22-07-2022, 20:52
Henri Eugène Augustin Le Sidaner (1862-1939)
Piękne słowa i obrazy
22-07-2022, 21:12
Mówiąc do smutku
Mój smutku, nie powinnam traktować cię
jak bezdomnego psa,
który przychodzi pod kuchenne drzwi
po kawałek skórki, po gołą kość.
Powinnam ci zaufać.
Powinnam przygarnąć cię
do domu i dać ci w nim
twój własny kąt,
starą słomiankę do leżenia,
i własną miskę z wodą.
Myślisz, że nie wiem, że żyłeś
pod moim progiem.
Tęsknisz za stałym miejscem
przed zimą. Potrzebne ci
imię,
obróżka i tabliczka. Potrzebne ci
prawo do odstraszania intruzów,
do uznania
mojego domu za twój
a ciebie
za mojego wiernego psa.
przełożyła Julia Hartwig
Denise Levertov
Mój smutku, nie powinnam traktować cię
jak bezdomnego psa,
który przychodzi pod kuchenne drzwi
po kawałek skórki, po gołą kość.
Powinnam ci zaufać.
Powinnam przygarnąć cię
do domu i dać ci w nim
twój własny kąt,
starą słomiankę do leżenia,
i własną miskę z wodą.
Myślisz, że nie wiem, że żyłeś
pod moim progiem.
Tęsknisz za stałym miejscem
przed zimą. Potrzebne ci
imię,
obróżka i tabliczka. Potrzebne ci
prawo do odstraszania intruzów,
do uznania
mojego domu za twój
a ciebie
za mojego wiernego psa.
przełożyła Julia Hartwig
Denise Levertov
22-07-2022, 21:14
Dar
Właśnie kiedy wydajesz się sobie
pajęczyną utkaną z samych pytań,
inni składają w twoje puste ręce
swoje pytania i masz je nieść,
ptasie jajeczka, które się wyklują,
jeżeli dasz im ciepło, motyle
otwierające i zamykające skrzydła
w twoich złożonych dłoniach,
ufne, że nie zetrzesz
ich błyszczącego futerka, ich pyłku.
Dostajesz pytania innych,
jakby były odpowiedzią
na wszystko, o co zapytujesz.
I może właśnie ten dar
to jest odpowiedź.
przełożył Czesław Miłosz
Denise Levertov
Właśnie kiedy wydajesz się sobie
pajęczyną utkaną z samych pytań,
inni składają w twoje puste ręce
swoje pytania i masz je nieść,
ptasie jajeczka, które się wyklują,
jeżeli dasz im ciepło, motyle
otwierające i zamykające skrzydła
w twoich złożonych dłoniach,
ufne, że nie zetrzesz
ich błyszczącego futerka, ich pyłku.
Dostajesz pytania innych,
jakby były odpowiedzią
na wszystko, o co zapytujesz.
I może właśnie ten dar
to jest odpowiedź.
przełożył Czesław Miłosz
Denise Levertov
22-07-2022, 21:15
Uczę się ciebie człowieku
Uczę się ciebie człowieku.
Powoli się uczę, powoli.
Od tego uczenia trudnego
Raduje się serce i boli.
O świcie nadzieją zakwita,
Pod wieczór niczemu nie wierzy,
Czy wątpi, czy ufa - jednako -
Do ciebie, człowieku, należy.
Uczę się ciebie i uczę
I wciąż cię jeszcze nie umiem -
Ale twe ranne wesele,
Jerzy Liebert
Uczę się ciebie człowieku.
Powoli się uczę, powoli.
Od tego uczenia trudnego
Raduje się serce i boli.
O świcie nadzieją zakwita,
Pod wieczór niczemu nie wierzy,
Czy wątpi, czy ufa - jednako -
Do ciebie, człowieku, należy.
Uczę się ciebie i uczę
I wciąż cię jeszcze nie umiem -
Ale twe ranne wesele,
Jerzy Liebert
22-07-2022, 21:17
Mogę
Wymyślać mogę wszystko od początku.
Mam tę możliwość: wyżynną prowincję
czyli Wyobraźnię. Dobry grunt pod zamek
lub duży pokój z oknem dla południa
i dla spacerów płochliwych firanek.
Trony bez królów i głowy bez koron.
Anarchia czasu ciągła jak aleja.
Tam wyrok życia wydaje się celny
wielce bogaty gdy zbieramy liście.
