05-10-2022, 22:58
An Old Man writing by Candlelight
Jozef Israëls (1824–1911)
The National Gallery, London
Piękne słowa i obrazy
An Old Man writing by Candlelight
Jozef Israëls (1824–1911)
The National Gallery, London
05-10-2022, 22:58
The Widower, the Fisherman's Return
Jozef Israëls (1824–1911) (after)
The New Art Gallery Walsall
05-10-2022, 23:00
Zapachniało łąką
Zapachniało łąką, ranną rosą, słońcem.
Ożywczy ten obraz w myśli ciszą przysiadł.
Nieme cienie gładzą subtelnie przestrzenie,
podkreślając piękna roziskrzony przydział.
Czasem jedna chwila zaważy na życiu ,
rodzi, to co nazwę - przepustką do nieba,
zapada głęboko z westchnieniami ciepła,
źdźbła trzymając światła zaczyna dojrzewać.
Gdy świat wciąż do przodu gna z dudnieniem głuchym,
w wyrobiskach czasu myśli opancerza,
to w klepsydrze serca odnajduję miejsce
gdzie króluje spokój oraz barw potęga
i sięgam po nastój, po szept traw na łące,
po czwórkę, co właśnie z koniczyny spadła,
po rosy kropelkę, ptaków śpiew poranny,
świerszcza zielonego kompozycję własną.
autor Maryla
Zapachniało łąką, ranną rosą, słońcem.
Ożywczy ten obraz w myśli ciszą przysiadł.
Nieme cienie gładzą subtelnie przestrzenie,
podkreślając piękna roziskrzony przydział.
Czasem jedna chwila zaważy na życiu ,
rodzi, to co nazwę - przepustką do nieba,
zapada głęboko z westchnieniami ciepła,
źdźbła trzymając światła zaczyna dojrzewać.
Gdy świat wciąż do przodu gna z dudnieniem głuchym,
w wyrobiskach czasu myśli opancerza,
to w klepsydrze serca odnajduję miejsce
gdzie króluje spokój oraz barw potęga
i sięgam po nastój, po szept traw na łące,
po czwórkę, co właśnie z koniczyny spadła,
po rosy kropelkę, ptaków śpiew poranny,
świerszcza zielonego kompozycję własną.
autor Maryla
05-10-2022, 23:05
Zbieram wrażenia
zbieram wrażenia z defilady słońca
a ono właśnie kładzie w obłoki
złoto nabrzmiałe dnia ciepłym gestem
i chociaż ciemna noc już się zbliża
to pragnę ciepła jak nigdy jeszcze
obłoki pędzą zmieniają kształty
gdy wiatr je gładzi tarmosi plącze
ale na jedną chwilę bezcenną
obrazem poją myśli gorące
wdycham tę jasność szept czuły nieba
rozpięty ponad fal kołysaniem
w prostocie swojej słońce na wodzie
odbija światła tajemną magię
niech się rozistnia w nas pieśnią cichą
ten zachwyt ukłon od strony piękna
małe prywatne apokalipsy
z mądrością serca koniecznie zjedna
autor Maryla, Maria Polak
zbieram wrażenia z defilady słońca
a ono właśnie kładzie w obłoki
złoto nabrzmiałe dnia ciepłym gestem
i chociaż ciemna noc już się zbliża
to pragnę ciepła jak nigdy jeszcze
obłoki pędzą zmieniają kształty
gdy wiatr je gładzi tarmosi plącze
ale na jedną chwilę bezcenną
obrazem poją myśli gorące
wdycham tę jasność szept czuły nieba
rozpięty ponad fal kołysaniem
w prostocie swojej słońce na wodzie
odbija światła tajemną magię
niech się rozistnia w nas pieśnią cichą
ten zachwyt ukłon od strony piękna
małe prywatne apokalipsy
z mądrością serca koniecznie zjedna
autor Maryla, Maria Polak
05-10-2022, 23:06
Jak naśladować?
Mały, szary ptaszku tyle w tobie siły,
wyśpiewujesz serce od świtu do zmroku.
Jak cię naśladować, by przekazać ciepło
oraz wielką radość, jednocześnie spokój.
