27-10-2015, 15:58
Kuchnia rosyjska
Kuchnia rosyjska zdominowana jest przez wyroby z mąki - różnego rodzaju pierogi, pierożki.
Bardzo popularne są też potrawy z kasz.
Nie należy jednak zapomnieć o wielu innych składnikach.
Nie można wyobrazić sobie kuchni rosyjskiej bez kapusty, rzepy, rzodkwi, ogórków i ziemniaków.
Rosjanie przyrządzają doskonałe potrawy z mięsa.
Dodają do niego miód, orzechy leśne, śmietanę. Przysmakiem są pulpety cielęce lub zrazy zawijane z sarny z prawdziwkami, gęś pieczona z nadzieniem z kiszonej kapusty, udziec wieprzowy z sosem wiśniowym.
Pyszne są konfitury zasmażane na miodzie lub na cukrze, ciasta drożdżowe.
Rosja to kraj, który jest niemal sam w sobie kontynentem – kuchnia rosyjska jest wynikiem przenikania się i mieszania wielonarodowych kultur Wschodu i Zachodu. Plemiona mongolskie nauczyły Rosjan zakwaszać mleko i kisić warzywa.
Przykładem oryginalnego niepowtarzalnego smaku kwaśno - słodkiego może być rosyjski kapuśniak zwany Szczi.
Jest to jedno z podstawowych dań kuchni rosyjskiej od ponad 1000 lat, szczególnie w północnych i centralnych rejonach, na Uralu i Syberii.
„Bogate” szczi z mięsem, szynką, jajkami były ozdobą stołu moskiewskich bojarów, zaś lud gotował szczi „postne”, na samej kapuście i cebuli.
Duży wpływ na kuchnię rosyjską w XIX wieku miała również kuchnia francuska.
Dwory ziemiańskie chętnie zatrudniały francuskich kucharzy - najwięcej ich napłynęło do Rosji po wojnach napoleońskich.
Najbardziej znanym był kucharz Cara Aleksandra I – Carême.
W zapiskach opisujących liczne potrawy jakie serwował na dworze carskim, można znaleźć choćby Boeuf Strogonow, który stał się znakiem rozpoznawczym kuchni rosyjskiej.
Nazwany tak został na cześć hrabiego Aleksandra Grigoriewicza Stroganowa.
Prowadził on w Odessie tzw. „otwarty stół”.
Oznaczało to, że każdy wykształcony człowiek mógł przyjść na obiad do domu Stroganowa prosto z ulicy.
Ogrom Rosji oraz Syberii przez wiele miesięcy skutej mrozem, ma wpływ na szczególne cechy kuchni rosyjskiej.
Odpowiedzią na surowy klimat są m.in. wysokokaloryczne syberyjskie pielmieni z rodziny wareników, polewane gęstą śmietaną, które do złudzenia przypominają nasze swojskie pierogi z farszem mięsnym.
Inną odmianą są pierożki z drożdżowego ciasta z różnorodnym nadzieniem.
Na Syberii i Uralu przygotowanie pielmieni przekształciło się w swoisty rytuał.
Biorą w nim udział wszyscy członkowie rodziny.
W pierwszej połowie XIX wieku na dworze carskim została przyjęta tak zwana rosyjska kolejność dań.
Według wzoru rosyjskiego kolejność potraw została podzielona na dania, które podawano jedne po drugich.
Jeśli przystawki, to najlepiej bliny – czyli placuszki z mąki pszennej i gryczanej, zwykle drożdżowe, podawane na gorąco, z roztopionym masłem i śmietaną, a do tego czerwony lub czarny kawior.
Zupa to oczywiście solianka.
Danie mięsne to choćby wspomniany wcześniej Boeuf Strogonow.
Po obfitym posiłku zwyczajem jest podawanie herbaty z konfiturą, z całych owoców smażonych w gęstym syropie.
Kuchnia rosyjska zdominowana jest przez wyroby z mąki - różnego rodzaju pierogi, pierożki.
Bardzo popularne są też potrawy z kasz.
Nie należy jednak zapomnieć o wielu innych składnikach.
Nie można wyobrazić sobie kuchni rosyjskiej bez kapusty, rzepy, rzodkwi, ogórków i ziemniaków.
Rosjanie przyrządzają doskonałe potrawy z mięsa.
Dodają do niego miód, orzechy leśne, śmietanę. Przysmakiem są pulpety cielęce lub zrazy zawijane z sarny z prawdziwkami, gęś pieczona z nadzieniem z kiszonej kapusty, udziec wieprzowy z sosem wiśniowym.
Pyszne są konfitury zasmażane na miodzie lub na cukrze, ciasta drożdżowe.
Rosja to kraj, który jest niemal sam w sobie kontynentem – kuchnia rosyjska jest wynikiem przenikania się i mieszania wielonarodowych kultur Wschodu i Zachodu. Plemiona mongolskie nauczyły Rosjan zakwaszać mleko i kisić warzywa.
Przykładem oryginalnego niepowtarzalnego smaku kwaśno - słodkiego może być rosyjski kapuśniak zwany Szczi.
Jest to jedno z podstawowych dań kuchni rosyjskiej od ponad 1000 lat, szczególnie w północnych i centralnych rejonach, na Uralu i Syberii.
„Bogate” szczi z mięsem, szynką, jajkami były ozdobą stołu moskiewskich bojarów, zaś lud gotował szczi „postne”, na samej kapuście i cebuli.
Duży wpływ na kuchnię rosyjską w XIX wieku miała również kuchnia francuska.
Dwory ziemiańskie chętnie zatrudniały francuskich kucharzy - najwięcej ich napłynęło do Rosji po wojnach napoleońskich.
Najbardziej znanym był kucharz Cara Aleksandra I – Carême.
W zapiskach opisujących liczne potrawy jakie serwował na dworze carskim, można znaleźć choćby Boeuf Strogonow, który stał się znakiem rozpoznawczym kuchni rosyjskiej.
Nazwany tak został na cześć hrabiego Aleksandra Grigoriewicza Stroganowa.
Prowadził on w Odessie tzw. „otwarty stół”.
Oznaczało to, że każdy wykształcony człowiek mógł przyjść na obiad do domu Stroganowa prosto z ulicy.
Ogrom Rosji oraz Syberii przez wiele miesięcy skutej mrozem, ma wpływ na szczególne cechy kuchni rosyjskiej.
Odpowiedzią na surowy klimat są m.in. wysokokaloryczne syberyjskie pielmieni z rodziny wareników, polewane gęstą śmietaną, które do złudzenia przypominają nasze swojskie pierogi z farszem mięsnym.
Inną odmianą są pierożki z drożdżowego ciasta z różnorodnym nadzieniem.
Na Syberii i Uralu przygotowanie pielmieni przekształciło się w swoisty rytuał.
Biorą w nim udział wszyscy członkowie rodziny.
W pierwszej połowie XIX wieku na dworze carskim została przyjęta tak zwana rosyjska kolejność dań.
Według wzoru rosyjskiego kolejność potraw została podzielona na dania, które podawano jedne po drugich.
Jeśli przystawki, to najlepiej bliny – czyli placuszki z mąki pszennej i gryczanej, zwykle drożdżowe, podawane na gorąco, z roztopionym masłem i śmietaną, a do tego czerwony lub czarny kawior.
Zupa to oczywiście solianka.
Danie mięsne to choćby wspomniany wcześniej Boeuf Strogonow.
Po obfitym posiłku zwyczajem jest podawanie herbaty z konfiturą, z całych owoców smażonych w gęstym syropie.