[Krystyna]

Odyn (Odin, Odhinn,) - najwyższy z bogów nordyckich z dynastii Asów,
Odyn był synem Borra i Bestli
Odyn mial dwóch braci Lodur czyli Ve i Hönir czyli Vili
Jego żoną była Frigg, a także Freja i Jord.
Synowie, Thor, Balder, Hoder, Tyr, Vidar, Heimdall, Hermod, Bragi i córki  Sif, Brynhilda i Valkyries
Przybranego brata LOKI, czasem utozsamiany z LODUREM
Idunn, Sigyn, Solveig (córki z kochankami}
Magni, Modi, Forseti (wnuków, prawdopodobnie ),
Bölthorn (dziadek) ,
Mimir (wujek)

Odyn - władca Bogów i Ludzi, zwany również ojcem wszechrzeczy (Alfödr, Alfadhir) oraz opiekunem poległych (Walfödr), Bogiem wisielców (Hangagod), więźniów (Haptagod) i przewoźników (Farmagod), sam często określał się jako Harr (wysoki),
Swipall (kapryśny), Hnikarr (ognisty), Grimr (w masce), Glapswidir (zręczny sztukmistrz),Sigfodr (ojciec zwycięstwa), Blindi (ślepy), Baleygr (fałszywo patrzący), Gondlir (ten z magiczną laską), Widurr (niszczyciel), Yggr (przerażający).

Snorri Sturlusson wymienił łącznie 49 imion Odyna.
Bóg ten to skandynawski odpowiednik zachodniogermańskiego Wodana (zwanego też Wotan, Wuotan) i anglosaskiego Wodena.

Od jego imienia pochodzi nazwa środy w języku duńskim, norweskim, szwedzkim i angielskim (Onsdag, Wednesday = 'dzień Odyna/Wodana').
Główny Bóg Asów, ich władca, patron wojny, zwycięstwa, poległych w boju bohaterów, poezji, rolnictwa, zasiewów, mądrości, mag oraz mistrz czarów.
Za cenę utraty oka wypił wodę ze Źródła Mimira, co uczyniło go najmądrzejszym z Bogów.

Wyobrażany jako jednooki, potężny starzec przywdziany w błękitny płaszcz, kapelusz z szerokim rondem, który kładzie cień na część twarzy i oko, z kijem w ręku.
Uważany jest za wynalazcę znaków Runicznych i magii Runicznej, co czyni go patronem poetów.
Poezja nosiła miano daru, wynalazku, zdobyczy, napoju Odyna (miód poezji — czyli po prostu miód pitny, wierzono, że po jego wypiciu słowa same wchodziły w usta poety).

Odyn odznacza się prawdziwą mądrością - by ją posiąść poświęcił jedno oko, dając je Mimirowi w zamian za napicie sie ze Studni Wiedzy Mimira.
Następnie Odyn powiesił się na drzewie Yggdrasil na dziewięć dni, przebity własną włócznią, przez co nauczył się dziewięciu magicznych pieśni i osiemnastu Run.
To właśnie jemu przypisuje się odkrycie pisma Runicznego i odkrycie jego magicznej mocy.
Swą mądrość wykorzystywał przy czynieniu czarów, rozwiązywaniu zagadek - miał dar poznawania ludzkich myśli.
Był również Bogiem wojowników i ich przywódców - cechowała go gwałtowność, ale i również spryt i przebiegłość na polu walki.
Zmarłych w boju wojowników gromadził w swoim domu w Asgard-Valhalli, gdzie oczekiwali z nim ostatniej bitwy przy końcu świata Ragnarök.

Według niektórych podań posiada on Valkirie, które zbierają dla niego połowę wojowników poległych w bitwie.
Odyn przebiera się czasem za swego niepozornego sobowtóra Oda, aby go nikt nie rozpoznał.
W tej postaci ożenił się z Freją na jedną noc, a potem uciekł.
do poczytania...
http://www.runy.net.pl/node/68
http://www.youtube.com/watch?v=K4rBN7CE1...re=related

[Krystyna]

Odyn 
Starsza Edda wymienia co najmniej 55 przydomków Odyna
Syn Burra i Olbrzymki Bestii, brat Vilego i Ve (być może też Hónira).
Mąż Frigg.
Ojciec: Baldra i Hóda (z Frigg), Thora (z Jórd), Walego (z Rind), Widara (z Grid), Bragiego (z Gunnlódą), Heimdalla (z dziewięcioma córkami Aegira;
 ojcostwo Odyna w tym przypadku niepewne), Oda, Meilego, Skjólda (matki nieznane).

