Prunus Subgenus Cerasus
#1

   
PODMOSKIEWSKIE WIECZORY (Podmoskiewski zmierzch)
Śpi wiśniowy sad,
zasnął nawet wiatr,
w okwieconych gałęziach drzew,
w dal odpłynął dzień,
już rozścielił cień
ciepły zmierzch,
podmoskiewski zmierzch.
W dal odpłynął dzień,
już rozścielił cień
ciepły zmierzch,
podmoskiewski zmierzch.

Ukołysał nas
rzeki cichy szept,
księżyc srebrzy ją łuską fal,
to rozbrzmiewa pieśń,
to przycichnie gdzieś,
z dali leci, ulata w dal.
To rozbrzmiewa pieśń,
to przycichnie gdzieś,
z dali leci, ulata w dal.

Czemu patrzysz w bok,
czemu kryjesz wzrok,
czemu smutno tak wzdychasz wciąż?
Próżno milczysz dziś,
próżno chciałabyś
w sercu skryć tajemnicę swą.
Próżno milczysz dziś,
próżno chciałabyś
w sercu skryć tajemnicę swą.

Oto wiśni kwiat
do stóp naszych spadł,
na pamiątkę go z sobą weź.
Gdy odjedziesz w świat,
wspomnij cichy sad
i ten zmierzch, podmoskiewski zmierzch.
Gdy odjedziesz w świat,
wspomnij cichy sad
i ten zmierzch, podmoskiewski zmierzch.

Gdy odjedziesz w świat,
wspomnij cichy sad
i ten zmierzch, podmoskiewski zmierzch.
http://www.youtube.com/watch?v=v4BtGLLIHQQ

[Obrazek: attachment.php?aid=76937]
Odpowiedz
#2

   
Prunus Subgenus Cerasus: Cherries.
Wiśnia
Rodzaj roślin należący do rodziny różowatych (Rosaceae).
Występuje w około 60 gatunkach w strefie umiarkowanej półkuli północnej, głównie we wschodniej Azji.
W Polsce w stanie naturalnym występują tylko dwa gatunki Wiśni:
Wiśnia Karłowata, rosnąca na wyżynach południowych, prawnie chroniona,
oraz Czereśnia Ptasia, zwana Trześnią.
Type species Prunus Cerasus (sour cherry)

Gatunki flory Polski
Cerasus Avium 
Cerasus Fruticosa 
Cerasus ×Intermedia Host
Cerasus Serrulata
Cerasus Vulgaris
Cerasus Mahaleb
http://pl.wikipedia.org/wiki/Wi%C5%9Bnia
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus

Podgatunek Cerasus Wiśnie
Liście są zrośnięte w pąku. 
Kwiaty w gronach, czasami w kształcie grona lub w baldachogronach. 
Owoce nie rowkowane, zwykle bez nalotu, z gładką i nie spłaszczoną, zwykle mniej lub bardziej kulistą pestką. 
Wiśnie dzielą się na dwie główne grupy:
(a) Krzewy karłowe, mające pąki pachowe po trzy, jak u migdałów i brzoskwiń. 
To sekcja Microcerasus, która zdaniem Ingrama powinna zostać zaliczona do osobnego podrodzaju – Lithocerasus ( Orn. Cherries , s. 78).
Prunus Besseyi
Prunus Glandulosa
Prunus Humilis
Prunus Incana
Prunus Jacquemontii
Prunus Microcarpa
Punus Prostrata 
PrunUs Pumila

(b) Drzewa lub, głównie, duże krzewy, z pąkami położonymi samotnie w kątach każdego liścia.
Prunus Apetala
Prunus Avium 
Prunus Campanulata
Prunus Canescens
Prunus Cerasus
Prunus Concinna
Prunus Conradinae
Prunus Dielsiana
Prunus Emarginata
Prunus Fruticosa
Prunus Incisa
Prunus Litigiosa
Prunus Mahaleb
Prunus Maximowiczii
Prunus Nipponica
Prunus Pensylvanica
Prunus Pilosiuscula
Prunus Rufa
Prunus Sargentii
Prunus Serrula
Prunus serrulata
Prunus Speciosa
Prunus Subhirtella
Prunus Tomentosa
https://www.treesandshrubsonline.org/sea...mit=Szukaj

[Obrazek: attachment.php?aid=76937]
Odpowiedz
#3

   
Trzeci miesiąc dawnej wiosny, odpowiadający obecnemu kwietniowi, jest miesiącem kwitnienia Wiśni, królowej kwietnych drzew w Japonii.
Kwiecie to odznacza się miękkością i bujnością, kontrastującymi żywo z surową prostotą kwiatu Śliwy.
Drzewo to kwitnie świeżo, z wigorem, bezlistnie w krajobrazie gołym i nieraz jeszcze zaśnieżonym;
Wiśnia, z bogactwem swego kwiecia, akcentowanym nieraz przez młode, czerwonawe listki, wyjątkowo ładnie odcina się na tle zieleni pączkującej wiosny.
Jednak wspaniałość rozkwitłej Wiśni jest krótkotrwała w porównaniu z nie tak przemijającą urodą Śliwy, trwającą przez cały miesiąc.
Kwiecie Wśni trzeba oglądać tylko przez kilka pierwszych dni, i jeśli panuje wówczas niepogoda, cały urok widowiska przepada.
Co bardziej zapaleni miłośnicy kwitnącej Wiśni twierdzą, że ta właśnie krótkotrwałość widoku jeszcze podnosi jego wartość.

Wydaje się, że Dzika Wiśnia rośnie w Japonii od czasów niepamiętnych;
Do dziś występuje ona obficie w lasach Wyspy Północnej, gdzie tubylczy Ajnosi wszechstronnie wykorzystują jej korę.
Wszelako w dawnych czasach Śliwa, zaimportowana z Chin, pochłonęła bodaj całkowicie uwagę dworu i ludu, tak że dopiero później kwiecie Wiśni, bądź co bądź miejscowe, znów odnalazło miejsce w sercach Japończyków.
O ile wczesne kroniki często wspominają Śliwę, o tyle najstarsze wzmianki o Wiśni sięgają epoki Richiu, cesarza z V wieku.
Monarcha ten zażywał wczasu w otoczeniu swych dworzan na łodzi spacerowej pływającej po jeziorzen w królewskim parku, gdy do jego pucharu z winem wpadło kilka płatków  Dzikich Wiśni, rosnących na okolicznych wzgórzach.
To właśnie zdarzenie zwróciło podobno uwagę władcy na urodę lekceważonego dotąd kwiatu.
Od tego czasu utrwalił się zwyczaj picia wina podczas oglądania Wiśni.
Odtąd też aż do dziś krąży powiedzonko: "Czy można bez wina cieszyć się należycie widokiem kwitnącej wiśni?"

Zasługa nadania kwitnącej wiśni charakteru symbolu narodowego, który odtąd miała ona zawsze, przypada ostatniemu cesarzowi w VIII wieku.
Podczas wyprawy myśliwskiej w górach Mikasa, w prowincji Yamato, cesarz Shomu, urzeczony pięknem podwójnych kwiatów Wiśni, ułożył poniższy krótki wiersz, który razem z okwieconą gałązką przesłał swej ulubionej Małżonce Komio Kogo:
Ta gałązka wiśni jeno z wielkim trudem
Pojęcie da o drzewie, co w pełnej ozdobie
Kwitnienia w słońcu stoi. Pokażę ja tobie,
By przegnać z twej duszy wszelką senną złudę!

