22-07-2025, 11:23
Kamieniem urodzeniowym stycznia jest Garnet
Według astrologii tropikalnej jest to również kamień urodzeniowy Koziorożca i Wodnika.
Ten kamień urodzeniowy był czczony w Persji jako ochrona przed burzami i zjawiskami naturalnymi związanymi z piorunami.
Powszechnie wierzono, że bladość Garnet może zwiastować zbliżające się niebezpieczeństwo.
Nazwa Garnet pochodzi od średniowiecznego angielskiego słowa „gernet”, które w XIV wieku oznaczało „ciemnoczerwony”.
Pochodzi od łacińskiego słowa „granatus”, które z kolei pochodzi od łacińskiego słowa „granum”, oznaczającego „ziarno” lub „nasiono”.
Może to być nawiązanie do mela granatum lub być może pomum granatum („granat”, Punica granatum), rośliny, której owoce zawierają liczne, jaskrawoczerwone osłonki nasienne (osnówki), porównywalne rozmiarem, kształtem i kolorem do niektórych kryształów Granatu.
Jednym z dziewięciu klejnotów tworzących Navaratnę w astrologii wedyjskiej jest Garnet Hessonite, powszechnie znany w literaturze indyjskiej jako „Gomed”.
Najpopularniejszymi kamieniami szlachetnymi w późnoantycznym świecie rzymskim i sztuce ludów „barbarzyńskich”, które okupowały terytorium Zachodniego Cesarstwa Rzymskiego w okresie wędrówek ludów, były czerwone Granaty.
Były one specjalnie wykorzystywane jako inkrustacje Granatami w złotych komórkach metodą cloisonné, które można znaleźć od anglosaskiej Anglii, na przykład w Sutton Hoo, aż po Morze Czarne.
Starożytny świat widział tysiące transportów Złota, Srebra i czerwonych Granatów z Tamraparniyan, między innymi do Rzymu, Grecji, Bliskiego Wschodu, Seriki i Anglosasów;
Nowsze odkrycia, takie jak the Staffordshire Hoard i wisiorek ze szkieletem kobiety z Winfarthing w Norfolk, potwierdzają dobrze ugruntowany szlak handlowy klejnotów z południowymi Indiami i Sri Lanką, znany z ich produkcji od starożytności.
Twardość w skali Mohsa od 6,5 do 7,5
Można znaleźć wiele odcieni Granatów, choć najczęściej występują odcienie czerwonawe.
Najrzadsze Granaty są niebieskie, a doniesienia o nich pochodzą z lat 90. XX wieku.
Okaz ten charakteryzuje się ciemnoczerwonym odcieniem, charakterystycznym dla Granatu.
Przezroczystość Granatów może wahać się od półprzezroczystych okazów nadających się do wykorzystania jako kamienie szlachetne, po nieprzezroczyste odmiany wykorzystywane jako materiały ścierne w przemyśle.
Istnieją dwa rodzaje połysku mineralnego: szklisty i żywiczny.
Od epoki brązu Granaty, grupa minerałów krzemianowych, były wykorzystywane jako materiały ścierne i biżuteria.
Gatunki Granatów różnią się składem chemicznym, ale mają podobne właściwości fizyczne i strukturę kryształu.
Do licznych gatunków należą Pirop, Almandyn, Spessartyn, Grossular (w tym Tsavorite i Hessonite, czyli kamień Cynamonowy), Uwarowit i Andradyt.
Wiązania atomowe w niektórych gatunkach Granatu są silniejsze niż w innych, ponieważ skład chemiczny Granatu jest zróżnicowany.
Z tego powodu zakres twardości dla tej grupy minerałów w skali Mohsa wynosi od 6,0 do 7,5.
Jako materiały ścierne często stosuje się twardsze gatunki, takie jak Amandyn.
Ze względów identyfikacyjnych, Granat odróżnia się od wszystkich innych naturalnie przezroczystych kamieni szlachetnych, często używanych w jubilerstwie, poprzez reakcję na silny magnes neodymowy.
Rozróżnienie gatunków i odmian Granatu, a także skład Granatów pod względem proporcji gatunków końcowych w pojedynczym kamieniu szlachetnym, można przeprowadzić za pomocą pomiarów podatności magnetycznej w połączeniu ze współczynnikiem załamania światła.
https://multifacet.de/garnet
Według astrologii tropikalnej jest to również kamień urodzeniowy Koziorożca i Wodnika.