Czasem uważa się go  za ojca Tyra, ale ten był raczej synem olbrzyma Hymira.
Najwyższy Bóg.
Pan władzy, mądrości, wojny, czarów Runicznych, poezji, także płodności.  
W późniejszym czasie Odyn zagarnął większość kompetencji Tyra, praktycznie stając się jedynowładcą na polu magii i prawodawstwa.
Zagarnął także część funkcji wojennej i reprodukcyjnej .
Był również opiekunem władców, wodzów i berserkerów (wojowników, których w czasie walki ogarniał "święty" szał bojowy).
Wraz z braćmi zabił Ymira, a z jego ciała zbudował świat.
Razem z Hónirem i Lokim stworzył ludzi.

Zdobył wiedzę, mądrość i władzę nad magicznymi Runami w trzech etapach:
Najpierw wypił Skaldamjód, który ukradł olbrzymowi Suttungowi.
Potem powiesił się na 9 dni na drzewie Yggrasill (obrzęd podobny do "lotów" szamańskich).
Wreszcie skosztował wody mądrości ze Studni Mimira, za którą zapłacił okiem

W późniejszych czasach jeszcze niejednokrotnie przybywał do odciętej głowy Mimira, by ją prosić o radę.
Istnieje jeszcze jedna, dość zagadkowa, wersja zdobycia przez Odyna władzy nad Runami:  
Po zabiciu Ymira (zwanego tu Heiddraupnirem) Odyn próbował ryć Runy i nasączać je płynem mózgowym Ymira.
Jednak dopiero kiedy stanął na skale, ściskając miecz Ymira, głowa Mimira zdradziła mu tajemnicę Run.

Był bratem krwi Lokiego (nie wiadomo w jakich okolicznościach zawarli braterstwo).
Miał moc wskrzeszania ludzi powieszonych.
Mógł też przywracać do życia dawno zmarłe Vólwy - olbrzymki znające przyszłość.
Był Bogiem całkowicie amoralnym, podstępnym, nieobliczalnym i szalonym.
Często zdarzało się, że zwycięstwo w walce przydzielał nie najdzielniejszym, ale własnym faworytom.
Uprawiał czasem magię hańbiącą, przystojącą tylko kobietom (nie-runiczną;
Zabił syna olbrzyma Midwitnira (okoliczności nieznane).
Oszukał olbrzyma Sókkwimira (okoliczności nieznane).
Przez pięć lat (razem z Olbrzymem Fjólwarem) walczył i zażywał przygód miłosnych na wyspie Algrón (min. miał romans z siedmioma siostrami-czarownicami).
Dostał od Olbrzyma Hlebarda czarodziejską różdżkę, po czym za jej pomocą pozbawił Hlebarda rozumu.
Wygrał pojedynek wiedzy z olbrzymem Wafthrudnirem, w którym stawką było życie przegranego.
Wiadomo, że uwodził zamężne czarownice.
Sprawiało mu przyjemność wszczynanie wojen dla zabawy.
Często przebywał poza Asgardem - za którymś razem nie wracał tak długo, że schedę po nim (wraz z żoną) przejęli jego bracia-Vili i Ve
Nazywany jest rozdawcą: zwycięstw, broni, złota, wymowy, rozsądku, korzystnego (dla statków) wiatru, daru śpiewania, męstwa.
Wraz z Lokim i Hónirem przez przypadek zabili syna króla Hreidmara, za co musieli zapłacić główszczyznę skarbem Andwariego.
Dało to początek historii Złota Wólsungów.