Wiem, ty widząc zieleń, światło, co przemyka
pomiędzy traw źdźbłami, gdy osiada obok,
tworzysz z tego nutki do słodkiego hymnu,
jesteś jak to słońce, chociaż tylko sobą.
Rano patrząc w niebo dostrzegam nadzieję,
nie cofam się w przeszłość ani też nie żądam
tego blichtru świata, co tylko kamieniem
i nie oczekuję losu nowych rozdań.
Pragnę tylko światła, pieśni ptaków świtem
i by czyjąś dobroć w sercu swoim poczuć.
Chcę cię naśladować, mały szary ptaszku
przekazując ciepło, jednocześnie spokój.
autor Maryla, Maria Polak
Mały, szary ptaszku tyle w tobie siły,
wyśpiewujesz serce od świtu do zmroku.
Jak cię naśladować, by przekazać ciepło
oraz wielką radość, jednocześnie spokój.
Wiem, ty widząc zieleń, światło, co przemyka
pomiędzy traw źdźbłami, gdy osiada obok,
tworzysz z tego nutki do słodkiego hymnu,
jesteś jak to słońce, chociaż tylko sobą.
Rano patrząc w niebo dostrzegam nadzieję,
nie cofam się w przeszłość ani też nie żądam
tego blichtru świata, co tylko kamieniem
i nie oczekuję losu nowych rozdań.
Pragnę tylko światła, pieśni ptaków świtem
i by czyjąś dobroć w sercu swoim poczuć.
Chcę cię naśladować, mały szary ptaszku
przekazując ciepło, jednocześnie spokój.
autor Maryla, Maria Polak
05-10-2022, 23:06
A Young Girl Sewing, Seated at a Window
Jozef Israëls (1824–1911)
The Fitzwilliam Museum
05-10-2022, 23:07
Szelest poranny
Szelest porannej mowy
rośnie w siłę, rozkwita,
minutę barwi każdą,
zostawia piękno w szlifach.
Choć rzeczywistość stoi
w progu domu, to jednak
wypełnia mnie pieśń świtu,
radości dając przedsmak.
I .. ptakiem wtedy jestem,
przez mgnienie, rzęs muśnięcie.
Treść się rozszerza życia.
Milej mi z tym i pewniej.
Pęcznieje w słowach zieleń,
ciepło dojrzewa myśli,
rozistna się nadzieja,
że światło dotknie wszystkich.
Chwilę tę bardzo lubię
pełną ciszy, drżeń światła,
zatrzymaną o ślad łzy,
zanim świat krzyknie: „zapłać”.
Maria Polak
Szelest porannej mowy
rośnie w siłę, rozkwita,
minutę barwi każdą,
zostawia piękno w szlifach.
Choć rzeczywistość stoi
w progu domu, to jednak
wypełnia mnie pieśń świtu,
radości dając przedsmak.
I .. ptakiem wtedy jestem,
przez mgnienie, rzęs muśnięcie.
Treść się rozszerza życia.
Milej mi z tym i pewniej.
Pęcznieje w słowach zieleń,
ciepło dojrzewa myśli,
rozistna się nadzieja,
że światło dotknie wszystkich.
Chwilę tę bardzo lubię
pełną ciszy, drżeń światła,
zatrzymaną o ślad łzy,
zanim świat krzyknie: „zapłać”.
Maria Polak
05-10-2022, 23:07
A Sea Urchin
Jozef Israëls (1824–1911)
National Galleries of Scotland, Scottish National Gallery
05-10-2022, 23:09
W kłębku czasu (życzenia)
W kłębku czasu
W szczelnie motany kłębek czasu
układam słowa świateł pełne
a Ty je tylko w dzień swój wpasuj.
Wspomnij czasami, że ode mnie.
płyną codziennie ich tysiące,
kładą się pod ciężarem ciepła
wśród traw muśniętych świtem – słońcem,
aby przybliżyć kroplę nieba.
Wiem, że potrafisz łowić chwile
pełne magicznych brzmień i kształtów,
więc to, co lubisz, co Ci miłe
niech towarzyszy bez ustanku.