Mogę być sobą lub tryumfem wodza
z kości słoniowej z bogatego szkła
i z ciekawością c o j e s z c z e s i ę s t a n i e
gdy w przewspółczesnej ukażę się porze
na złotokonnym zwycięskim rydwanie.
Mogę być sobą i sterować nocą
by się w nietrwałe nie zapuszczać lądy
i pustej doby nie trzymać w ramionach.
Myśli powtarzać by zostały po nas
znowu dla kogoś. Dla tych samych odkryć.
Ewa Lipska
Wymyślać mogę wszystko od początku.
Mam tę możliwość: wyżynną prowincję
czyli Wyobraźnię. Dobry grunt pod zamek
lub duży pokój z oknem dla południa
i dla spacerów płochliwych firanek.
Trony bez królów i głowy bez koron.
Anarchia czasu ciągła jak aleja.
Tam wyrok życia wydaje się celny
wielce bogaty gdy zbieramy liście.
Mogę być sobą lub tryumfem wodza
z kości słoniowej z bogatego szkła
i z ciekawością c o j e s z c z e s i ę s t a n i e
gdy w przewspółczesnej ukażę się porze
na złotokonnym zwycięskim rydwanie.
Mogę być sobą i sterować nocą
by się w nietrwałe nie zapuszczać lądy
i pustej doby nie trzymać w ramionach.
Myśli powtarzać by zostały po nas
znowu dla kogoś. Dla tych samych odkryć.
Ewa Lipska
22-07-2022, 21:33
Moje wspomnienia
Urodziłem się przynosząc na świat
Grubą księgę - czystą, niezapisaną.
By przez wiele długich moich lat
Pisać historię życia, mnie tylko znaną.
W moim życiu jak i u wszystkich ludzi,
Były wysokie wzloty i upadki.
Sam torowałem drogę swojego życia,
Nie licząc nigdy na pomoc Ojca i Matki.
Wiele w swym życiu krzywd doznałem,
Może dlatego, że miałem charakter łagodny,
Że cudze sprawy na pierwszym miejscu stawiałem,
Że byłem sprawiedliwy, ustępliwy i pogodny.
Krzywdzili mnie: rodzina, koledzy i przyjaciele.
Kładli kłody pod nogi, kto tylko chciał i mógł.
Wymyślali zarzuty i kłamstwa - a było ich wiele.
Ile zdrowia mnie to kosztowało, wiedział tylko
Jednak nic i nikt nie mógł przeszkodzić
Temu, co przeznaczone z góry dla mnie było
Przeżyłem wiele i trudno jest to zapomnieć,
Ale w końcu wszystko dobrze się skończyło.
Szczepan Kurzymski
Urodziłem się przynosząc na świat
Grubą księgę - czystą, niezapisaną.
By przez wiele długich moich lat
Pisać historię życia, mnie tylko znaną.
W moim życiu jak i u wszystkich ludzi,
Były wysokie wzloty i upadki.
Sam torowałem drogę swojego życia,
Nie licząc nigdy na pomoc Ojca i Matki.
Wiele w swym życiu krzywd doznałem,
Może dlatego, że miałem charakter łagodny,
Że cudze sprawy na pierwszym miejscu stawiałem,
Że byłem sprawiedliwy, ustępliwy i pogodny.
Krzywdzili mnie: rodzina, koledzy i przyjaciele.
Kładli kłody pod nogi, kto tylko chciał i mógł.
Wymyślali zarzuty i kłamstwa - a było ich wiele.
Ile zdrowia mnie to kosztowało, wiedział tylko
Jednak nic i nikt nie mógł przeszkodzić
Temu, co przeznaczone z góry dla mnie było
Przeżyłem wiele i trudno jest to zapomnieć,
Ale w końcu wszystko dobrze się skończyło.
Szczepan Kurzymski
22-07-2022, 21:34
Jestem
Jestem, jaka jestem...
Jaką mnie życie ukształtowało
Nieraz doświadczyło
Zrobiło ze mną co chciało
Czasem pogłaskało
Czasem przytuliło
Częściej po grzbiecie batem przejechało
Odznaczone bliznami ciało i dusza
Z nową energią co dzień rusza
Nie dając za wygraną życiu
Siłę czerpię z bycia
Z każdego przeżytego dnia
Który opróżniony z niepokoju
Nabiera blasku, entuzjazm wznieca
Upadłe uczucia nagle odżywają
Oręż ciepła podając
Oddalone smutki i żale
Niegrożne mi są już wcale
Po drodze zbieram uśmiechów pare
Życzliwe słowa, spojrzenia i uściski...