W czasie Ragnaróku zginie pożarty przez Fenrira.
W niemieckiej i skandynawskiej tradycji ludowej stał na czele upiorów, które w burzowe noce mknęły po niebie, zwiastując nieszczęścia- tzw. Dzikie Łowy (niem. die wilde Jagd; norw. lussireidi).
W tej roli, jak się zdaje, zastąpił dawną germańską demonicę lub pomniejszą boginię, Lusse (Wściekłość, Dzikość).
http://www.fantasy.dmkhost.net/artykuly/...&strona=11

[Krystyna]

   
Kiedy Odyn ożenił się z Boginią Frigg, dobrą, mądrą i namiętną, najpierw urządzil Asgard, budując pałac dla siebie i pałace dla swoich dzieci...
Posiadał trzy siedziby-pałace:
*Walaskjalf - pałac o ścianach pokrytych srebrem.
Wznosiła się nad nim wieża Hlidskjalf.
Z jej szczytu spoglądał każdego ranka na wszystkie krainy świata.
Walaskjalf pobudował jako pierwszy ze swych pałaców.
*Sókkwabekk - wspólna siedziba Frigg i Odyna.
Koło niej przepływał strumień mądrości o tej samej nazwie.
Odyn z żoną pili z niego wodę złotymi pucharami.
*Gladsheim (Dom Radości).

Najważniejszą jego częścią była Valhalla-Komnata Zabitych ).
Jej ściany zbudowano z włóczni, dach z tarcz, ściany wyłożono złotem, na ławach leżały zbroje Einherjarów.
Walhalla miała 540 bram
Każdą z nich jednocześnie, ramię przy ramieniu, mogło wyjść ośmiuset wojowników, z których za najstarszą uznawano Walgrind-Kratę Zabitych
Stała wciąż otworem, nikt nie wiedział, jak ją zamknąć.
Na zachód od bramy wisiał przybity do ściany wilk, którego dziobał orzeł.
Do Valhalli Valkirie znosiły zabitych bohaterów-Einherjarów, one też im usługiwały, nalewając podczas uczt miód i piwo oraz podając do jedzenia wciąż odrastające mięso dzika Saehrimnira, które przygotowywał w kotle Eldhrimnirze kucharz Andhrimnir.
Główne miejsce przy stole w Valhalli należało się Odynowi, a w razie jego nieobecności Freyi lub jednemu z wyznaczonych przez Odyna bohaterów (np. Helgiemu).
W Valhalli Odyn nic nie jadł (pił tylko wino), ale karmił tam swoje Wilki.
Stamtąd też wysyłał na zwiady Kruki.

Główny Bóg skandynawskiego panteonu zasiada na złotym tronie w sali Valhalli, opierając się na swojej włóczni Gungnir
To on stanowił inspirację dla wojowników i posiadał moc wzniecania w nich zapału do walki..
Był uważany przez resztę Bogów, za ojca...
Cechy negatywne i pozytywne Odyna pozostawały ze sobą w stałym konflikcie...
źródło

[Krystyna]

Po stworzeniu Dziewięciu światów, urządzeniu się w Asgardzie, Odin zapragnął sam doświadczyć madrości i szlachetności.....
Jedna ze słynnych legend opowiada o tym jak Odyn zdobył wielką mądrość.
Przebił się on włócznią i przez 9 dni wisiał na drzewie Yggdrasil
Każdej nocy odwiedzał jeden z konarów drzewa.
Na każdym z konarów znajdywał jeden z Nordyckich Światów.
W każdym z nich zdobył jedną Runę...

Następnie udał się do studni Mimira
Mimir był Olbrzymem i Bogiem mądrości, a także krewnym Odyna, prawdopodobnie jego wujem.
Został zabity przez Wanów
Odyn zabrał głowę Mimira i umieścił ją w pobliżu jednego ze źródeł tryskających u podnóża kosmicznego Jesionu, Cisu.
Ten potężny Bóg miał tylko jedno oko, gdyż drugie oddał Olbrzymowi Mimirowi, za to, że ten pozwolił mu się napić wody ze żródła mądrości
Tradycja przekazuje, że było to oko lewe...sagi i edy na ten temat nie mówią....
Jedne legendy mówią o wodzie, inne o miodzie....
Jedne legendy mówią o tym, że było to przed powieszeniem się Odyna na drzewie Yggdrasil, inne, że po fakcie otrzymania Run.....

