[Krystyna]

   
   
   
       
Urtica Urens-Pokrzywa Żegawka
Gatunek rośliny z rodziny pokrzywowatych (Urticaceae Juss.). 
Archeofit występujący dość pospolicie w całej Polsce
Wysokość średnio 20 cm (maksymalnie 50 cm).
Łodyga pokryta krótkimi szczecinkami oraz dłuższymi włoskami parzącymi.  
Liście  naprzeciwległe, długoogonkowe, jajowate lub eliptyczne, wciętopiłkowane, mniejsze niż u Pokrzywy Zwyczajnej, pokryte bezbarwnymi włoskami parzącymi, znajdującymi się na białozielonych wzgórkach. 
Kwiaty  niepozorne, zielone, zbudowane podobnie jak u Pokrzywy Zwyczajnej.
Kwiaty męskie i żeńskie rozwijają się w tych samych kwiatostanach.

Roślina jednoroczna.
Rośnie na glebach żyznych, bogatych w związki azotowe lub próchnicę (roślina azotolubna).
Jest chwastem pospolitym w całym kraju
Rośnie w ogrodach, przy drogach, płotach, domach, na gruzach i przy oborach.
Kwitnienie od maja do listopada.
Roślina lecznicza.
Zastosowanie podobne, jak w przypadku Pokrzywy Zwyczajnej.
źródło

Jadalne są młode pędy zbierane wczesną wiosną.
Przed użyciem należy je sparzyć, aby straciły właściwości parzące.
Sporządza się z nich zupy, potrawę á la szpinak, dodaje do sałatek ziemniaczanych, nadzienia, potraw z jaj, siekanych mięs itp.
Liście wpływają dodatnio na przemianę materii, pomagają w leczeniu stanów zapalnych dróg moczowych, cukrzycy i reumatyzmu.
Liście pokrzywy wysuszone w cieniu i zmielone na proszek są świetnym środkiem tamującym krew.
Także świeże, pogniecione pokrzywy stosowano jako opatrunek tamujący krew.
Należy jednak zapoznać się z zaleceniami lekarskimi, ponieważ nie wszyscy mogą korzystać z dobrodziejstw Pokrzywy....
źródło
źródło
źródło
https://botany.cz/cs/urtica-urens/