[Krystyna]

Po­winieneś mil­czeć, ale nie tak jak ktoś, kto mil­czy z przy­musu al­bo z pychy, z po­gar­dy; do te­go nie masz pra­wa, bo jes­teś człowiekiem i twoi bliźni mają pra­wo pro­sić cię, byś od­po­wie­dział na ich py­tania.
Masz tak mil­czeć, jak­byś cze­goś strzegł.
I rzeczy­wiście, kto mil­czy od­po­wie­dzial­nie, zaw­sze coś zacho­wa: ta­jem­nicę, po­zycję, świado­mość ludzkiej kul­tu­ry.
Lecz niekiedy mu­sisz też mówić, mu­sisz zrzu­cić ciem­ny płaszcz mil­cze­nia, mu­sisz na­go wyjść na arenę, z prawdą w ręku - je­dyną bro­nią sto­sowaną dla ry­cer­skiego tur­nieju.
Jeżeli ktoś przeczy praw­dzie, ty nie masz pra­wa mil­czeć.
Sándor Márai