Dzięki tym poświęceniom Odyn zdobył w sumie 18 run.
Inna legenda mówi, że Odyn, gdy dociera do kresu swej męki, dostrzega jaśniejące pomiędzy korzeniami drzewa, Runy, zesłane mu przez siły potężniejsze od niego.
O tym jaką moc miały one, można się przekonać czytając dalsze wersy pieśni Havamal
Znajduje się tam opis skutków 18 zaklęć runicznych.
Odyn podzielił się swą mądrością z innymi Bogami, Olbrzymami, także przekazał je ludziom, którzy zamieszkiwali Milgrad

Natknęłam się również na informacje, że Runy trafiły do ludzi  za sprawą Heimdalla, strażnika mostu Bifrost, gdy podróżowal po krainie ludzi , pod imieniem RIG.....

[Krystyna]

   
O tym jak Odyn ofiarował się samemu sobie 
Najwyższego z niebian, Szalonego Odyna, trapiły koszmarne sny.
Przez wiele kolejnych nocy przewracał się z boku na bok, coś nie dawało mu spokoju.
W końcu odprawił czary i dowiedział się, co go gnębi: głód wiedzy.
Miód Skaldów, mimo że tak bogaty w magię i mądrość, okazał się niewystarczający jak na apetyt największego z Bogów.
Odyn postanowił zatem zajrzeć w głąb siebie i znaleźć rozwiązanie.
Udał się nazajutrz w chłód i mrok podziemi.
Wędrował długo, kilka razy gubił drogę, ale wreszcie dotarł do celu-stanął przy najgłębiej osadzonym Korzeniu Drzewa Yggdrasill.
Ono bowiem podtrzymywało w jedności cały świat i w nim znajdowała się wszelka mądrość, tyle że głęboko ukryta.
Odyn patrzył na Drzewo, oczekując rady, jak dalej ma postępować.
Wreszcie jakiś głos szepnął, że winien jest dla wiedzy poświęcić samego siebie.
Poświęcić samego siebie samemu sobie.
Przygotował linę i cudowną włócznię Gungnir.
Wspiął się na Drzewo i na najniższym z konarów zawiesił sznur, tworząc na jego końcu wisielczą pętlę.
Włócznię oparł o pień Yggdrasill
Stanął i pomodlił się do samego siebie o siły i wytrzymałość.
Poprosił też Drzewo, by go przyjęło.
Gdy to uczynił, zabrał się za spełnienie ofiary.
Nałożył pętlę na szyję.
Chwilę odczekał i puścił się konaru.
Sznur zacisnął się na tchawicy, zmiażdżył ją, po czym przełamał kręgosłup.
Odyn umarł.
Ale  dusza jego cały czas krążyła wokół ciała, by czekać na chwilę odpowiednią do powrotu.
O ile taka chwila kiedykolwiek nadejdzie.
I nadeszła: po dziewięciu dniach i dziewięciu nocach
Odyn poczuł, jak kręgosłup się zrasta, tchawica znów przepuszcza powietrze, zaś dusza ma wolny wstęp do ciała.
Ale nie skorzystał z okazji łatwego powrotu do świata żywych, wszak miał za sobą dopiero połowę próby.
Chwycił włócznię Gungnir i wbił ją we własny bok, umierając po raz wtóry
Tym razem dusza nie wypłynęła wraz z krwią, nadal tkwiła na swym miejscu.
Szalony Bóg dziwnie się czuł, wiedząc, iż jednocześnie żyje i jest martwy.
Nawet niebianie rzadko doświadczają podobnego stanu.
Odyn patrzył nieruchomymi źrenicami w dół.
Patrzył, aż ujrzał.
Oczyma duszy dotarł do ukrytego Źródła Mądrości, strzeżonego przez przemądrego olbrzyma Mimira.
Mimir przed wiekami został okaleczony.
Niektórzy mówią, że przez Bogów, inni zaś, że przez własne dzieci, Olbrzymy.
Odjęto mu głowę od ciała, ale głowa owa zachowała życie i dawną mądrość.
Ją to ustawiono na straży źródła.
Powieki Mimira uniosły się.
Oczy spostrzegły Odyna.
-Czego pragniesz, o największy z Bogów? - zapytały usta.
- Przybyłem po mądrość - odparł Odyn.
- Zatem pragniesz napić się ze Studni wiedzy?
Dobrze, wolno ci to uczynić, ale musisz zapłacić za ten przywilej.
- Dam ci złote naszyjniki
- Odyn pokazał trzy jaśniejące obręcze, ukute z grubych, złotych prętów.
- To oznaka władzy królewskiej, nie masz daru bardziej godnego
.- Przyjmuję je, ale to nie wystarczy.
- Dam ci ten oto złoty pierścień Herfód.
Miałem prawo go nosić tylko ja, najwyższy z Bogów
.- Przyjmuję go, ale i on nie starczy
.- Czego zatem oczekujesz?
- A cóż masz bardzo cennego, czego jednak możesz się pozbyć, mając dwie takie rzeczy?    
Odyn długo szukał odpowiedzi na tę zagadkę, przypominając sobie po kolei wszystko, co posiadał.
Aż wreszcie się domyślił.
- Chcesz mego oka?
- Tak, chcę twego oka, bowiem oczy Bogów widzą dalej i głębiej.
Tobie wystarczy jedno.
Odyn skinął głową.
Sięgnął palcami ku lewemu oku.
Jednym szybkim ruchem je wyrwał.
Ryk bólu Boga wstrząsnął ziemią i wzburzył morza.
Zgodnie z poleceniem Mimira, wrzucił oko do studni.
W tejże chwili z czeluści wzbił się wysoki gejzer wody, po czym opadł, złagodniał i zmienił w rzekę.
To matka rzek, od niej pochodzą wszystkie inne.
Mówi się, że nawet zatrute rzeki Niflheimu biorą początek w Studni Mimira.

