[Krystyna]

   
Rosa Canina
Gatunek krzewu z rodziny różowatych.
Ludowe nazwy: Psia Róża, która jest tłumaczeniem nazwy łacińskiej, oraz szypszyna (stąd szypszyniec różany), nazwa o pochodzeniu słowiańskim.
Występuje na obszarach umiarkowanych i ciepłych półkuli północnej.
Można ją spotkać prawie w całej Europie, na terenach do 1500 m n.p.m., w Afryce Północnej, na Wyspach Kanaryjskich, na Maderze, w Azji, rozprzestrzeniła się także w Australii i Nowej Zelandii.
W Polsce jest gatunkiem pospolitym.
Róża Dzika jest krzewem o łukowatych, kolczastych pędach, wysokości do trzech metrów.  
Liście złożone z pięciu listków pojedynczo lub podwójnie ząbkowanych, kwiaty pięciopłatkowe, różowe lub białe, pachnące, owocem jest czerwona, wydłużona szupina zawierająca wewnątrz owłosione nasionka.
Surowcem leczniczym są owoce, rzadziej płatki kwiatów.
Porasta zarośla, skraje lasów, miedze, przydroża.
Kwitnie od maja do lipca, jej kwiaty wydzielają przyjemny zapach.
Owoce są rozsiewane są przez zwierzęta (endochoria).

Zastosowanie
Roślina lecznicza
Surowiec zielarski: dojrzałe owoce (Fructus Rosae).
Są składnikiem wielu mieszanek ziołowych.
Zawierają oprócz ogromnej ilości witaminy C garbniki, karotenoidy, kwasy organiczne, olejki eteryczne, cukry, pektyny.
Owoce są niezwykle bogatym źródłem witaminy C – zawierają jej dziesięciokrotnie więcej, niż porzeczka czarna.
Już 1-3 jej owoce w zupełności wystarczą do pokrycia dziennego zapotrzebowania człowieka na tę witaminę.
Naturalna witamina zawarta w owocach jest przy tym trzykrotnie bardziej skuteczna od witaminy syntetycznej w tabletkach.
Działanie:
słabo rozkurczające, żółciopędne, łagodnie moczopędne.
Róża jest stosowana przede wszystkim jako lek ogólnie wzmacniający (bogate źródło witaminy C), ale także pomocniczo do leczenia różnych schorzeń wątroby, nerek i przewodu pokarmowego
Zbiór i suszenie:
Owoce zbiera się, gdy dojrzeją, ale jeszcze zanim zrobią się miękkie.
Suszenie ich jest dość trudne; owoce trzeba rozdrobnić, przez pierwsze 10 min.
należy trzymać je w temp. ok. 100 °C, by szybko zniszczyć enzymy rozkładające witaminę C, potem suszyć w temp. ok. 50–60 °C

Owoce Róży mogą być używane do sporządzania przetworów i win
Z owoców lub utartych z cukrem płatków Róży przyrządza się dżemy i konfitury.
Specjalnie przyrządzone konfitury z Dzikiej Róży mogą być skutecznym lekiem na chorobę zwyrodnienia stawów

Z nasion wytwarza się olej z Dzikiej Róży.
W szkółkarstwie Rosa Canina jest używana jako podkładka dla Róż szlachetnych

Ciekawostki
Stosowana była kiedyś jako lek na wściekliznę, stąd jej angielska nazwa dog-rose.              
Róża Dzika jest znana od czasów ludzi pierwotnych, którzy traktowali jej owoce jako codzienne pożywienie.
Płatki Róży stanowiły bardzo popularne pachnidło dalekiego Wschodu.
Starożytni Rzymianie wypełniali płatkami poduszki, co miało ich usypiać i uspokajać
http://pl.wikipedia.org/wiki/R%C3%B3%C5%BCa_dzika