Żeby zaspokoić ciekawość dam dworu, cesarz kazał później posadzić Wiśnie koło pałacu w Narze.
Zwyczaj ten kontynuowano w każdej z kolejnych stolic.
Yamato, prowincja, w której znajdowało się kilka z owych dawnych stolic, słynie najbardziej ze swych gajów Wiśniowych; w miejscowości Yoshino tysiąc drzew ocienia ścieżkę i zbocze wzgórza.
Ulubioną fantazyjną figurą jest przyrównywanie tych zakwitających drzew do mgły lub śniegu na wzgórzach.
("Widząc kwitnące wiśnie na górze Yoshino jestem przekonany, że to śnieg!")

W XIII w. cesarz Kameyama polecił pewną liczbę drzew wiśniowych przesadzić z Yoshino do Arashiyama, pięknej górskiej miejscowości na brzegach rwącej rzeki Oi.
Tutaj wybudował letni pawilon.
Miłe to miejsce wiosną i jesienią odwiedzały zmieniające się cesarskie dwory; jego sławę przypieczętował wiersz ułożony przez kogoś z otoczenia cesarza:
"Pięknościom Yoshino nie ustępuje Arashiyama, gdzie rozpylona mgła rwących wód rosi kwiecie Wiśni".
Nie ma tam już cesarskiego pawilonu, nadal jednak jest to ulubione miejsce rekreacji mieszkańców Zachodniej Stolicy w miesiącach Wiśni i Klonu.
Z licznych herbaciarń i sklepików na brzegach bystrzyn można podziwiać piękny widok lesistych wzgórz na drugim brzegu, gdzie na tle wiosennej zieleni rozrzucone są, niczym obłoki, perłowobiałe plamy wiśniowego kwiecia.
Tutaj kwitnące drzewa są elementem odległego krajobrazu;tak właśnie musiano je oglądać ongiś, w stanie pierwotnej dzikości, gdy po raz pierwszy wzbudziły podziw dawnych cesarzy, i zanim z ich wspanialszych, obdarzonych dubeltowym kwiatem potomków zaczęto urządzać przemyślne aleje i sztuczne gaje.
W obrębie i w pobliżu obecnej Wschodniej Stolicy jest kilka miejsc słynących widokiem rozkwitłych Wiśni, przeniesionych pierwotnie z Yoshino i znad rzeki Sakura w prowincji Hitachi.
O jednym z takich miejsc, zwanym Asukayama, mówi się często "nowe Yoshino".
ten piękny opis  ze stronki....
http://maria.bloog.pl/d,,id,1749428,m,kw...caid=6a161

[Obrazek: attachment.php?aid=76937]
Odpowiedz
#4

   
Wiśnia jest jednym z najstarszych drzew świata.
Najstarsze odnalezione szczątki tej rośliny pochodzą z czasów prehistorycznych z terenów Środkowego Wschodu.
Do Europy trafiła za pośrednictwem Rzymu.
W Polsce stała się drzewem uprawnym dopiero w X wieku.
Występujące w tych szerokościach geograficznych Wiśnie są krzyżówką Wiśni Karłowej z Czereśnią.
Wiśnia ta, to tzw. Wiśnia Właściwa, która dzieli się na Wiśnię Sokówkę, Wiśnię Szklankę i Maraskę.
Pierwsza z nich ma bardzo ciemny czerwony, czasem wręcz czarny kolor.
Druga ma jaśniejszy kolor, jest słodsza, a jej sok nie ma właściwości brudzących.
Zaś trzecia uprawiana jest głównie na terenach Europy południowo-wschodniej, głównie do produkcji likieru maraskino.

Do wyrobu przemysłowego używane są najczęściej Wiśnie Czarne.
Na straganach dostępne są głównie wiśnie szklanki, które świetnie się nadają do przetwarzania na drzemy, kompoty i frużeliny.
Wiśnie fantastycznie łączą się z produktami mlecznymi, takimi jak mleko, jogurt, ser i maślanka.
Dlatego często wykorzystuje się je do przyrządzania koktajli mlecznych, słodkich jogurtów i serników.
Kandyzowane Wiśnie są nieodłącznym elementem tortów, a także kruchych ciasteczek.      
Ponadto bardzo dobrze smakują z czekoladą, marcepanem, lodami, płatkami owsianymi i orzechami.
Ze zmiksowanych Wiśni można przyrządzać kremy i naturalne soki.

Ale Wiśnie mają nie tylko zastosowanie deserowe.
Z aromatycznych czarnych Wiśni można przygotować niezwykle smaczny ocet Wiśniowy.
A z racji tego, iż są mniej słodkie, fantastycznie komponują się z potrawami pikantnymi, zwłaszcza z mięsem wołowym, schabowym i drobiowym.
Popularne są także knedle z Wiśniami i makaron zapiekany ze świeżymi, wydrylowanymi owocami.
Z Wiśni od niepamiętnych czasów wyrabiano nalewki i likiery.
Pomimo ogromnych możliwości kulinarnych, jakie daje Wiśnia, wielu z nas lubi jeść wiśnie po prostu surowe, świeże i pachnące sadem.

Im bardziej czerwone, tym zdrowsze
Wszystkie odmiany Wiśni, zarówno te słodkie, jak i te bardziej kwaśne zawierają sporą ilość witaminy A, C, potasu, fosforu, magnezu i wapnia.
Są przy tym niskokaloryczne.
Średnio 100 g tych owoców zawiera ok. 55 kcal.
Szczególne znaczenie mają zawarte w wiśniach antocyjany, które warunkują czerwoną barwę Wiśni i pełnią rolę „łowców” wolnych rodników w organizmie.
Ponadto badacze odkryli niedawno, iż owoce te mają działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne, oczywiście, głównie za sprawą tychże antocyjanów.
Nie trudno się, zatem, domyślić, że im czerwieńsze zjemy wiśnie, tym lepiej odbije się to na naszym zdrowiu.

Jak kupować i jak przechowywać?
Wiśnie, które postanowiliśmy zakupić powinny być zaopatrzone w zielone ogonki (w przeciwnym razie mogą stracić zbyt wiele cennego soku).
Same owoce powinny mieć gładką, nieuszkodzoną i jędrną powierzchnię.
Nie należy pakować ich do plastykowych siatek, ale jedynie do papierowych torebek lub do kobiałki.
Uniknie się w ten sposób zmiażdżenia owoców.
Ponieważ Wiśnie mają bardzo cienką skórkę, dlatego nie należą do trwałych owoców.            
Można je przechowywać w lodówce maksymalnie przez 1-2 dni lub po prostu zamrozić, jeśli jest taka konieczność.
Świeże Wiśnie należy jak najszybciej zjeść lub przetworzyć.
http://www.foody.pl/strony/1/i/971.php

[Obrazek: attachment.php?aid=76937]
Odpowiedz
#5

       
       