Od tamtego czasu Mimir używa wyłupanego oka Odyna jako łyżki do czerpania wody mądrości.
Po tej ofierze Odyn napił się wody i spłynęła na niego wiedza o magii Run - mógł teraz czynić Słowa ze słów i Czyny z czynów.
Tak przygotowanego ucznia, Mimir zaznajomił z najpotężniejszymi zaklęciami magicznymi.
Każdemu z nich odpowiadała jedna Runa, czyli znak tajemnego alfabetu.
Wiedzę o czarach tych Odyn zachował dla siebie, innym zdradzając same Runy, zdatne do zapisywania słów i zdań.

Odyn objaśnił Runy Bogom;
Krasnolud Dain objawił je Alfom;
Krasnolud Dwalin - własnym współplemieńcom;
Olbrzymom zdradził je Thurs Alswidr,
Zaś Ludziom - Bóg Heimdall.
Odyn przyjął magię Run i zszedł z Drzewa, odrodzony, zdrów i potężniejszy niż kiedykolwiek przedtem.
Posiadł wiedzę, jakiej nigdy j wcześniej ani nigdy później nikt nie ogarnął.
Tak zakończyło się samo-' ofiarowanie Szalonego Odyna.
Mitologia Germańska Artur Szrejter
źródło

[Krystyna]

   
Huginn i Muninn są parą kruków, związanych z Odynem
Hugimm..to myśl, czasem pomysł
Muninn...pamięć
Wysyłane są przez Odyna o świcie, w celu zebrania informacji, oblatują świat i wracają po południu..
Siedząc na ramionach Odyna, szepczą mu wiadomości , do ucha..

Odyn swobodnie podróżował przez światy na swym legendarnym Koniu Sleipnir

   
Strażnikami Odyna były dwa Wilki;
Geri (Łakomy, Zachłanny)
i Freki (Żarłoczny, Srogi)
które żywią się mięsem z talerza w Valhalli
http://nordicwiccan.blogspot.com/2013/03/odin.html

[Krystyna]

Bóstwo związane z Runą ODALA
Mitologiczne odniesienia do ODALA są nieliczne, ponieważ Runa nie jest zawarta w wierszach islandzkich lub nordyckich. 
Niektórzy uważają, że był on poświęcony pomniejszej bogini Syn, opiekunce granic, zwanej Strażniczką Bram

Jednak tradycja kultu przodków okazuje się być głównym odniesieniem dla kultury i religii nordyckiej, więc związek z tradycją  wydaje się bardziej prawdopodobny. 
W tym sensie ODALA jest powiązana z samym źródłem Mimira, źródłem najwyższej mądrości przodków.

