06-03-2023, 00:52
Ernest Walbourn (1872-1927)
Piękne słowa i obrazy
06-03-2023, 00:53
Szostak Monika
Bez tytułu została
Została bez tytułu
jak ten nie dokończony wiersz
wciąż łaknąc odpowiedzi
których nie było
ziścił się
pod byle pretekstem
szał pał
pod koniec weny
a tu ciągle wściu bdździu
na kartkach opisywane
Nienagannie jest żyć bez trosk o
niemoc uderzać
szydząc na każdym kroku
dziewiczym.
I przed końcem natchnień
zalegalizować strach.
O to przecież chodziło
tym bez tytułów.
Bez tytułu została
Została bez tytułu
jak ten nie dokończony wiersz
wciąż łaknąc odpowiedzi
których nie było
ziścił się
pod byle pretekstem
szał pał
pod koniec weny
a tu ciągle wściu bdździu
na kartkach opisywane
Nienagannie jest żyć bez trosk o
niemoc uderzać
szydząc na każdym kroku
dziewiczym.
I przed końcem natchnień
zalegalizować strach.
O to przecież chodziło
tym bez tytułów.
06-03-2023, 00:54
Szostak Monika
Bezcenna lampa
Świetliste szkło nad nami
spętane powietrzem
oddechem nozdrzy
drga
parą mgielną zasłonięta
morska latarnia
na odludziu śmiałków
zatopiona falą
spróbuj złapać
brzdęk
tłuczonego złota
nie -
- mówisz
bogactwo się nie tłucze
Bezcenna lampa
Świetliste szkło nad nami
spętane powietrzem
oddechem nozdrzy
drga
parą mgielną zasłonięta
morska latarnia
na odludziu śmiałków
zatopiona falą
spróbuj złapać
brzdęk
tłuczonego złota
nie -
- mówisz
bogactwo się nie tłucze
06-03-2023, 00:54
Szostak Monika
Bezwstydny aromat
Deszcz upadł na gorącą ulicę.
Powiedz, co cię tak poruszyło?
Może brzdęk pościeli,
martwiący się o gorące jutro?
A może westchnienia tak odległe
a jednocześnie tak bliskie
zza uciętego powietrza?
Sześć ścian w tym jedna skrócona
- to wyjście na drzwi.
Nie kłamię, przecież widziałam
dwa plakaty i czerwone światło.
Gdzieżby ten zaróżowiony napój
syczał nam w głowach -
to tylko historia stron internetowych.
Upadł na gorącą ulicę twojego dotyku.
Poczułaś tylko powierzchownie -
wewnątrz było jeszcze delikatniej.
Bezwstydny aromat
Deszcz upadł na gorącą ulicę.
Powiedz, co cię tak poruszyło?
Może brzdęk pościeli,
martwiący się o gorące jutro?
A może westchnienia tak odległe
a jednocześnie tak bliskie
zza uciętego powietrza?
Sześć ścian w tym jedna skrócona
- to wyjście na drzwi.
Nie kłamię, przecież widziałam
dwa plakaty i czerwone światło.
Gdzieżby ten zaróżowiony napój
syczał nam w głowach -
to tylko historia stron internetowych.
Upadł na gorącą ulicę twojego dotyku.
Poczułaś tylko powierzchownie -
wewnątrz było jeszcze delikatniej.
06-03-2023, 00:55
Szostak Monika
Boskie alter ego
Z jednej strony -
wywyższę się ponad was
obrębem pospolitości.
Całkiem inna niż wy,
przyziemni zbawiciele swoich myśli.
w moim alter ego
rzecz mógł bezkarnie -
po kilkakroć mogłabym być Bogiem.
(w damskich stringach,
nie ubolewając nad rozkoszą myśli
prostackich grzeszników)
i wpłynąć w myśli myślami
rozkwitnąć rozkwitem bólu
przywłaszczyć sobie wasz rozum
chęć odmiany swojego życia.
Z drugiej strony -
inteligencja ulotna i w parze
przyodziać potrafi się w krople wody.
Taka nafaszerowana
cząsteczkami nie - tlenu,
nie - mądrości
nie -
ubolewam nad takim życiem.
Boskie alter ego
Z jednej strony -
wywyższę się ponad was
obrębem pospolitości.
Całkiem inna niż wy,
przyziemni zbawiciele swoich myśli.
w moim alter ego
rzecz mógł bezkarnie -
po kilkakroć mogłabym być Bogiem.
