Warzucha
#1

   
Warzucha (Cochlearia L.) 
Rodzaj roślin należący do rodziny kapustowatych.
Należy do niego ok. 25 gatunków występujących głównie na półkuli północnej na obszarach o klimacie subarktycznym i umiarkowanym.
Gatunkiem typowym jest Cochlearia officinalis.
Niskie rośliny jednoroczne i byliny.
Liście pojedyncze i zazwyczaj nieklapowane, o kształcie sercowatym lub nerkowatym.
Kwiaty promieniste, 4-płatkowe, drobne, białe. Zebrane są zazwyczaj w krótkie kłosy.
Owocem jest krótki i gruby strąk

Gatunki flory Polski
warzucha duńska (Cochlearia danica L.) – efemerofit
warzucha lekarska (Cochlearia officinalis L.) – efemerofit
warzucha polska (Cochlearia polonica E. Fröhl. syn. C. pyrenaica DC.) – endemit w polskiej florze, gatunek wymarły na stanowiskach naturalnych, zachowany został na stanowiskach zastępczych,
warzucha tatrzańska (Cochlearia tatrae Borbás syn. C. pyrenaica DC.)

Zastosowanie
Roślina lecznicza. Dawniej była używana przeciwko szkorbutowi, szczególnie przez marynarzy odbywających długie morskie podróże[4].
Czasami jest uprawiana jako roślina ozdobna.
źródło

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#2

   
Warzucha tatrzańska (Cochlearia tatrae Borbás)
Endemit tatrzański.
Występuje wyłącznie w Tatrach, w Polsce wyłącznie w Tatrach Wysokich.
Podawano też jej stanowiska spoza Tatr, jednak były to błędnie oznaczone inne gatunki.
W Tatrach słowackich występuje częściej niż w polskich.
Oprócz Tatr Wysokich występuje tutaj również na pojedynczych stanowiskach w Tatrach Zachodnich i Tatrach Bielskich

Roślina dwuletnia lub bylina. Kwitnie od czerwca do września, zakwita w drugim roku życia.
Rozmnaża się wyłącznie przez nasiona roznoszone przez wodę.
Populacje w polskich Tatrach są w dobrej kondycji, gdyż duża część osobników rozmnaża się generatywnie
Siedlisko
Porasta wilgotne skały
źródło

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#3

   
   
Warzucha duńska (Cochlearia danica L.) 
W Polsce notowany jako efemerofit – przejściowo zawleczony do Gdańska
Roślina zielna osiągająca 20 cm wysokości.
W odróżnieniu od innych środkowoeuropejskich gatunków tego rodzaju liście są ogonkowe, bez uszek.
Kwiaty niepozorne, do 5 mm średnicy z białymi lub różowymi płatkami korony.
Owocem jest łuszczynka

Ciekawostki...
Przez posypywanie dróg solą warzucha duńska (Cochlearia danica) została najszybciej rozprzestrzeniającą się rośliną Wielkiej Brytanii.
Gdy sól oczyści pobocze z konkurencji, warzucha opanowuje kolejne tereny, posuwając się w głąb lądu.
źródło

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#4

   
Warzucha polska (Cochlearia polonica) 
Warzucha polska jest endemitem polskim, powstałym skokowo w wyniku poliploidyzacji diploidalnego taksonu wyjściowego.
Najbardziej zbliżonym, uważanym za takson wyjściowy jest warzucha pirenejska Cochlearia pyrenaica DC. (2n=6).
W wyniku heksaploidyzacji u warzuchy polskiej zwielokrotniła się liczba chromosomów do 2n=36.

W Czerwonej Księdze Ukrainy jako Cochlearia polonica Frohl. podany został takson warzuchy stwierdzony na źródliskowych obszarach górnego Bugu.
Status taksonomiczny tego taksonu został zweryfikowany po badaniach kariologicznych, w wyniku których ustalono że jest to jednak warzucha pirenejska. Spokrewnionym z warzuchą pirenejską i podobnie jak warzucha polska taksonem heksaploidalnym jest warzucha bawarska Cochlearia bavarica (2n=36), jednak różni się morfologicznie od naszego endemitu i powstała odmiennie – w wyniku hybrydyzacji warzuchy lekarskiej C. officinalis i warzuchy pirenejskiej.

Warzucha polska rosła kiedyś jedynie w rejonie Pustyni Błędowskiej i Olkusza na obszarach źródliskowych i w górnym biegu strumienia Biała (i jego dopływów: Kręta, Mylna, Leśna), stanowiącego lewy dopływ Białej Przemszy, a także w pobliskiej Sztolni Ponikowskiej.
Cały obszar jej pierwotnego występowania wynosił kilka kilometrów kwadratowych.