       
Prunus Apetala
Prunus Apetala to gatunek kwitnącej Wiśni z rodzaju Prunus w rodzinie różowatych 
Nazywana jest wiśnią goździkową ( jap .チョウジザクラ choujizakura ), ze względu na kielich w kształcie pączka goździka 
Pochodzi z Japonii, a jej centrum stanowi główna wyspa Honsiu
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_apetala
https://www.inaturalist.org/taxa/1004921...wse_photos
https://www.inaturalist.org/taxa/1004921-Prunus-apetala

[Obrazek: attachment.php?aid=76937]
Odpowiedz
#6

Prunus Avium
Cerasus AviumWiśnia Ptasia-Wiśnia Dzika, Trześnia, Czereśnia
Gatunek rośliny należący do rodziny różowatych.
Jest to prawidłowa nazwa botaniczna tej rośliny, zazwyczaj jednak używa się nazwy Czereśnia, czasami także Trześnia.
Rodzime obszary jej występowania to Europa oraz Azja Zachodnia i Kaukaz, rozprzestrzeniła się też gdzieniegdzie poza te obszary.
W Polsce rośnie dziko na terenie całego kraju, od nizin po pogórze i niższe tereny górskie (po 700-900 m n.p.m.), jednak głównie na południu kraju.
Jest w wielu odmianach powszechnie uprawiana jako drzewo owocowe.
W zwartych drzewostanach dorasta do 20-25 m wysokości, tworząc długi, strzelisty pień i wąską, stożkowatą, czasem nierównomierną koronę.
Drzewa samotne mają krótki pień i szeroką, regularną koronę.
Owoce
Potocznie nazywane Czereśniami.
Kuliste pestkowce, jadalne, zwykle koloru czerwonego, spotykane także odmiany żółte oraz czarne.
U drzew dzikich średnica ich nie przekracza zwykle 2,5 cm, u współczesnych odmian hodowlanych sięga nawet do 10 cm.
Dojrzewają od maja do późnego lipca, w niższych położeniach górskich nawet dopiero w sierpniu.
U odmian dzikich owoce o cienkiej warstwie miąższu, często niesmaczne, gorzkawe.

Występuje w lasach liściastych, lasach mieszanych, w zadrzewieniach śródpolnych i w czyżniach.
Kwitnie od kwietnia do maja.
Owoce często zjadane są przez ptaki, które przyczyniają się do rozsiewania Czereśni (ornitochoria).
Tworzy mieszańce z Wiśnią Zwyczajną i wWśnią Karłowatą

Zastosowanie
Roślina sadownicza:
Jest uprawiana dla smacznych owoców.
Typowe dziko rosnące formy są używana jako podstawowe podkładki generatywna i wegetatywne pod odmiany owocowe Czereśni i Wiśni, także pod Wiśnie Ozdobne.
Sztuka kulinarna :
Czereśnie używane są do produkcji konfitur, napojów, win, koncentratów.
Drewno twarde, z czerwonobrązową twardzielą, bardzo cenione w meblarstwie do wyrobu elementów toczonych i intarsji oraz w snycerstwie.

Ciekawostki
Najgrubsza Czereśnia w Polsce (na terenie Lasów Państwowych) rośnie w Myscowej i ma 356 cm obwodu i 22 metry wysokości

Taksonomia
Wczesna historia jego klasyfikacji jest nieco niejasna. 
W pierwszym wydaniu Species Plantarum (1753) Linneusz traktował go jedynie jako odmianę, Prunus Cerasus var. Avium  cytując Gasparda Bauhina Pinax theatri botanici (1596). 
Jego opis Cerasus Racemosa Hortensis („wiśnia o gronach, z ogrodów”) pokazuje, że została opisana na podstawie rośliny uprawnej.
Następnie Linneusz zmienił odmianę na gatunek Prunus Avium w drugim wydaniu swojej Flora Suecica w 1755 r. 
Czereśnia Słodka była historycznie znana jako Gean lub Mazzard (również 'massard'). 
Do niedawna obie nazwy były w dużej mierze przestarzałe we współczesnym języku angielskim. 
Nazwę Wild Cherry powszechnie stosuje się także do innych gatunków Prunus rosnących w ich rodzimym środowisku, szczególnie do północnoamerykańskiego gatunku Prunus Serotina .
Prunus Avium w języku łacińskim oznacza „czereśnię ptasią”, natomiast w języku angielskim „czereśnia ptasia” odnosi się do Prunus padus
https://pl.wikipedia.org/wiki/Wi%C5%9Bnia_ptasia
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_avium
https://botany.cz/cs/prunus-avium/
https://www.inaturalist.org/taxa/61964-P...wse_photos
https://www.inaturalist.org/taxa/61964-Prunus-avium

https://www.first-nature.com/trees/image...avium1.jpg
Prunus Avium - Wild Cherry
Niewiele jest widoków bardziej imponujących niż rząd dzikich wiśni w pełnym rozkwicie w kwietniu. 
Istnieje wiele odmian i importowanych krewnych, niektóre z bardzo dużymi, efektownymi kwiatami, a inne produkują bardzo dobre Wiśnie do jedzenia. 
Dzika Wiśnia, znana również jako Czereśnia Ptasia, jest bardzo atrakcyjna, gdy kwitnie, a jej jesienne owoce - gdy uda Ci się je zebrać przed ptakami - są dobre do jedzenia.
Prunus Avium osiąga maksymalną wysokość około 25 metrów i preferuje glebę bogatą w wapń. 
Tworzy schludną, okrągłą koronę i prosty pień – w sumie jest to bardzo schludne i zadbane drzewo.
https://www.first-nature.com/trees/prunus-avium.php
https://www.treesandshrubsonline.org/art...nus-avium/

[Obrazek: attachment.php?aid=76937]
Odpowiedz
#7

Prunus Campanulata
Prunus Campanulata to gatunek Wiśni pochodzący z Japonii, Tajwanu, południowych i wschodnich Chin (Guangxi, Guangdong, Hainan, Hunan, Fujian i Zhejiang) oraz Wietnamu. 
Jest to duży krzew lub małe drzewo, osiągające 3–8 m (10–26 stóp) wysokości.
Jest powszechnie uprawiana jako drzewo ozdobne i symbol Nago na Wyspach Riukiu w Japonii 
W języku angielskim jest znana jako Wiśnia Tajwańska, Wiśnia Formosańska lub Wiśnia Dzwonkowa
Została opisana w 1883 roku przez Carla Johanna Maximowicza

Gatunki inwazyjne
Drzewo jest gatunkiem inwazyjnym w regionie Northland w Nowej Zelandii. 
Dystrybucja, sprzedaż lub rozmnażanie rośliny lub dystrybucja gleby, żwiru itp. zawierających nasiona lub inne części rośliny jest nielegalna

Interakcje ekologiczne
Prunus Campanulata jest żywicielem larw Chrysozephyrus Nishikaze, gatunku motyla endemicznego dla Tajwanu. 
Kwiaty i nektar Prunus Campanulata stanowią główne źródła pożywienia dla Yuhinas Tajwańskich w okresie rozrodczym. 