Wszystko to, co jest mi bliskie
Nie bać się, wybiegać naprzód
Formować przyszłość, spełniać się
Upadać i podnosić się stale
Jest naszym przeznaczeniem...
Pogodziłam się z życiem
Ugiełam się pod jego ciężarem
Jest takie krótkie, za krótkie na żale.
/Senna K./ 2008r
źródło
Jestem, jaka jestem...
Jaką mnie życie ukształtowało
Nieraz doświadczyło
Zrobiło ze mną co chciało
Czasem pogłaskało
Czasem przytuliło
Częściej po grzbiecie batem przejechało
Odznaczone bliznami ciało i dusza
Z nową energią co dzień rusza
Nie dając za wygraną życiu
Siłę czerpię z bycia
Z każdego przeżytego dnia
Który opróżniony z niepokoju
Nabiera blasku, entuzjazm wznieca
Upadłe uczucia nagle odżywają
Oręż ciepła podając
Oddalone smutki i żale
Niegrożne mi są już wcale
Po drodze zbieram uśmiechów pare
Życzliwe słowa, spojrzenia i uściski...
Wszystko to, co jest mi bliskie
Nie bać się, wybiegać naprzód
Formować przyszłość, spełniać się
Upadać i podnosić się stale
Jest naszym przeznaczeniem...
Pogodziłam się z życiem
Ugiełam się pod jego ciężarem
Jest takie krótkie, za krótkie na żale.
/Senna K./ 2008r
źródło
22-07-2022, 21:36
Inna jazda
Czemu Ty życie jesteś takie
trudne…
Dajesz mi tyle bólu i żalu
a to wszystko przeplatasz
cudowną małą chwilą
cichym spojrzeniem
i krótkim spotkaniem.
Tyle zakrętów
i skrzyżowań mnóstwo
wiem pewnie chce za wiele!
Bo spokoju,ciszy i normalności
chce po prostu małej miłości
z odrobiną uniesienia
szczyptą zrozumienia
małą pieszczota
i niekiedy małą ochotą
na bycie zwykłą kokochą!
Chce być dla kogoś ważna!
Ale to już chyba inna jazda
bo ciężko wszystkim zrozumieć
że ja jestem z marsa
taka jedna mała gwiazda!
Świece bardzo ale od środka
bo tkwi we mnie
mała gorąca miłostka.
Co chce dać ciepło tylko jednemu
temu jednemu już wybranemu.
I tu pojawia sie skrzyżowanie
a zaraz za nim zakręt powstanie
a na koniec zimna jazda
i zostanie sama gwiazda!
Tak to zwykle w bajkach bywa
że morał zawsze wypływa
a z tej bajki jest już taki,
że spotkały się dwa głuptaki
jedno w drugim zakochane
on odejdzie-ona zostanie.
I następne skrzyżowanie
/Senna K./
źródło
Czemu Ty życie jesteś takie
trudne…
Dajesz mi tyle bólu i żalu
a to wszystko przeplatasz
cudowną małą chwilą
cichym spojrzeniem
i krótkim spotkaniem.
Tyle zakrętów
i skrzyżowań mnóstwo
wiem pewnie chce za wiele!
Bo spokoju,ciszy i normalności
chce po prostu małej miłości
z odrobiną uniesienia
szczyptą zrozumienia
małą pieszczota
i niekiedy małą ochotą
na bycie zwykłą kokochą!
Chce być dla kogoś ważna!
Ale to już chyba inna jazda
bo ciężko wszystkim zrozumieć
że ja jestem z marsa
taka jedna mała gwiazda!
Świece bardzo ale od środka
bo tkwi we mnie
mała gorąca miłostka.
Co chce dać ciepło tylko jednemu
temu jednemu już wybranemu.
I tu pojawia sie skrzyżowanie
a zaraz za nim zakręt powstanie
a na koniec zimna jazda
i zostanie sama gwiazda!
Tak to zwykle w bajkach bywa
że morał zawsze wypływa
a z tej bajki jest już taki,
że spotkały się dwa głuptaki
jedno w drugim zakochane
on odejdzie-ona zostanie.
I następne skrzyżowanie
/Senna K./
źródło
« Starszy wątek | Nowszy wątek »
Użytkownicy przeglądający ten wątek: 337 gości