Niech Cię otacza słów życzliwość,
spojrzeniem dobrym dzień obdarza.
Myśli zielenią, światłem kwitną,
niosąc utkany z piękna bagaż.
autor Maryla, Maria Polak
W kłębku czasu
W szczelnie motany kłębek czasu
układam słowa świateł pełne
a Ty je tylko w dzień swój wpasuj.
Wspomnij czasami, że ode mnie.
płyną codziennie ich tysiące,
kładą się pod ciężarem ciepła
wśród traw muśniętych świtem – słońcem,
aby przybliżyć kroplę nieba.
Wiem, że potrafisz łowić chwile
pełne magicznych brzmień i kształtów,
więc to, co lubisz, co Ci miłe
niech towarzyszy bez ustanku.
Niech Cię otacza słów życzliwość,
spojrzeniem dobrym dzień obdarza.
Myśli zielenią, światłem kwitną,
niosąc utkany z piękna bagaż.
autor Maryla, Maria Polak
05-10-2022, 23:09
Posłuchaj...
Posłuchaj, co szepcze wiatr
gdy rankiem wyciąga skrzypce.
Nastraja struny, bo wie
jak trudno być wielkim mistrzem.
Jak trudno złapać ów rytm
co wabi, melodią kusi
i cichą błękitu toń
do zgodnej współpracy zmusi.
Niech zieleń przybliża moc
a barwa się kładzie tęczą.
To dobry początku znak,
bo wkreśla w codzienność piękno.
Ja pył z szafirowych gwiazd,
co śni się po nocach stale,
przyjaźnie rzucam dziś w nurt
i uśmiech ciepły dodaję.
Pragnę odnaleźć sposób,
jak można przepaskę szczęścia
nałożyć, by oczu blask
ogrzał zakątki serca.
Wiersz jest dość "stary" ale krąży po internecie bezimienny. Trochę, go zmieniłam. Może przyda się Wam na tak chłodną sobotę
Maria Polak, Maryla
Posłuchaj, co szepcze wiatr
gdy rankiem wyciąga skrzypce.
Nastraja struny, bo wie
jak trudno być wielkim mistrzem.
Jak trudno złapać ów rytm
co wabi, melodią kusi
i cichą błękitu toń
do zgodnej współpracy zmusi.
Niech zieleń przybliża moc
a barwa się kładzie tęczą.
To dobry początku znak,
bo wkreśla w codzienność piękno.
Ja pył z szafirowych gwiazd,
co śni się po nocach stale,
przyjaźnie rzucam dziś w nurt
i uśmiech ciepły dodaję.
Pragnę odnaleźć sposób,
jak można przepaskę szczęścia
nałożyć, by oczu blask
ogrzał zakątki serca.
Wiersz jest dość "stary" ale krąży po internecie bezimienny. Trochę, go zmieniłam. Może przyda się Wam na tak chłodną sobotę
Maria Polak, Maryla
05-10-2022, 23:10
Oj warto !
Dziękuję, za piękne chwile w otwartym oknie "slonzok". Z serdecznym pozdrowieniem
Oj, warto !*
Oj, warto, warto poranne chwile
złowić do serca i nieść ze sobą.
Wedrzeć się cicho w świetlistość nieba,
z uśmiechem odkryć nadzieję nową,
która stuskrzydłym blaskiem dotyka,
moszcząc błękitem zwyczajne słowa,
rozistnia ciepło pieszczotą znaczeń,
stara się bardzo dobry dzień podać.
Maryla, Maria Polak
Dziękuję, za piękne chwile w otwartym oknie "slonzok". Z serdecznym pozdrowieniem
Oj, warto !*
Oj, warto, warto poranne chwile
złowić do serca i nieść ze sobą.
Wedrzeć się cicho w świetlistość nieba,
z uśmiechem odkryć nadzieję nową,
która stuskrzydłym blaskiem dotyka,
moszcząc błękitem zwyczajne słowa,
rozistnia ciepło pieszczotą znaczeń,
stara się bardzo dobry dzień podać.
Maryla, Maria Polak
05-10-2022, 23:10
« Starszy wątek | Nowszy wątek »
Użytkownicy przeglądający ten wątek: 60 gości