Reprodukcja
Prunus Campanulata jest jednym z wielu drzew Wiśniowych, które kwitną Wcześnie. 
Ich nasiona wykazują fizjologiczny i morfologiczny stan uśpienia, który zostaje przerwany po wystawieniu na działanie niskich i wysokich temperatur przed kiełkowaniem. Kwiat jest zapylany przez owady zapylające i może zacząć kwitnąć w ciągu 1 do 2 lat. 
https://www.inaturalist.org/taxa/199339-...ampanulata
https://www.inaturalist.org/taxa/199339-...ampanulata
https://www.knowyourweeds.com/pl/weeds/P...a?s=NTk5Nw==

[Obrazek: attachment.php?aid=76937]
Odpowiedz
#8

https://inaturalist-open-data.s3.amazona...medium.jpg
Prunus Canescens
Prunus Canescens, wiśnia o szarych liściach (i wiśnia siwa , choć nazwa ta jest również używana dla Prunus incana ), to gatunek wiśni pochodzący z Chin , występujący w prowincjach Hubei i Syczuan 
Krzewiaste drzewo dorastające do około 3 m. 
Jest rodzicem wielu podkładek hybrydowych dla czereśni słodkich, a czasami uprawiana jako roślina ozdobna ze względu na atrakcyjną, błyszczącą, brązową korę.

Hybrydy
Do mieszańców, w których Prunus Canescens jest rodzicem, zalicza się Prunus × schmittii ( P. avium × P. canescens ), drzewo ozdobne, oraz ważną serię karłowych podkładek GiSeLa ( P. cerasus × P. canescens )

https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_canescens

[Obrazek: attachment.php?aid=76937]
Odpowiedz
#9

Prunus Caudata 
Pierwszy raz opublikowano w Pl. Delavay.: 196 (1890)
Ten gatunek jest akceptowany
Rodzimy zasięg tego gatunku obejmuje Tybet do Chin (Sichuan, Junnan). 
Jest to drzewo i rośnie głównie w biomie umiarkowanym.
https://powo.science.kew.org/taxon/urn:l...s:729560-1

Drzewa.
Kora szara, soczewkowata.
Gałęzie gęsto hirtelowe.
Przylistki liniowe do szydłowatych, brzeg z gruczołami na szypułkach. Ogonek liściowy 4–8 mm, hirtelowy; blaszka liściowa jajowata, odwrotnie jajowata lub jajowato-podłużna, 2–3,8 × 1–2 cm, abaxialnie hirtelowata wzdłuż nerwu środkowego, ale pozostała część naga, adaxialnie prążkowana, nasada tępa, brzeg wcięty dwusercowo z zębami szeroko jajowatymi i wierzchołkowo półtępymi z główkowatym gruczołem wierzchołkowym, wierzchołek skośny i wąsko ogoniasty; żyłki wtórne ok. 10 po obu stronach nerwu środkowego. Kwiatostany groniasto-baldaszkowate, baldaszkowate lub 1- lub 2-kwiatowe, gęsto owłosione; podsadki pokrywowe ogonkowe; szypułka do 8 mm lub nieobecna; przysadki 2–3 mm, zabarwione na brązowo.
Kwiaty otwierają się w tym samym czasie co liście.
Szypułka 4–9 mm, gęsto owłosiona.
Hypancjum szeroko dzwonkowate, 5–6 mm, na zewnątrz gęsto owłosione.
Działki kielicha trójkątne, ok. 2,5 mm, prawie wyprostowane, obie powierzchnie owłosione, brzeg cały lub prawie cały, wierzchołek ostry.
Płatki białe, szeroko eliptyczne, ok. 8 × 5,5 mm. Pręcików 27, ok. 1 cm.
Zalążnia i słupek nagie.
Pł. kwiecień–czerwiec, pt. lipiec–wrzesień
Zalesione stoki górskie, obrzeża lasów, trawiaste zbocza; 3000–3200 m n.p.m. Syczuan, Xizang, Junnan
http://www.efloras.org/florataxon.aspx?f...=200010642

[Obrazek: attachment.php?aid=76937]
Odpowiedz
#10

Prunus Cerasoides
Prunus Cerasoides, powszechnie znana jako Dzika Wiśnia Himalajska, Wiśnia Kwaśna lub pahhiya, to gatunek liściastego drzewa wiśniowego z rodziny różowatych .
Jego zasięg rozciąga się w Himalajach od Himachal Pradesh w północno-środkowych Indiach, do południowo-zachodnich Chin, Birmy i Tajlandii. 
W Indiach drzewo jest powszechnie czczone w himalajskim stanie Uttarakhand. 
Drzewo występuje w lasach strefy umiarkowanej na wysokości 1200–2400 metrów (3900–7900 stóp) i rozciąga się na tropikalne wyżyny Azji Południowo-Wschodniej
Opis
Prunus Cerasoides to drzewo, które osiąga wysokość do 30 metrów (98 stóp). 
Ma błyszczącą, pierścieniową korę. 
Kiedy drzewo nie kwitnie, charakteryzuje się błyszczącą, pierścieniową korą i długimi, ząbkowanymi przylistkami
Drzewo kwitnie dwa razy w roku, jesienią i wiosną. Pierwsze kwitnienie występuje między styczniem a kwietniem, a drugie kwitnienie występuje między wrześniem a listopadem. 
Kwiaty są obupłciowe i mają różowo-biały kolor. Ma jajowate żółte owoce, które dojrzewając stają się czerwone
Uprawa
Prunus Cerasoides dobrze rośnie na dobrze zdrenowanej i zatrzymującej wilgoć glebie gliniastej, w miejscu otwartym, słonecznym i osłoniętym
Prunus Cerasoides , podobnie jak większość przedstawicieli rodzaju Prunus, ma płytkie korzenie i prawdopodobnie wypuści odrosty, jeśli korzeń zostanie uszkodzony. Prawdopodobnie stanie się chlorotyczny, jeśli będzie w nim zbyt dużo wapna
Wiadomo, że jest podatny na grzyba miodowego 
Nasiona wymagają dwóch do trzech miesięcy zimnej stratyfikacji i najlepiej wysiewać je w zimnej ramie tak wcześnie zimą, jak to możliwe. 
Nasiona rosną dość wolno i czasami kiełkowanie może trwać około 18 miesięcy, w zależności od warunków. 
Kultura
W Indiach Prunus Cerasoides znany jest w języku hindi jako Padam, Pajja, Pahhiya lub Padmakashtha i ma znaczenie kulturowe i religijne.
Wśród Hindusów w Himachal Pradesh i Uttarakhand jest uważany za święty i kojarzony z Wisznu i Śiwą 
Podczas Maha Shivaratri liście są używane do robienia wieńca z dzikich owoców cytrusowych, który jest zawieszany na ołtarzu modlitewnym. 
Można je również zobaczyć w Kodaikanal w południowych Indiach.
Festiwale kwitnienia wiśni Prunus Cerasoides odbywają się w Indiach w miesiącach październik–listopad. 
Shillong jest znane z corocznego festiwalu kwitnienia wiśni Prunus Cerasoides odbywającego się w listopadzie
Znaczenie religijne w Uttarakhand
Drzewo to jest określane jako „पंय्यां” w stanie Uttarakhand w Himalajach w Indiach i jest uważane za święte drzewo przez różne grupy w regionie Garhwal i Kumaon . Drzewo jest również czczone wyłącznie przez shilpkarów lub domsów w niektórych regionach stanu.
Cerasoides jest jednym z niewielu drzew w regionie, które kwitną w szczycie zimy w grudniu i styczniu, dlatego jest czczone za swoją odporność. Drzewo to tradycyjnie nigdy nie jest ścinane w Uttarakhand ze względu na jego znaczenie religijne, można ścinać tylko gałęzie, jeśli zachodzi potrzeba usunięcia liści, kwiatów lub drewna.
Cerasoides jest uważany za drzewo bogów w Uttarakhand. 
Acharya Manu zauważa, że „kiedy wszystkie drzewa zrzucają liście w czasie surowej zimy, kwiaty rosną na liściach drzewa”. 
Wykorzystanie jego drewna w sali weselnej symbolizuje siłę i szczęście w nowym życiu panny młodej i pana młodego.
Jego łodyga jest również używana w taki czy inny sposób w Yajnopaveet, Jagar i Baisi. 
Spośród instrumentów granych w programach religijnych, Lukudi wykonane z drewna drzewa Paiyan jest uważane za najświętsze. 
Oprócz tego girlandy używane w domach podczas yajns na parapetówkę, yagyopaveet itp. są również wykonane z liści Paiyan.
Liście są również używane jako kadzidło. [ 18 ] [ 19 ] Śluby wiejskie są uważane za niekompletne bez dekoracji gałęziami i liśćmi z drzewa. Spośród instrumentów używanych podczas ceremonii religijnych, lukudi wykonany z drewna drzewa Pahhiya jest uważany za najświętszy.
Zastosowania
Żywność
Owoce — mają średnicę 15 mm, można je jeść na surowo lub po ugotowaniu.
Guma — Guma jest żuta i pozyskiwana z pnia. Może być stosowana jako substytut gumy tragakantowej .
Nasiona — można jeść je na surowo lub po ugotowaniu.
Inne zastosowania
Owoce i liście dają ciemnozielony barwnik. 
Nasiona można wykorzystać do wyrobu naszyjników.
Drewno jest twarde, mocne, trwałe i aromatyczne, a gałęzie wykorzystuje się jako kije.
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_cerasoides
https://www.knowyourweeds.com/pl/weeds/P...s?s=NTk5Nw==