Według legendy, na początku, aby uzyskać mądrość, Odyn odwiedził źródło strzeżone przez starego giganta Mimira, wuja Odyna, znanego ze swojej mądrości. 
Tak więc, aby zdobyć wszechwiedzącą wiedzę Giganta, udał się do krainy Gigantów, Jotunheim, w korzeniach Yggdrasil .
Studnia była źródłem wszelkiej pomysłowości i mądrości, a w jej głębi wyraźnie odbijała się przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. 
Kiedyś przed starcem Odyn poprosił, aby pozwolił mu pić. 
Mimir, znając wartość takiej przysługi, odmówił, chyba że Odyn oddał mu jedno oko.
Bóg zgodził się natychmiast, wydłubując jedno oko i przekazując je Mimirowi, który je trzymał, zatapiając w głębinach źródła. 
Pijąc obficie z tych wód, Odyn osiągnął wiedzę, której pragnął, wielkie dziedzictwo przodków.
źródło

[Krystyna]

http://www.germanicmythology.com/works/I...gner26.jpg
Mitologia nordycka: 
Bóg Odyn odwiedzający Gunnlod Strażniczkę Miodu Pitnego - została uwiedziona przez Odyna, który według Eddy prozatorskiej wytargował trzy noce seksu za trzy łyki miodu pitnego, a następnie oszukał ją, kradnąc wszystko. 
germanische Gotter und Helden", Wilhelm Wagner 1901
Gunnlöð – Wikipedia, wolna encyklopedia

[Krystyna]

Najwyższym bóstwem mitologii nordyckiej i największym spośród bogów nordyckich był Odyn . 
Był synem boga Borra i  Bestli i był uważany za Wszechojca Asów. 
Odyn był budzącym podziw władcą Asgardu i najbardziej szanowanym nieśmiertelnym, który wraz ze swoimi dwoma Krukami, dwoma Wilkami i Valkiriami odbywał nieubłaganą pogoń za wiedzą. 
Był Bogiem Wojny i, co jest rozkosznie paradoksalne, także Bogiem Poezji i Magii. 
Słynął z tego, że poświęcił jedno oko, aby móc wyraźniej widzieć kosmos, a jego pragnienie mądrości sprawiło, że wisiał na Drzewie Świata, Yggdrasil, przez dziewięć dni i dziewięć nocy, aż został pobłogosławiony wiedzą alfabet runiczny.
Jego nieustępliwa natura dała mu możliwość odblokowania licznych tajemnic wszechświata. 
Często przedstawiano Odyna jadącego na Sleipnirze, wielkim latającym koniu o ośmiu nogach, dzierżącego włócznię Gungnir, o której mówiono, że nigdy nie chybia celu. 
Uważano, że miał co najmniej pięciu synów z czterema różnymi partnerami. 
To dzięki niemu mamy słowo na „środę” (dosłownie „dzień Wodena”).
https://www.centreofexcellence.com/norse...goddesses/

[Krystyna]

Odyn
Jako władca Asgardu-królestwa Asów, Odyn uważany jest za Wszechojca Bogów . 
Jego ojcem był Bor, a matką Olbrzymka Bestla. 
Słynie z tego, że wyrusza do bitwy na swoim wiernym ośmionożnym wierzchowcu Sleipnir i dzierży wykutą przez Krasnoludy włócznię Gungnir, o której mówi się, że nigdy nie chybia celu.

Odyn, Bóg Mądrości, Poezji i Wojny, ma co najmniej pięciu synów z czterema różnymi partnerami. 
Jego najbardziej znanym synem jest Thor, który został poczęty z Jörd, uosobieniem Ziemi. 
Jego żona, Frigg, urodziła mu Baldra i Hödra, a wraz z Olbrzymką Gerdh splodził Vidara a z Rind spłodził Boga Váli.

W dzisiejszej kulturze popularnej Odyn jest najczęściej przedstawiany jako honorowy przywódca i dowódca na polu bitwy.
 Ale to nowa konstrukcja. 
Nordycy nie myśleli o nim w ten sposób.
Jako bóg wojny Odyn nie przejmuje się przyczynami konfliktu ani nawet jego wynikiem. 
Raczej bardziej interesuje go chaos bitwy. 
Szczególnie lubi berserkerów i innych wojowników, dla których walka jest najważniejsza.
Odyn jest znany w innych językach jako Woden i jest źródłem angielskiego słowa Wednesday. 
Tak, zgadza się, środa to Dzień Wodena!
https://www.lifeinnorway.net/norse-gods/