05-08-2022, 22:29
Eugene de Blaas (1843-1932)
Malarz akademicki pochodzenia austriackiego urodzony i pracujący we Włoszech.
Piękne słowa i obrazy
Eugene de Blaas (1843-1932)
Malarz akademicki pochodzenia austriackiego urodzony i pracujący we Włoszech.
05-08-2022, 22:30
Eugene de Blaas (1843-1932)
Malarz akademicki pochodzenia austriackiego urodzony i pracujący we Włoszech.
05-08-2022, 22:30
Kalina
Rosła kalina z liściem szerokiem,
Nad modrym w gaju rosła potokiem,
Drobny deszcz piła, rosę zbierała,
W majowym słońcu liście kąpała,
W lipcu korale miała czerwone,
W cienkie z gałązek włosy wplecione.
Tak się stroiła jak dziewczę młode
I jak w lusterko patrzyła w wodę.
Wiatr co dnia czesał jej długie włosy,
A oczy myła kroplami rosy.
U tej krynicy, u tej kaliny
Jasio fujarki kręcił z wierzbiny
I grywał sobie długo, żałośnie,
Gdzie nad krynicą kalina rośnie,
I śpiewał sobie: dana! oj dana!
A głos po rosie leciał co rana.
Kalina liście zielone miała
I jak dziewczyna w gaju czekała,
A gdy jesienią w skrzynkę zieloną
Pod czarny krzyżyk Jasia złożono,
Biedna kalina znać go kochała,
Bo wszystkie swoje liście rozwiała,
Żywe korale rzuciła w wodę.
Z żalu straciła swoją urodę.
Teofil Lenartowicz
Rosła kalina z liściem szerokiem,
Nad modrym w gaju rosła potokiem,
Drobny deszcz piła, rosę zbierała,
W majowym słońcu liście kąpała,
W lipcu korale miała czerwone,
W cienkie z gałązek włosy wplecione.
Tak się stroiła jak dziewczę młode
I jak w lusterko patrzyła w wodę.
Wiatr co dnia czesał jej długie włosy,
A oczy myła kroplami rosy.
U tej krynicy, u tej kaliny
Jasio fujarki kręcił z wierzbiny
I grywał sobie długo, żałośnie,
Gdzie nad krynicą kalina rośnie,
I śpiewał sobie: dana! oj dana!
A głos po rosie leciał co rana.
Kalina liście zielone miała
I jak dziewczyna w gaju czekała,
A gdy jesienią w skrzynkę zieloną
Pod czarny krzyżyk Jasia złożono,
Biedna kalina znać go kochała,
Bo wszystkie swoje liście rozwiała,
Żywe korale rzuciła w wodę.
Z żalu straciła swoją urodę.
Teofil Lenartowicz
05-08-2022, 22:31
Eugene de Blaas (1843-1932)
Malarz akademicki pochodzenia austriackiego urodzony i pracujący we Włoszech.
05-08-2022, 22:32
Eugene de Blaas (1843-1932)
Malarz akademicki pochodzenia austriackiego urodzony i pracujący we Włoszech.
05-08-2022, 22:33
Czego nam potrzeba
Daleko, daleko
Te wody już cieką,
Przy których widziałem,
Przy których słyszałem,
Co tu wyśpiewałem.
I dęby spróchniały,
Co przy chacie stały,
Pod których konary
Siadał dudarz stary,
Co się po wsiach włóczył
I piosneczek uczył.
Ale w myśli mojej
Wszystko żywo stoi.
Sosna rosochata
I na łące rzeczka,
Kędy jaskółeczka
Latała skrzydlata,
A białe gołębie
Siadały na dębie,
A w oknie siadała
Panieneczka biała,
Co pieśni śpiewała.
Ach, w niebie kraj taki
Jak polskie równiny,
A jakie chłopaki,
A jakie dziewczyny,
Ach, Boże jedyny!
A Wisła, ta rzeka,
Co w morze ucieka,
Co siwa u brzegu,
A modra z daleka,
Gdzie płynąc na tratwie
Flis przygrywa dziatwie
I wiezie za morze
Mazowieckie zboże,
Ach, Bożeż mój, Boże!