[Obrazek: attachment.php?aid=76937]
Odpowiedz
#11

Prunus Cerasus
Prunus Cerasus jest gatunkiem Prunus ze Starego Świata w podrodzaju Cerasus ( wiśnie ). 
Ma dwie główne grupy odmian uprawnych : 
Morello Cherry
Amarelle cherry
Kwaśny miąższ jest jadalny.

Drzewo jest mniejsze od Wiśni Słodkiej (dorasta do wysokości 4–10 m), ma gałęzie o gęstych konarach, a jego karminowe lub prawie czarne owoce osadzone są na krótszych łodygach.
Jest blisko spokrewniona z Prunus Avium ), ale jej owoce są bardziej kwaśne

Uważa się, że Prunus Cerasus , tetraploid z 2n=32 chromosomami, powstał jako naturalna hybryda Prunus Avium i Prunus Fruticosa na Wyżynie Irańskiej lub w Europie Wschodniej, gdzie te dwa gatunki się stykają. 
Uważa się, że Prunus Fruticosa zapewniła mu mniejszy rozmiar i kwaśny smak owoców. 
Następnie hybrydy ustabilizowały się i skrzyżowały, tworząc nowy, odrębny gatunek. 

Dystrybucja i siedlisko
Występuje naturalnie w większej części Europy, Afryce Północnej i Azji Zachodniej .
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_cerasus
https://atlas.roslin.pl/plant/7682
https://www.drzewa.nk4.netmark.pl/atlas/...mKr=1&mG=1

https://www.baezasarl-paysagiste-pepinie...erasus.jpg
https://www.baezasarl-paysagiste-pepinie..._fruit.jpg
Drzewa wiśniowe rosnące w naszych sadach mają dwóch prastarych rodziców: Prunus Avium, oraz Prunus Cerasus, która produkuje prawdziwe Wiśnie i Wiśnie Morello.
Wśród owoców wiśni wyróżniamy wiśnie Morello, małe, niezbyt mięsiste, jaskrawoczerwone, lekko kwaśne, Guignes, większe i bardziej pachnące oraz wreszcie Bigarreaux, jeszcze większe, jędrniejsze i słodsze.
Kwitnienie wiśni rozpoczyna się wiosną, w kwietniu, jeszcze przed pojawieniem się liści: kwiaty są białe, czasem lekko zabarwione na różowo, wrażliwe na lekkie przymrozki. Liście wiśni są dość długie (10–20 cm), zwężające się, drobno karbowane; mogą być nagie (griottier) lub lekko puszyste na spodniej stronie (wiśnia).

Wiśnia zaszczepiona na wiśni będzie przynosić owoce przez 30 do 50 lat. Wiśnie po zerwaniu nie dojrzewają, dlatego należy je zbierać w pełni dojrzałe. 
Wiśnia jest owocem bardzo bogatym w cukier (blisko 15%), co sprawia, że jest dość kaloryczny (65 kcal/100g), nie bez znaczenia jest także zawartość witaminy C i potasu. Możesz użyć łodyg wiśni jako naparu ze względu na ich właściwości moczopędne.

Drzewo to dobrze rośnie na zwykłej, głębokiej, świeżej, przepuszczalnej, niegliniastej, a nawet lekko wapiennej glebie. 
Wiśnia lubi stanowiska słoneczne, ale musi być osłonięta od wiatru.
https://www.baezasarl-paysagiste-pepinie...s-cerasus/
https://www.treesandshrubsonline.org/art...s-cerasus/

[Obrazek: attachment.php?aid=76937]
Odpowiedz
#12

Prunus Clarofolia
Opublikowano po raz pierwszy w Repercie. Spec. Listopad Regni Veg. 1:67 (1905)
Ten gatunek jest akceptowany
Rodzimym obszarem występowania tego gatunku są Chiny. Jest to drzewo i rośnie głównie w biomie umiarkowanym.
https://powo.science.kew.org/taxon/urn:l...s:729591-1

Prunus Clarofolia (wiśnia o błyszczących liściach) to gatunek Wiśni występujący w prowincjach Anhui, Gansu, Guizhou, Hebei, Henan, Hubei, Hunan, Ningxia, Shaanxi, Shanxi, Syczuan, Tybet, Junnan i Zhejiang w Chinach. 
Krzewiaste drzewo o wysokości od 2,5 do 20 m, preferuje wzrost na zboczach gór na wysokości od 800 do 3600 m n.p.m. 
Jako Prunus Litigiosa (Synonyms) nazywana jest Tassel Cherry i sprzedawana jako roślina ozdobna ze względu na interesujące kwiaty i kolumnowy kształt
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_clarofolia
https://temperate.theferns.info/plant/Prunus+clarofolia
https://identify.plantnet.org/k-world-fl...neid./data

[Obrazek: attachment.php?aid=76937]
Odpowiedz
#13

       
       
