[angelangela]

Być może powinnam do mojej wypowiedzi założyć nowy wątek (jeśli faktycznie tak to przepraszam ale jestem tu nowa i jeszcze się nie ogarnęłam) ale po przeczytaniu tematu nie mogę się oprzeć by nie opisać tego co mnie spotkało. W grudniu przed świętami idąc ulicą z koleżanką rozmawiałyśmy o tym 'czego sobie marzymy' ja z pełnym przekonaniem odparłam, że 'marzę aby poznać mężczyznę z którym niekoniecznie będę w związku ale chce by za mną szalał, nosił mnie na rękach, nie mógł beze mnie żyć, żebyśmy mieli wspólne tematy, świetnie się bawili razem, chcę być jego księżniczką' - wiem, strasznie naiwne i infantylne ale która z kobiet nie mówiła nawet żartem o byciu czyimś oczkiem w głowie? Trach! Po miesiącu poznałam (zupełnym przypadkiem) mężczyznę który już po tygodniu znajomości zapatrzony był we mnie jak w obrazek, osaczył mnie 'swoją miłością' choć od pierwszej rozmowy starałam się uświadomić go, że nic między nami nie będzie, z czasem on brnął w to coraz bardziej i bardziej był głuchy na wszystkie 'nie',pisał dzwonił przyjeżdrzał, robił mi prezenty, prawił komplementy, chciał zabierać na występy kabarety wycieczki, brał na litość, że się zabije, błagał, po jakimś czasie próbował się odciąć ale wracał jak bumerang tłumacząc, że coś mu podpowiada, ze jesteśmy sobie przeznaczeni. Mnie z kolei coś podpowiadało, że nie powinnam z nim być. Cała 'przepychanka' (bo stosunkowo szybko zaobserwowałam, że to idzie całkowicie nie po mojej myśli) trwała ponad pół roku, on zaś po dziś dzień nikogo nie ma. Całą tę historię obserwowała moja koleżanka przy której wypowiedziałam 'swoje marzenie' na głos, skomentowała to słowami "masz co chciałaś, wszystko było tak jak sobie wymarzyłaś tylko na odwrót". Mama po obserwacjach powiedziała, że 'wypowiedziałam życzenie w złą godzinę'. Przypadek? Siła przyciągania? Jak jeszcze mogę to sobie tłumaczyć? Czy istnieje coś takiego jak 'zła godzina'? Czy to dlatego nie mówi się marzeń głośno?