetlika: przeciwzapalnie, antyseptycznie i lekko ściągająco.
Napar z przetacznika może zastąpić napar ze świetlika i może być użyty w okładach do leczenia zapalenia spojówek i powiek, podrażnień gałki ocznej, łagodzenia objawów zmęczenia oczu.
Przetacznik wspomaga ustępowanie worków i cieni pod oczami (codzienne okłady z naparu 30-minutowe przez 7 dni).
źródło
źródło

[Krystyna]

       
       
   
   
   
   
   
Przetacznik ożankowy (Veronica chamaedrys L.)
Rodzimy obszar występowania to cała Europa, Azory i Madera, oraz obszary Azji o umiarkowanym klimacie.
Rozprzestrzenia się także gdzieniegdzie poza tym obszarem, np. w Ameryce Północnej.
W Polsce roślina pospolita na niżu, w górach nieco rzadsza.

Według ptasich oczek (przetacznika ożankowego) można nastawiać zegarek, no może taki w którym godzinka rozbieżności nie robi różnicy, kwiaty rośliny otwierają się codziennie między godziną 8-9:00 rano. 
Śliczne, delikatne ciemno niebieskie lub błękitne kwiaty tworzące kobierce w zaroślach, lasach mieszanych, na łąkach, ogrodach i przydrożach to zazwyczaj przetacznik ożankowy (Veronica chamaedrys), zadrzewione tereny lubi przetacznik…
źródło
źródło

[Krystyna]

       
       
   
   
   
   
   
Przetacznik ząbkowany (Veronica austriaca L., syn. V. dentata Schmidt)
Przetacznik ząbkowany (Veronica austriaca L.) – rzadka roślina, rosnąca na ogół na suchych murawach i w zaroślach.
Nie występuje na północy, północnym-zachodzie i północnym-wchodzie Polski.
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla: All. Cirsio-Brachypodion pinnati Hadač et Klika 1944 em. Krausch 1961 - zwarte stepy łąkowe.
źódło

[Krystyna]

       
   
   
   
Przetacznik bluszczykowy (Veronica hederifolia L.) 
Gatunek rośliny należący do rodziny babkowatych (Plantaginaceae). 
Występuje w Europie, na Kaukazie, w Azji Mniejszej, zachodniej Azji, na Bliskim Wschodzie oraz w północno-zachodniej Afryce. 
Roślina została także zawleczona do Ameryki Północnej i w USA ma status gatunku inwazyjnego. 
W Polsce występuje na terenie całego kraju, ale niezbyt pospolicie.
Roślina jednoroczna. Kwitnie od kwietnia do maja. 
Występuje na glebach świeżych, żyznych, o odczynie lekko kwaśnym do zasadowego.
 Spotykana jest w świetlistych lasach, przy drogach, na polach i na siedliskach ruderalnych.
źródło
źrodło

[Krystyna]

       
       
   
   
Przetacznik błotny, przetacznik bagienny (Veronica scutellata L.) 
Gatunek rośliny należący do rodziny babkowatych (Plantaginaceae).
Bylina.
Kwitnie od czerwca do sierpnia.
Siedlisko:
Torfowiska niskie, wilgotne łąki, brzegi wód, namuliska.
źródło
źródło
źródło