Prunus Conadenia
Prunus Conadenia ( chin . :锥腺樱桃) to gatunek wiśni występujący w prowincjach Tybetu, Gansu, Guizhou, Henan, Qinghai, Shaanxi, Syczuan i Junnan w Chinach. 
Krzewiaste drzewo o wysokości od 6 do 10 m, preferuje wzrost w górskich dolinach na wysokości od 2100 do 3600 m n.p.m. 
Mieszkańcy Shangri-La jedzą jego owoce, a Tybetańczycy palą jego drewno podczas rytuału oczyszczającego weisang
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_conadenia
Prunus Conadenia 
Pierwszy raz opublikowano w CSSargent, Pl. Wilson. 1: 197 (1912)
Ten gatunek jest akceptowany
Naturalny zasięg tego gatunku obejmuje Tybet do centralnych i południowych Chin. Jest to drzewo i rośnie głównie w biomie umiarkowanym.
https://powo.science.kew.org/taxon/urn:l...s:729604-1
https://ppbc.iplant.cn/tu/2154219

[Obrazek: attachment.php?aid=76937]
Odpowiedz
#14

   
Prunus Conradinae
Prunus Conradinae to gatunek kwitnącej wiśni pochodzący z prowincji Fujian, Gansu, Guangxi, Guizhou, Henan, Hubei, Hunan, Shaanxi, Syczuan, Yunnan i Zhejiang w Chinach 
Tam preferuje wzrost w zalesionych wąwozach i zboczach na wysokości od 500 do 2100 m n.p.m. Jest to małe drzewo dorastające do maksymalnie 10 m, którego liście są jaśniej zielone na spodniej stronie. 
Ma pachnące, białe do jasnoróżowych kwiatów z 32 do 54 pręcikami. 
Jest sadzona poza swoim rodzimym zasięgiem jako roślina ozdobna ze względu na zwyczaj kwitnienia późną zimą.
W cieplejszych warunkach może kwitnąć nawet na początku stycznia.
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_conradinae
https://www.biodiversity4all.org/taxa/50...conradinae
Drzewo liściaste o wdzięcznym pokroju do 35 stóp wysokości; młode pędy nagie. 
Liście owalne do owalno-lancetowatych lub pochylone do odwrotnie jajowatych; smukłe-ostre, przeważnie zaokrąglone u nasady, ząbkowane, często podwójnie, 2 do 4 1 ⁄ 2 cala długości, 1 do 2 1 ⁄ 4 cala szerokości, nagie lub z rozrzuconymi włoskami powyżej, bardziej lub mniej owłosione na żyłkach poniżej; łodyga 1 ⁄ 2 cala długości. 
Kwiaty wytwarzane na bezlistnych pędach wczesną wiosną w bardzo krótkich gronach po dwa do pięciu, każdy na nagiej łodydze o długości 1 ⁄ 4 do 5 ⁄ 8 cala; białe lub jasnoróżowe, 1 cal szerokości. 
Kielich dość nagi, rurka dzwonkowata, płatki trójkątne. 
Owoce czerwone, jajowate, 2 ⁄ 5 cala długości.

Pochodzi z W. Hupeh, Chiny; wprowadzono w 1907 r. za pomocą nasion wysłanych do Kew z Arnold Arboretum, Mass., które zostały zebrane w tym sezonie przez Wilsona, który jako pierwszy odkrył ten gatunek. 
Jest to najlepsza z wcześnie kwitnących dzikich wiśni i zwykle kwitnie w normalnych porach roku w lutym lub na początku marca. 
W najcieplejszych hrabstwach zakwitnie w styczniu. 
Płatki są zawsze karbowane na końcu, czasami dodatkowo klapowane, a kwiaty często wykazują tendencję do „po
dwojenia”. 
Collingwood Ingram z Benenden, Kent, znalazł w swojej kolekcji drzewo o tej podwójności niezwykle rozwiniętej. Nazwano je „Semi-plena” ( Bot. Mag ., ns, t. 551). 
Kwitnie dłużej niż typ pojedynczy. 
Kwiaty przyjemnie pachną. 
Jeśli to możliwe, należy je sadzić w miejscu, gdzie ma wiecznie zielone tło na północy i wschodzie; zapewni to schronienie wczesnym kwiatom i wyraźnie wydobędzie ich piękno.

Prunus Conradinae jest spokrewniony z Prunus Hirtipes Hemsl., opisanym w 1887 r. na podstawie okazu zebranego przez Mariesa w Kiangsi i jest włączony do niego przez C. Jeffreya ( Bot. Mag ., loc. cit.). 
Przyjęty tutaj pogląd jest taki, że Prunus Conradinae jest wystarczająco odrębny, aby uzasadnić zachowanie go jako odrębnego gatunku do czasu, aż będzie dostępny większy materiał dzikiej przyrody do badań.
https://www.treesandshrubsonline.org/art...onradinae/
https://journals.ashs.org/hortsci/view/j...-p1473.xml
https://www.picturethisai.com/wiki/Prunu...dinae.html
https://www.plantplus.cn/info/Prunus%20conradinae?t=p

[Obrazek: attachment.php?aid=76937]
Odpowiedz
#15

Prunus Crataegifolia
Po raz pierwszy opublikowano w Anz. Akad. Mądrala. Wien, Math.-Naturwiss. Kl. 60: 153 (1923)
Ten gatunek jest akceptowany
Naturalny zasięg występowania tego gatunku to SE. Tybet do Chin (NW. Junnan). 
Jest to krzew.
https://powo.science.kew.org/taxon/urn:l...s:729620-1

Opis
Prunus Crataegifolia (nazywana również Hawthorn-leaved Cherry, wśród wielu innych popularnych nazw) jest krzewem liściastym pochodzącym z Europy i zachodniej Azji. Dorasta do 3 m wysokości i ma wyprostowany, rozłożysty pokrój. 
Jego liście są odwrotnie jajowate do podłużno-lancetowatych, ząbkowane, ciemnozielone na górze i jasnozielone na dole. 
Występuje w żywopłotach, zaroślach i na skrajach lasów.
Zastosowania i korzyści
Prunus Crataegifolia jest używana jako roślina ozdobna ze względu na atrakcyjne liście i kwiaty. 
Jest również używana jako roślina lecznicza ze względu na swoje właściwości przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze.
Kwiaty, nasiona i sadzonki
Kwiat Prunus Crataegifolia jest biały i ma pięć płatków. 
Nasiona to mały, okrągły, czarny pestkowiec. Sadzonki są małe i mają ciemnozielone liście.

