[ladi]

Kochana, bardzo dobrze moje poprzedniczki piszą, w życie każdego z nas są wpisane porażki w różnych aspektach egzystencjalnych. Po każdej, dość brutalnej lekcji od losu, trzeba się podnieść i iść dalej, wyciągając przy tym odpowiednie wniski oraz refleksje, tak by nie popełniać tych samych błędów poraz któryś z kolei.
Nie mam zamiaru demonizowac nas jako kobiet, ale z racji moich doświadczeń i obserwacji stwierdzam, że zbyt często oddajemy wszystko partnerowi, nie zachowując żadnej cząstki dla siebie. Nie wolno tego nigdy robić ! Ponieważ na własne życzenie stajemy się zależne od ukochanego, przy czym stawiamy go na swoim piedestale miłości, jednocześnie degradujac swoje 'ja', bo przecież partner jest ważniejszy od nas samych.
Potem wszyscy się dziwią, że jest tyle toksycznych związków, partner jest uzależniony emocjonalnie od drugiego, co przy rozstaniu skutkuje ogromną trauma i bólem.
Może to co teraz napisze, wydawac sie dosc egzaltyczne i brzmieć w tonie bełkotu new age'u, ale każdy z osobna zasługuje na kogoś wyjątkowego. Warto wreszcie docenić siebie, spojrzeć na swoje odbicie w lustrze i dostrzec w nim wartościowa osobę, która wie czego pragnie i się nie poddaje.

Jeśli ktoś nas kocha to zrobi dla nas wszystko ( no prawie ) i nie istnieje żadne - ale.