Ten kamień urodzeniowy był czczony w Persji jako ochrona przed burzami i zjawiskami naturalnymi związanymi z piorunami.
Powszechnie wierzono, że bladość Garnet może zwiastować zbliżające się niebezpieczeństwo.
Nazwa Garnet pochodzi od średniowiecznego angielskiego słowa „gernet”, które w XIV wieku oznaczało „ciemnoczerwony”.
Pochodzi od łacińskiego słowa „granatus”, które z kolei pochodzi od łacińskiego słowa „granum”, oznaczającego „ziarno” lub „nasiono”.
Może to być nawiązanie do mela granatum lub być może pomum granatum („granat”, Punica granatum), rośliny, której owoce zawierają liczne, jaskrawoczerwone osłonki nasienne (osnówki), porównywalne rozmiarem, kształtem i kolorem do niektórych kryształów Granatu.
Jednym z dziewięciu klejnotów tworzących Navaratnę w astrologii wedyjskiej jest Garnet Hessonite, powszechnie znany w literaturze indyjskiej jako „Gomed”.
Najpopularniejszymi kamieniami szlachetnymi w późnoantycznym świecie rzymskim i sztuce ludów „barbarzyńskich”, które okupowały terytorium Zachodniego Cesarstwa Rzymskiego w okresie wędrówek ludów, były czerwone Granaty.
Były one specjalnie wykorzystywane jako inkrustacje Granatami w złotych komórkach metodą cloisonné, które można znaleźć od anglosaskiej Anglii, na przykład w Sutton Hoo, aż po Morze Czarne.
Starożytny świat widział tysiące transportów Złota, Srebra i czerwonych Granatów z Tamraparniyan, między innymi do Rzymu, Grecji, Bliskiego Wschodu, Seriki i Anglosasów;
Nowsze odkrycia, takie jak the Staffordshire Hoard i wisiorek ze szkieletem kobiety z Winfarthing w Norfolk, potwierdzają dobrze ugruntowany szlak handlowy klejnotów z południowymi Indiami i Sri Lanką, znany z ich produkcji od starożytności.
Twardość w skali Mohsa od 6,5 do 7,5
Można znaleźć wiele odcieni Granatów, choć najczęściej występują odcienie czerwonawe.
Najrzadsze Granaty są niebieskie, a doniesienia o nich pochodzą z lat 90. XX wieku.
Okaz ten charakteryzuje się ciemnoczerwonym odcieniem, charakterystycznym dla Granatu.
Przezroczystość Granatów może wahać się od półprzezroczystych okazów nadających się do wykorzystania jako kamienie szlachetne, po nieprzezroczyste odmiany wykorzystywane jako materiały ścierne w przemyśle.
Istnieją dwa rodzaje połysku mineralnego: szklisty i żywiczny.
Od epoki brązu Granaty, grupa minerałów krzemianowych, były wykorzystywane jako materiały ścierne i biżuteria.
Gatunki Granatów różnią się składem chemicznym, ale mają podobne właściwości fizyczne i strukturę kryształu.
Do licznych gatunków należą Pirop, Almandyn, Spessartyn, Grossular (w tym Tsavorite i Hessonite, czyli kamień Cynamonowy), Uwarowit i Andradyt.
Wiązania atomowe w niektórych gatunkach Granatu są silniejsze niż w innych, ponieważ skład chemiczny Granatu jest zróżnicowany.
Z tego powodu zakres twardości dla tej grupy minerałów w skali Mohsa wynosi od 6,0 do 7,5.
Jako materiały ścierne często stosuje się twardsze gatunki, takie jak Amandyn.
Ze względów identyfikacyjnych, Granat odróżnia się od wszystkich innych naturalnie przezroczystych kamieni szlachetnych, często używanych w jubilerstwie, poprzez reakcję na silny magnes neodymowy.
Rozróżnienie gatunków i odmian Granatu, a także skład Granatów pod względem proporcji gatunków końcowych w pojedynczym kamieniu szlachetnym, można przeprowadzić za pomocą pomiarów podatności magnetycznej w połączeniu ze współczynnikiem załamania światła.
https://multifacet.de/garnet