Uprawa i rozmnażanie
Prunus Crataegifolia to krzew liściasty, który można rozmnażać przez nasiona lub sadzonki. 
Preferuje pełne słońce i dobrze zdrenowane gleby. 
Jest tolerancyjny na szeroki zakres rodzajów gleby i poziomów pH. 
Zaleca się przycinanie, aby zachować krzew w kształcie.
Gdzie znaleźć Prunus Crataegifolia
Prunus Crataegifolia pochodzi z Chin i można ją znaleźć w częściach prowincji Junnan, Syczuan i Guangxi.
https://www.selinawamucii.com/plants/ros...aegifolia/

[Obrazek: attachment.php?aid=76937]
Odpowiedz
#16

https://www.keele.ac.uk/media/k-microsit...247-01.jpg
Prunus Cyclamina 
Zwana Cyclamin Cherry (or Cyclamen Cherry), the Chinese Flowering Cherry, and in Chinese: 襄阳山樱桃, the Xiangyang Mountain Cherry, to gatunek kwitnącej Wiśni rodzimy dla Chin, preferujący wzrost na wysokościach 1000–1300 m n.p.m. 
Ma obfite, atrakcyjne jasnoróżowe kwiaty, które kwitną wcześnie i utrzymują się dłużej niż wiele później kwitnących wiśni, a zatem ma doskonały potencjał jako roślina ozdobna. 
W Arnold Arboretum w Massachusetts dwa osobniki od dziesięcioleci dobrze prosperują, nigdy nie wykazując żadnych objawów typowych chorób — w tym nicieni, wirusów i czarnej rączycy — które dotykają ich sąsiadów Prunus
Opis
Jest to silne drzewo, zwykle 5 do 10  m wysokości. 
Jego kora jest ciemnopurpurowobrązowa z widocznymi soczewkami. 
Młode wiosenne liście mają atrakcyjny brązowy kolor. 
Ząbkowane liście mają  ogonek o długości 0,8 do 1,2 cm i są odwrotnie jajowato-podłużne lub szeroko eliptyczne, od 4,5 do 12  cm długości i 2,7 do 5,5  cm szerokości. 
Liście są ciemnozielone na górnej powierzchni, ze spodnią stroną nagą, czasami początkowo owłosioną na żyłkach. 
Prunus Cyclamina var. Cyclamina , szerzej rozpowszechniona odmiana, ma półbaldakowate kwiatostany z 3 do 4 kwiatami, a Prunus Cyclamina var. Biflora ma baldakowate kwiatostany z dwoma kwiatami. 
Każdy kwiat ma od 3 do 6 cm szerokości i ma około 32 pręcików. 
Kształt ich głęboko różowych kielichów przypomina korony kwiatów cyklamenu, co zainspirowało epitet gatunkowy.
Owocem jest pestkowiec, który jest prawie kulisty, purpurowoczerwony i ma średnicę od 7,5 do 8,3 mm, a miąższ jest skąpy, ale smaczny. 
Ptaki je uwielbiają.
Dystrybucja
Wiśnia cyklamenowa występuje w prowincjach Guangdong, Guangxi, Hubei, Hunan i Syczuan w Chinach.
Odmiany
Prunus Cyklamina odm. Cyklamina
Prunus Cyklamina odm. Biflora (双花山樱桃)
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_cyclamina
Prunus Cyclamina
Pochodzi z Chin, preferuje wzrost na wysokości 1000–1300 m n.p.m. 
Ma obfite, atrakcyjne jasnoróżowe kwiaty, które kwitną wcześnie i utrzymują się dłużej niż wiele później kwitnących wiśni. 
Jest to wytrzymałe drzewo, zwykle o wysokości od 5 do 10 m. Jego kora jest ciemnopurpurowobrązowa z widocznymi soczewkami. 
Młode wiosenne liście mają atrakcyjny brązowy kolor.
https://www.keele.ac.uk/arboretum/nation...cyclamina/

[Obrazek: attachment.php?aid=76937]
Odpowiedz
#17

Prunus Discoidea
Prunus Discoidea to gatunek rośliny kwitnącej z rodziny różowatych 
Pochodzi z południowo-wschodnich Chin. 
Należy do podrodzaju Wiśni Cerasus i jest drzewem osiągającym wysokość od 2,5 do 3,5 m (od 8 do 11 stóp)
Zwykle rośnie w pobliżu strumieni, w dolinach i wąwozach, zwykle w lasach lub zaroślach, na wysokości od 200 do 1100 m (od 700 do 3600 stóp) nad poziomem morza. 
Z dzikich okazów wyhodowano dwie odmiany o atrakcyjnych kwiatach: „Yuanchun” i „Caiyun”
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_discoidea

Prunus Discoidea
Pierwszy raz opublikowano w Fl. Zhejiang 3: 246 (1993)
Ten gatunek jest akceptowany
Rodzimym zasięgiem występowania tego gatunku są Chiny (Anhui, Jiangxi, Zhejiang).
Jest to drzewo.
https://powo.science.kew.org/taxon/urn:l...s:976628-1
https://costarica.inaturalist.org/taxa/1...-discoidea

Prunus Discoidea (nazywana również karłowatą dziką wiśnią, wśród wielu innych popularnych nazw) to krzew pochodzący z zachodniej części Stanów Zjednoczonych i północnego Meksyku. 
Ma białe kwiaty i czerwone owoce, rośnie na suchych, kamienistych glebach w kanionach i podnóżach wzgórz.
Zastosowania i korzyści
Prunus Discoidea jest używana jako roślina ozdobna i ze względu na jadalne owoce. Owoce mogą być używane do robienia dżemów i galaretek, a liście mogą być używane do parzenia herbaty.
Kwiaty, nasiona i sadzonki
Kwiaty Prunus Discoidea są białe i mają pięć płatków. 
Nasiona są małe i czarne, a sadzonki są małe i mają pojedynczą łodygę.
Uprawa i rozmnażanie
Prunus Discoidea to krzew liściasty, który można rozmnażać z nasion lub sadzonek. 
Nasiona należy wysiewać wczesną wiosną w zimnej ramie. 
Sadzonki należy pobierać z bieżącego sezonu późną wiosną lub wczesnym latem i można je ukorzeniać w piaszczystej glebie. 
Krzew preferuje pełne słońce i dobrze zdrenowaną glebę.
Gdzie znaleźć Prunus Discoidea
Prunus Discoidea można znaleźć w zachodniej części Stanów Zjednoczonych, głównie w Kalifornii, Oregonie i Waszyngtonie
https://www.selinawamucii.com/plants/ros...discoidea/

[Obrazek: attachment.php?aid=76937]
Odpowiedz
#18

Prunus Discadenia
Prunus Discadenia to gatunek rośliny Róży opisany przez Emila Bernharda Koehne 
Prunus discadenia należy do rodzaju Prunus i rodziny Róż 
Oprócz formy imiennej występuje także podgatunek P. d. forrestii
https://sv.wikipedia.org/wiki/Prunus_discadenia

[Obrazek: attachment.php?aid=76937]
Odpowiedz
#19

       
       
       
Prunus Emarginata
Prunus Emarginata, Wiśnia Gorzka lub Wiśnia Oregonu, to gatunek Prunus pochodzący z zachodniej części Ameryki Północnej, od Kolumbii Brytyjskiej na południe do Baja California i na wschód aż po zachodni Wyoming i Nowy Meksyk
Często można go znaleźć na niedawno zniszczonych terenach lub w otwartych lasach na glebie bogatej w składniki odżywcze
Prunus Emarginata to krzew liściasty lub małe drzewo osiągające wysokość od 1 do 15 metrów ( 3+1 ⁄ 2 –49 stóp) wysokości z cienkim owalnym pniem z gładką szarą do czerwonobrązowej kory z poziomymi przetchlinkami
Jako drzewo na zachód od Cascade Crest gatunek ten zwykle osiąga 80 do maksymalnie ponad 100 stóp wysokości. 
Liście mają 2–8centymetrów ( 3 ⁄ 4 – 3+1 ⁄ 8 cala) długości, cienkie, jajowate i żółtozielone z nierównomiernie dużymi zębami po obu stronach. 
Kwiaty są małe,10–15 milimetrów ( 3 ⁄ 8 – 5 ⁄ 8  cala) średnicy, z pięcioma białymi płatkami i licznymi włoskowatymi pręcikami; mają zapach migdałów i wytwarzają się w gronach wiosną, a są zapylane przez owady. 
Owocem jest soczysta czerwona lub fioletowa wiśnia o średnicy 7–14 mm ( 1 ⁄ 4 – 1 ⁄ 2  cala), która, jak sugeruje angielska nazwa rośliny, jest gorzka. 
Oprócz rozmnażania się przez nasiona, wysyła również podziemne łodygi, które następnie kiełkują nad powierzchnią, tworząc gąszcz.