A każdziuchne pole
Równe jak po stole,
To jak z ciepłą wiosną
Pszenice porosną,
A zboże kłosieje,
A wiater powieje,
To zda się w tym zbożu,
Że płyniesz po morzu,
Tak wietrzyk kłosami
Buja jak falami.
Och, kraj nasz tak błogi,
Że widząc te niwy,
Choć człowiek ubogi,
A jednak szczęśliwy
I takiej natury,
Że się nie oddali,
Choćby mu dawali
Nawet złote góry.
Zielona dąbrowa,
Stado koni biega,
A jak się wierzbowa
Fujarka rozlega?
A jak się tam bawią,
Jakie bajki prawią?
Toteż, dawniej, było,
Wszystko się bawiło,
Tak w tym kraju milo.
Teraz tam inaczej,
Teraz nie zobaczy
Tych wszystkich radości,
Same tam żałości.
To po dawnych dworach
Srebro stało w worach,
Na srebrze jadali,
W jedwabiach chadzali,
Teraz jedzą z gliny,
Mój Boże jedyny!
Lecz choć nie ma wiela
Bogactwa, wesela,
Chociaż więcej biedy,
Niźli było kiedy,
Wspomnij jeno komu,
Że ma odejść z domu,
I z domu, i z kraju,
Łzami się obleje,
Na śmierć zatęsknieje
Po ojczystym raju.
Nic by nie potrzeba
Do naszego nieba,
Jak tylko swobody,
Równości i zgody.
O, dajże to, Panie,
Niechaj się tak stanie
Dla polskiej krainy,
Mój Boże jedyny!
Teofil Lenartowicz
Daleko, daleko
Te wody już cieką,
Przy których widziałem,
Przy których słyszałem,
Co tu wyśpiewałem.
I dęby spróchniały,
Co przy chacie stały,
Pod których konary
Siadał dudarz stary,
Co się po wsiach włóczył
I piosneczek uczył.
Ale w myśli mojej
Wszystko żywo stoi.
Sosna rosochata
I na łące rzeczka,
Kędy jaskółeczka
Latała skrzydlata,
A białe gołębie
Siadały na dębie,
A w oknie siadała
Panieneczka biała,
Co pieśni śpiewała.
Ach, w niebie kraj taki
Jak polskie równiny,
A jakie chłopaki,
A jakie dziewczyny,
Ach, Boże jedyny!
A Wisła, ta rzeka,
Co w morze ucieka,
Co siwa u brzegu,
A modra z daleka,
Gdzie płynąc na tratwie
Flis przygrywa dziatwie
I wiezie za morze
Mazowieckie zboże,
Ach, Bożeż mój, Boże!
A każdziuchne pole
Równe jak po stole,
To jak z ciepłą wiosną
Pszenice porosną,
A zboże kłosieje,
A wiater powieje,
To zda się w tym zbożu,
Że płyniesz po morzu,
Tak wietrzyk kłosami
Buja jak falami.
Och, kraj nasz tak błogi,
Że widząc te niwy,
Choć człowiek ubogi,
A jednak szczęśliwy
I takiej natury,
Że się nie oddali,
Choćby mu dawali
Nawet złote góry.
Zielona dąbrowa,
Stado koni biega,
A jak się wierzbowa
Fujarka rozlega?
A jak się tam bawią,
Jakie bajki prawią?
Toteż, dawniej, było,
Wszystko się bawiło,
Tak w tym kraju milo.
Teraz tam inaczej,
Teraz nie zobaczy
Tych wszystkich radości,
Same tam żałości.
To po dawnych dworach
Srebro stało w worach,
Na srebrze jadali,
W jedwabiach chadzali,
Teraz jedzą z gliny,
Mój Boże jedyny!
Lecz choć nie ma wiela
Bogactwa, wesela,
Chociaż więcej biedy,
Niźli było kiedy,
Wspomnij jeno komu,
Że ma odejść z domu,
I z domu, i z kraju,
Łzami się obleje,
Na śmierć zatęsknieje
Po ojczystym raju.
Nic by nie potrzeba
Do naszego nieba,
Jak tylko swobody,
Równości i zgody.