Z powodu działalności górniczej (prowadzonej przez Kopalnię Piasku Podsadzkowego Maczki-Bór na polu wydobywczym „Pomorzany”) nastąpiło osuszenie tych terenów, w wyniku czego stanowiska naturalne zanikły.
Roślina jednak w porę została introdukowana na stanowiskach zastępczych w regionie. Najsilniejsza populacja rośnie na źródliskach strumienia Centuria (prawobrzeżny dopływ Białej Przemszy) w pobliżu wsi Hutki-Kanki, mniej liczne na źródliskach Wiercicy koło Złotego Potoku oraz Rajecznicy koło Ołudzy.
Łącznie podjęto kilkanaście prób introdukcji, także poza rejonem Wyżyny Śląsko-Krakowskiej, jednak większość kończyła się niepowodzeniem, a rośliny na nowych miejscach przetrwały zaledwie kilka lat[.

Roślina dwuletnia, hemikryptofit.
Kwitnie od kwietnia do czerwca.
Rozmnaża się głównie generatywnie (przez nasiona).
Siedlisko
Rośnie na zimnych źródliskach napiaskowych

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#5

   
Warzucha lekarska (Cochlearia officinalis)
Występuje w Europie i Ameryce Północnej na obszarach o klimacie umiarkowanym i zimnym.
W Polsce pojawia się przemijająco jako efemerofit, głównie nad Bałtykiem w województwie szczecińskim
Roślina dwuletnia lub zimozielona bylina .
Zasiedla wybrzeża morskie i solniska. Kwitnie od maja do września.

Zastosowanie
Roślina lecznicza.
Dawniej była używana przeciwko szkorbutowi, szczególnie przez marynarzy odbywających długie morskie podróże
Czasami jest uprawiana jako roślina ozdobna.
źródło

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#6

   
Warzucha lekarska jest cenną rośliną lekarską.
Dawniej zioło to było stosowane w walce ze szkorbutem przez marynarzy, którzy odbywali długie podróże morskie bez dostępu do świeżych owoców oraz warzyw, przede wszystkim cytryn, kapusty, itp.
Należy dodać, że szkorbut to wyniszczająca organizm choroba spowodowana przez przedłużający się niedobór witaminy C.
Szkorbut lub inaczej gnilec objawia się krwawieniem oraz owrzodzeniem dziąseł, jak również wypadaniem zębów.
Zostaje obniżona ogólna odporność naszego organizmu, naczynia krwionośne stają się kruche, a co za tym idzie łatwo pękają.
Kruche oraz łatwo pękające naczynia krwionośne prowadzą do wylewów podskórnych jak również podokostnowych.
Ale jeśli kapitan statku szykując się do długiej i dalekiej podróży morskiej zaopatrzył statek w to właśnie zioło, jak to uczynił słynny XVIII-wieczny angielski podróżnik kapitan James Cook, jego żeglarze byli bezpieczni, gdyż warzucha lekarska jest bardzo bogatym źródłem witaminy C.
Dzięki swoim ozdobnym liściom, które są mięsiste i ciemno zielone, oraz swoim drobnym kwiatkom zioło to jest również uprawiane w ogrodach jako roślina ozdobna.

Ponieważ warzucha lekarska rośnie na słonych glebach, niektórzy zielarze sądzili, że zioło to jest w stanie rozpuścić "sole" w przypadku skazy moczanowej lub reumatyzmu.
Dzięki zawartości garbników, warzucha lekarska posiada właściwości ściągające i może być stosowana do hamowania krwawienia z nosa lub krwawiących ran.
Zioło to zostało również sklasyfikowane jako zioło posiadające właściwości moczopędne, i jest rekomendowane w leczeniu kamieni nerkowych jak również obrzęku (nadmierne gromadzenie się płynów w organiźmie).
Zielarze uważają również, że sok oraz liście warzuchy lekarskiej pomagają w rozjaśnianiu przebarwień skórnych, które mogą być spowodowane nadmiernym przebywaniem na słońcu, zmianami hormonalnymi lub procesem starzenia się skóry.
źródło

Entuzjaści dziko rosnącej "zieleniny" używają młodych liści oraz łodyg warzuchy lekarskiej jak sałaty i porównują jej smak do liści chrzanu czy rukwii wodnej. Warzuchę lekarską można także dodawać jako składnika do różnego rodzaju sałatek zielonych, sałatek jarzynowych, twarogu, potraw z ryb, jaj, omletów czy zimnych mięs.

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#7

   
   
   
Cochlearia pyrenaica

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#8

   
   
   
Cochlearia anglica

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz




Użytkownicy przeglądający ten wątek: 2 gości