Istnieją dwie odmiany
*Prunus Emarginata var. Emarginata 
Zwykle krzaczasty; młode pędy i liście bez włosków lub tylko cienko owłosione. 
Większość zasięgu gatunku.
*Prunus emarginata var. mollis (Dougl.) Brew. Większe drzewo; młode pędy i liście pokryte meszkiem. 
Czerwonobrązowa kora z jasnymi poziomymi paskami przypominająca brzozę wodną 
Oregon na północ do Kolumbii Brytyjskiej, głównie wybrzeże.
Prunus Pensylvanica jest blisko spokrewniona. [ 9 ]
Te niezwykle gorzkie wiśnie są niejadalne dla ludzi. 
Indianie Ameryki Północnej używali kory do wyplatania koszyków .
https://www.treesandshrubsonline.org/art...marginata/
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_emarginata

[Obrazek: 597.gif]

[Obrazek: attachment.php?aid=76937]
Odpowiedz
#20

       
       
       
       
       
Prunus Fruticosa
Wiśnia Karłowata, Wisienka Stepowa
Gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny różowatych.
Występuje od południowo-zachodniej Syberii do Nadrenii, rozprzestrzeniła się również gdzieniegdzie poza obszarem swojego rodzimego występowania.
Przez Polskę przebiega północno-zachodnia granica jej zwartego zasięgu, który obejmuje Wyżynę Zachodniowołyńską, Polesie, Wyżynę Lubelską, południowo-wschodnią część Wyżyny Radomskiej i środkową część Wyżyny Małopolskiej.    
Poza tymi obszarami zwartego zasięgu występuje jeszcze w rozproszonych stanowiskach w Kotlinie Toruńskiej, Równinie Inowrocławskiej, w rezerwacie Bielinek nad Odrą,
Dolsku koło Gostynia, Grodzisku koło Łęczycy i w okolicach Przemyśla.

Krzew osiągający wysokość do 1,5 m.
Wytwarza liczne pędy odroślowe, za pomocą których się rozkrzewia.
Pędy skrócone liczne.
Roślina objęta ścisłą ochroną gatunkową.

Systematyka i zmienność
W literaturze polskiej funkcjonuje łacińska nazwa Cerasus Fruticosa (Pall.) Woronow. 
Według nowszych ujęć taksonomicznych prawidłowa nazwa tego gatunku to Prunus fruticosa Pall, wynikająca z włączenia dawnego rodzaju wiśnia Cerasus do rodzaju śliwa Prunus w randze sekcji Cerasus w podrodzaju Cerasus
Tworzy mieszańce z Wiśnią Ptasią (Prunus Avium L.), Wiśnią Pospolitą (Prunus Cerasus L.) i Wiśnią Wonną (Prunus Mahaleb L.)
http://pl.wikipedia.org/wiki/Wi%C5%9Bnia_kar%C5%82owata
https://www.youtube.com/watch?v=BK4C_xG9q3s&t=1s
https://dzicyzapylacze.pl/wisnia-karlowa...cosa-pall/

Wiśnia Karłowa Wisienka Stepowa
Cerasus Fruticosa, syn. Prunus Fruticosa
Cerasus fruticosa Pall., syn. Prunus fruticosa Pall.
Nazwa słowacka: čerešňa krovitá.
Rodzina: Różowate (Rosaceae).
Roślina pod częściową ochroną, wpisana do Czerwonej Księgi Karpat Polskich.
Opis: 
Krzew wysokości 30-130 cm. Pędy wzniesione, sporadycznie zwisające. 
Kora od barwy popielatej do ciemnowiśniowej. 
Liście wyrastające z krótkopędów, ogonkowe, odwrotnie jajowate lub eliptyczne, zaokrąglone na szczycie lub tępo zakończone, górą błyszczące, spodem jaśniejsze i nagie, brzegiem drobno karbowane; liście wyrastające z długopędów większe. Kwiaty białe, 5-płatkowe, zebrane w baldaszkowate kwiatostany złożone z 2-5 kwiatów. 
Owocem czerwony, odwrotnie jajowaty lub kulisty pestkowiec, zwykle z krótkim wyrostkiem na szczycie.
Występowanie: 
Europa i Azja. W Polsce na Wyżynie Zachodniowołyńskiej, Polesiu Wołyńskim, Wyżynie Lubelskiej, w środkowej części Wyżyny Małopolskiej, w południowo-wschodniej części Wyżyny Radomskiej, poza tym wyspowo na kilkunastu stanowiskach i na kilku izolowanych stanowiskach. 
W polskich Karpatach występowała na jedynym stanowisku na Pogórzu Wiśnickim w okolicach Brzeska. 
Stwierdzona tam została jednorazowo w 1973 roku, później nie została odnaleziona. 
Rośnie na słonecznych zboczach oraz obrzeżach lasów i zarośli.
Kwitnienie: IV-V

[Obrazek: attachment.php?aid=76937]
Odpowiedz
#21

       
https://img1.iplant.cn/image2/565/C8811B...BEF861.jpg
Prunus Hainanensis
Prunus Hainanensis to gatunek Wiśni endemiczny dla prowincji Hainan w Chinach. 
Jest bardzo podobny do Prunus Campanulata i rośnie tylko na wysokości 900-1200 m w Narodowym Rezerwacie Przyrody Hainan Bawangling 
Ma różowe kwiaty i w związku z tym ma pewien potencjał jako roślina ozdobna.
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_hainanensis

Pierwszy raz opublikowano w Fl. Guangdong 4: 235 (2000)
Ten gatunek jest akceptowany
Rodzimym zasięgiem występowania tego gatunku jest Hainan. 
Jest to drzewo i rośnie głównie w biomie subtropikalnym.
https://powo.science.kew.org/taxon/urn:l...:1021354-1
https://www.iplant.cn/info/Prunus%20hainanensis

[Obrazek: attachment.php?aid=76937]
Odpowiedz
#22

Prunus Harae
Prunus harae to gatunek rośliny kwitnącej z rodziny różowatych, pochodzący z Bhutanu
To niewielkie drzewo podobne do Prunus Rufa, Wiśni Himalajskiej, zwykle rosnące na wysokości od 2500 do 3200 m (od 8200 do 10 500 stóp) nad poziomem morza.
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_harae
Pierwszy raz opublikowano w Bull. Natl. Sci. Mus. Tokyo, B 36: 135 (2010)
Ten gatunek jest akceptowany
Rodzimym obszarem występowania tego gatunku jest Bhutan. Rośnie głównie w biomie umiarkowanym.
https://powo.science.kew.org/taxon/urn:l...77112493-1

[Obrazek: attachment.php?aid=76937]
Odpowiedz




Użytkownicy przeglądający ten wątek: 7 gości