O, dajże to, Panie,
Niechaj się tak stanie
Dla polskiej krainy,
Mój Boże jedyny!
Teofil Lenartowicz
05-08-2022, 22:33
Eugene de Blaas (1843-1932)
Malarz akademicki pochodzenia austriackiego urodzony i pracujący we Włoszech.
05-08-2022, 22:34
Eugene de Blaas (1843-1932)
Malarz akademicki pochodzenia austriackiego urodzony i pracujący we Włoszech.
05-08-2022, 22:35
Łzy
Gdzie ta chatka mchem obrosła,
Co mnie wychowała?
Gdzie jabłonka ta wyniosła,
Co w ogrodzie stała?
Gdzie to źródło żywej wody,
Spod ziemi bijące?
Gdzie te myśli dziewki młodej
Jak kwiatki na łące?
Chata - w gruzy obalona,
Źródła - bić przestały,
Jabłoń - w próchno zamieniona:
Jedne łzy zostały.
Teofil Lenartowicz
Gdzie ta chatka mchem obrosła,
Co mnie wychowała?
Gdzie jabłonka ta wyniosła,
Co w ogrodzie stała?
Gdzie to źródło żywej wody,
Spod ziemi bijące?
Gdzie te myśli dziewki młodej
Jak kwiatki na łące?
Chata - w gruzy obalona,
Źródła - bić przestały,
Jabłoń - w próchno zamieniona:
Jedne łzy zostały.
Teofil Lenartowicz
05-08-2022, 22:35
Eugene de Blaas (1843-1932)
Malarz akademicki pochodzenia austriackiego urodzony i pracujący we Włoszech.
05-08-2022, 22:36
Eugene de Blaas (1843-1932)
Malarz akademicki pochodzenia austriackiego urodzony i pracujący we Włoszech.
05-08-2022, 22:37
Dwie zorze
Hej! tam na polu stała cerkiewka,
Przy niej dzwonnica nowa:
Wyjdzże. dziewczyno, wyjdź, czamobrewka,
Nim miesiąc w las się schowa.
Wyjdzie, dziewczyno, przed słońca wschodem,
O najranniejszej zorzy.
Porwie się dziewczę zbudzone chłodem.
Na ścieżaj drzwi otworzy.
Zorza już weszła - szeroko, długo
Pooświecala góry;
Patrzę na jedną, patrzę na drugą,
Dziwić się - nic wiem której.
Czy tej na niebie, całej we złocie,
Co rzuca wciąż oświatę;
Czy tej na progu, mojej sierocie?
Patrzę na tę, to na tę.
Jasna zorzeńka, boża służeńka,
Niech sobie świeci Bogu;
A mnie niech kocha moja dzieweńka,
Ot tak, jak stoi w progu.
Lenartowicz Teofil
Hej! tam na polu stała cerkiewka,
Przy niej dzwonnica nowa:
Wyjdzże. dziewczyno, wyjdź, czamobrewka,
Nim miesiąc w las się schowa.
Wyjdzie, dziewczyno, przed słońca wschodem,
O najranniejszej zorzy.
Porwie się dziewczę zbudzone chłodem.
Na ścieżaj drzwi otworzy.
Zorza już weszła - szeroko, długo
Pooświecala góry;
Patrzę na jedną, patrzę na drugą,
Dziwić się - nic wiem której.
Czy tej na niebie, całej we złocie,
Co rzuca wciąż oświatę;
Czy tej na progu, mojej sierocie?
Patrzę na tę, to na tę.
Jasna zorzeńka, boża służeńka,
Niech sobie świeci Bogu;
A mnie niech kocha moja dzieweńka,
Ot tak, jak stoi w progu.
Lenartowicz Teofil
05-08-2022, 22:38
Eugene de Blaas (1843-1932)
Malarz akademicki pochodzenia austriackiego urodzony i pracujący we Włoszech.
05-08-2022, 22:38
Eugene de Blaas (1843-1932)
Malarz akademicki pochodzenia austriackiego urodzony i pracujący we Włoszech.
05-08-2022, 22:40
Dziewczyna z Nemi
Nad górami, nad jeziorem,
Nad kasztanów ciemnym borem,
Ku miasteczku na skał grzbiecie,
Skąd strach spojrzeć w przepaść w dół.