(w damskich stringach,
nie ubolewając nad rozkoszą myśli
prostackich grzeszników)
i wpłynąć w myśli myślami
rozkwitnąć rozkwitem bólu
przywłaszczyć sobie wasz rozum
chęć odmiany swojego życia.
Z drugiej strony -
inteligencja ulotna i w parze
przyodziać potrafi się w krople wody.
Taka nafaszerowana
cząsteczkami nie - tlenu,
nie - mądrości
nie -
ubolewam nad takim życiem.
06-03-2023, 00:56
Szostak Monika
Chodnik wrzasków
Zejdę z chodnika wrzasków.
Zapanuję nad możnością słuchu
i zagram na szkle
brzdękając w zmarszczki.
W gardle poukładam
dyskretnie dźwięki
nie zauważy nikt mojego krzyku
splątanego ciasno szeptem
przysięgam
na złości nieskalane
Przestanę podejmować głos
i opanuję bezbronne milczenie,
gasząc ogniki przebytych słów
w pogardzie dla życia.
Chodnik wrzasków
Zejdę z chodnika wrzasków.
Zapanuję nad możnością słuchu
i zagram na szkle
brzdękając w zmarszczki.
W gardle poukładam
dyskretnie dźwięki
nie zauważy nikt mojego krzyku
splątanego ciasno szeptem
przysięgam
na złości nieskalane
Przestanę podejmować głos
i opanuję bezbronne milczenie,
gasząc ogniki przebytych słów
w pogardzie dla życia.
06-03-2023, 00:57
Szostak Monika
Ciężar oczekiwania
Na liściu zimy
czekam
ostatnią barwą
cienkiej żyłki
w chłodnej studni śniegu
przymrożona oddechem
zliczam monety
kocha
nie kocha
opuszczona
z zatopionym wiaderkiem rozmawiam
na urwanej linie szubienicy
też tęskni
przydusiłaś
ciężarem oczekiwania
nie wypełnisz sobą
przeminionej jesieni
kocha
nie kocha
Ciężar oczekiwania
Na liściu zimy
czekam
ostatnią barwą
cienkiej żyłki
w chłodnej studni śniegu
przymrożona oddechem
zliczam monety
kocha
nie kocha
opuszczona
z zatopionym wiaderkiem rozmawiam
na urwanej linie szubienicy
też tęskni
przydusiłaś
ciężarem oczekiwania
nie wypełnisz sobą
przeminionej jesieni
kocha
nie kocha
06-03-2023, 00:58
Szostak Monika
Czasami kolor zmieniam
Tak niewiele mamy życia
na rozmowy
o niczym, nikim.
bezcelowe.
późna noc już
a ja zapisuję drugą stronę
linijką po linijce najciaśniej
najwęższej
dobrze znanym ci charakterem pisma.
Tylko kolor czasem różny
(zmieniam barwę czcionki czy atramentu
jeśli ktoś poetą starszej daty
bądź przyzwyczajonym)
tak dla odmiany w słowo - myślach.
z nadejściem ciebie w nowym dniu
wręczam monolog w twoje ręce
niechcąc przyuważyć oczu
przesuwających się po kartkach
mam to za sobą
i już nie czekam na odpowiedź.
czasami, dla podsumowania,
tylko przychodzę
słucham
zdając sobie sprawę
że mamy mało życia
na rozmowy
Czasami kolor zmieniam
Tak niewiele mamy życia
na rozmowy
o niczym, nikim.
bezcelowe.
późna noc już
a ja zapisuję drugą stronę
linijką po linijce najciaśniej
najwęższej
dobrze znanym ci charakterem pisma.
Tylko kolor czasem różny
(zmieniam barwę czcionki czy atramentu
jeśli ktoś poetą starszej daty
bądź przyzwyczajonym)
tak dla odmiany w słowo - myślach.
z nadejściem ciebie w nowym dniu
wręczam monolog w twoje ręce
niechcąc przyuważyć oczu
przesuwających się po kartkach
mam to za sobą
i już nie czekam na odpowiedź.
czasami, dla podsumowania,
tylko przychodzę
słucham
zdając sobie sprawę
że mamy mało życia
na rozmowy
« Starszy wątek | Nowszy wątek »
Użytkownicy przeglądający ten wątek: 306 gości