[Krystyna]

   
Rhodocrosite with Quartz  Manuelita Mine, Morococha District, Junin Department, Peru
Narodowym kwiatem Argentyny  jest Ceibo, który swym wyglądem przypomina dziób tukana, a narodowym minerałem Rhodochrosite
Nazwa tego minerału pochodzi z gr. rodon – róża i chroma – barwa, jest to więc kamień „barwy róży”.
Chemicznie węglan manganu MnCO3, krystalizuje w układzie trygonalnym, twardość 3,5 – 4,5, gęstość 3,45 – 3,70 g/cm3, kruchy, o rysie białej (zdarza się z lekkim zabarwieniem różowym).
Jest minerałem przezroczystym do nie przezroczystego, najczęściej ma barwę różową, ale także do jasnoczerwonej do ciemnoczerwonej, brunatnej i szarej.
 Stosunkowo rzadko można go spotkać w postaci kryształów, najczęściej występuje w skupieniach ziarnistych, zbitych oraz w formach warstwowych, groniastych i naciekowych, o budowie koncentryczno- promienistej
W San Luis (prowincja Catamarca), Inkowie mieli kopalnie srebra.
Zaprzestali eksploatacji złoża w XIII w., tak więc od tamtego czasu rósł tam Rhodochrosite w formie stalagmitów.
Obecnie wydobywa się go i oferuje pod nazwą Róży Inków (Inca Rosa), którą zawdzięcza budowie koncentryczno- promienistej.
Używany jest przeważnie jako kamień ozdobny do wyrobu figurek, naczyń, pamiątek i galanterii.
Z kryształów rodochrozytu biżuterię wykonuje również znana firma H. Stern.
źródło