Z Rzymu w jedno rano, w lecie,
Pracowity niósł mnie muł.
Za mną mulnik szedł z Genzano,
Było cudnie, chłodno, rano,
Toż wesoło szła rozmowa,
Lekkim wiatrem szumiał las,
A gdy obu brakło słowa,
Podpomagał Torkwat Tass.
Mulnik śpiewał swą canzonę,
Jam uderzał w dumań strunę,
Tak mijając czarne młyny,
Gruzy, co się sępią tam.
Od ruiny do ruiny
Wjeżdżam w mury miejskich bram.
Pusta była ta mieścina;
Jeden Bachus, bożek wina,
Swą rozciągał nad nią władzę,
Girlandami piął się bluszcz;
Kędy okiem poprowadzę,
Wszędy cienie rzymskich puszcz.
Pod bramami, gdzie Madonna,
Wiązka kwiatów leży wonna,
Jeszcze pełna rosy świeżej.
Piękna ziemia, dobry lud;
Kto nie wierzy - to uwierzy
W cuda serca, w ziemi cud.
Och! zapewne piękna była,
Co ten wonny wianek wiła.
I tak myśląc, do gospody
Obróciłem z wolna krok,
Aż dziewczyna, cud urody,
Olśniła mi blaskiem wzrok.
Gdybyż w takiej paść ramiona!
Lecz w tej chwili inna struna
Poojczystym brzękła żalem,
Przypomniała, kto ja zacz;
I mych braci za Uralem
Usłyszałem ciężki płacz...
I minąłem - różę białą:
Ot, gdyby mnie na to stało,
Dla czarownej tej istoty
U Madonny jasnych nóg
Trzewiczek bym rzucił złoty -
Że to niby dał jej Bóg
Lenartowicz Teofil
Nad górami, nad jeziorem,
Nad kasztanów ciemnym borem,
Ku miasteczku na skał grzbiecie,
Skąd strach spojrzeć w przepaść w dół.
Z Rzymu w jedno rano, w lecie,
Pracowity niósł mnie muł.
Za mną mulnik szedł z Genzano,
Było cudnie, chłodno, rano,
Toż wesoło szła rozmowa,
Lekkim wiatrem szumiał las,
A gdy obu brakło słowa,
Podpomagał Torkwat Tass.
Mulnik śpiewał swą canzonę,
Jam uderzał w dumań strunę,
Tak mijając czarne młyny,
Gruzy, co się sępią tam.
Od ruiny do ruiny
Wjeżdżam w mury miejskich bram.
Pusta była ta mieścina;
Jeden Bachus, bożek wina,
Swą rozciągał nad nią władzę,
Girlandami piął się bluszcz;
Kędy okiem poprowadzę,
Wszędy cienie rzymskich puszcz.
Pod bramami, gdzie Madonna,
Wiązka kwiatów leży wonna,
Jeszcze pełna rosy świeżej.
Piękna ziemia, dobry lud;
Kto nie wierzy - to uwierzy
W cuda serca, w ziemi cud.
Och! zapewne piękna była,
Co ten wonny wianek wiła.
I tak myśląc, do gospody
Obróciłem z wolna krok,
Aż dziewczyna, cud urody,
Olśniła mi blaskiem wzrok.
Gdybyż w takiej paść ramiona!
Lecz w tej chwili inna struna
Poojczystym brzękła żalem,
Przypomniała, kto ja zacz;
I mych braci za Uralem
Usłyszałem ciężki płacz...
I minąłem - różę białą:
Ot, gdyby mnie na to stało,
Dla czarownej tej istoty
U Madonny jasnych nóg
Trzewiczek bym rzucił złoty -
Że to niby dał jej Bóg
Lenartowicz Teofil
05-08-2022, 22:41
Eugene de Blaas (1843-1932)
Malarz akademicki pochodzenia austriackiego urodzony i pracujący we Włoszech.
05-08-2022, 22:42
Eugene de Blaas (1843-1932)
Malarz akademicki pochodzenia austriackiego urodzony i pracujący we Włoszech.
05-08-2022, 22:43
Jagoda
Po brzozowym cichym lesie
Dziewczę idzie, dzbanek niesie,
Niesie dzbanek z jagodami,
Z jagodami borówkami.
A, dla Boga, co się dzieje.
Kto się śmieje? Las się śmieje.
Kłaniają się przed nią drzewa.
Ona śpiewa i las śpiewa.
Więc przystanie, dech zatrzyma.
Patrzy wkoło i nic nie ma.
Dzięcioł, co ma dziobek spory,
Przysiadł-że się też do kory,
A wiwilga coraz świśnie -
Gęstwa, ledwie się przeciśnie
.Spod jałowcu zając skoczy
Z otwartymi śpiący oczy.
.Mój zającu nie bójże się,
Ja borówki zbieram w lesie.
A toż .ja ci nie przeszkodzę,
Że ze dzbankiem sobie chodzę.
Gdybyś by} nie uciekł w chrusty,
Dałabym ci liść kapusty. [...]
Coś załata, cości słychać,
Że aż chce się piersiom dychać,
Nocą spadły świeże deszcze,
Bo się krople świecą jeszcze.
A na wrzosie, co mnie moczy,
Jak perełki stoją oczy.
Jagódeczka - pójdź do dzbana,
Moja, moja, dana, dana..."
Lenartowicz Teofil
Po brzozowym cichym lesie
Dziewczę idzie, dzbanek niesie,
Niesie dzbanek z jagodami,
Z jagodami borówkami.
A, dla Boga, co się dzieje.
Kto się śmieje? Las się śmieje.
Kłaniają się przed nią drzewa.
Ona śpiewa i las śpiewa.
Więc przystanie, dech zatrzyma.
Patrzy wkoło i nic nie ma.
Dzięcioł, co ma dziobek spory,
Przysiadł-że się też do kory,
A wiwilga coraz świśnie -
Gęstwa, ledwie się przeciśnie
.Spod jałowcu zając skoczy
Z otwartymi śpiący oczy.
.Mój zającu nie bójże się,
Ja borówki zbieram w lesie.
A toż .ja ci nie przeszkodzę,
Że ze dzbankiem sobie chodzę.
Gdybyś by} nie uciekł w chrusty,
Dałabym ci liść kapusty. [...]
Coś załata, cości słychać,
Że aż chce się piersiom dychać,
Nocą spadły świeże deszcze,
Bo się krople świecą jeszcze.
A na wrzosie, co mnie moczy,
Jak perełki stoją oczy.
Jagódeczka - pójdź do dzbana,
Moja, moja, dana, dana..."
Lenartowicz Teofil
05-08-2022, 22:43
Eugene de Blaas (1843-1932)
Malarz akademicki pochodzenia austriackiego urodzony i pracujący we Włoszech.
05-08-2022, 22:44
Eugene de Blaas (1843-1932)
Malarz akademicki pochodzenia austriackiego urodzony i pracujący we Włoszech.
05-08-2022, 22:45
Podziwiam tych, którzy mają odwagę spojrzeć w swoje odbicie w lustrze i powiedzieć głośno: "Mam prawo do błędu".
Tylko kilka słów, a ile trzeba mieć w sobie siły, żeby spojrzeć na własne życie z otwartą przyłbicą i zobaczyć je takim, jakie ono jest. (...)
Mieć odwagę spojrzeć prawdzie w oczy, zmierzyć się z sobą.
Stawić czoło sobie samemu.
Właśnie sobie.
Anna Gavalda (z książki Kochałem ją)
Tylko kilka słów, a ile trzeba mieć w sobie siły, żeby spojrzeć na własne życie z otwartą przyłbicą i zobaczyć je takim, jakie ono jest. (...)
Mieć odwagę spojrzeć prawdzie w oczy, zmierzyć się z sobą.
Stawić czoło sobie samemu.
Właśnie sobie.
Anna Gavalda (z książki Kochałem ją)
05-08-2022, 22:45
Eugene de Blaas (1843-1932)
Malarz akademicki pochodzenia austriackiego urodzony i pracujący we Włoszech.
« Starszy wątek | Nowszy wątek »
Użytkownicy przeglądający ten wątek: 559 gości