29-11-2011, 00:08
[ATTACHMENT NOT FOUND]
Kmin rzymski ( Cuminum cyminum L.)
Owoce kminu rzymskiego
Zastosowanie
Owoce kminu używane są jako przyprawa ze względu na swój charakterystyczny gorzkawy smak, a także silny, pikantny aromat wynikający z obecności olejków eterycznych.
Kmin jest składnikiem proszku curry, a także istotnym składnikiem przyprawy chili i występuje w mieszankach przyprawowych achiote, adobos, garam masala czy baharat.
Ponadto kmin był znany i stosowany ze względu na swoje właściwości wspomagające trawienie w czasie uroczystych biesiad.
W starożytnych Indiach był opisywany jako sugandhan - „ładnie pachnący”.
Kmin to przyprawa szczególnie popularna w Zachodniej oraz Centralnej Azji (Bliski i Środkowy Wschód), Birmie, Indiach, Indonezji, jak również w Środkowej i Południowej Ameryce.
Indyjski kmin ma szerokie zastosowanie w żywności, napojach, wyrobach alkoholowych, lekach, perfumach i preparatach toaletowych.
Rośnie obficie w łagodnym, równikowym klimacie Gujaratu, Rajasthanu i Uttaru Pradesh w Indiach.
Podstawowymi wymaganiami dla wydajnego wzrostu rośliny są żyzna, dobrze wysuszona, piaskowa i piaskowo-gliniasta gleba oraz dobre nasłonecznienie.
Indyjski kmin jest eksportowany w postaci naturalnej lub sproszkowanej.
Olejek eteryczny jest eksportowany do USA, Singapuru, Japonii, UK i Północnej Afryki.
W Indiach owoce lub sproszkowany kmin dodaje się do potraw wegetariańskich i niewegetariańskich.
Smak kminu odgrywa główna rolę w meksykańskiej potrawie „comino”, a także w kuchni wietnamskiej, tajskiej i malezyjskiej.
Najlepsze właściwości ma po lekkim uprażeniu i rozdrobnieniu w moździerzu.
Lekkie, suche prażenie owoców wzmacnia ich wyjątkowy smak i aromat.
Rośliny strączkowe, zwłaszcza soczewica, są zwykle przyprawiane kminem smażonym na maśle.
Kmin jest także istotną częścią bengalskiej mieszanki przyprawowej panch phoro, ponadto używany jest do przyprawiania północno indyjskich potraw tandoori.
W królewskiej północno-indyjskiej kuchni (Mughal lub Mughlai) mieszanka z kminem dodawana jest w celu uzyskania przyjemnego, słodkiego i aromatycznego zapachu.
Ta mieszanka przypraw jest czasami dodawana do gotujących się potraw, ale częściej do posypywania potraw przed podaniem.
Jest stosowana w połączeniu z nasionami kolendry.
Kmin jest stosowany do przyprawiania wielu potraw, ponieważ wydobywa ich naturalna słodkość.
Tradycyjnie dodawany jest do potrawy falafel (Bliski Wschód), gado gado ( (Indonezja), chili con came (Teksas i Północny Meksyk), oraz enchiladas, tacos, nachos, kusku s i salsy, dla dodania im wyjątkowego smaku.
Przyprawa ta nadaje każdej potrawie teksańsko-meksykański smak ( tex-mex ).
Może być także używany do przyrządzania naparów (herbaty) w prosty sposób – przez zalanie nasion gorącą wodą i zaparzanie przez 10 minut.
Czasami jest także ekstrahowany winem lub octem.
Stanowi smaczny dodatek do sosów sałatkowych, a nawet smażonych potraw w połączeniu z cytryną.
Owoce kminu można znaleźć także w niektórych serach holenderskich i tradycyjnych chlebach z Francji.
W ziołolecznictwie kmin jest uważany za środek pobudzający, wiatropędny i przeciwbakteryjny.
źródło
Kmin rzymski ( Cuminum cyminum L.)
Owoce kminu rzymskiego
Zastosowanie
Owoce kminu używane są jako przyprawa ze względu na swój charakterystyczny gorzkawy smak, a także silny, pikantny aromat wynikający z obecności olejków eterycznych.
Kmin jest składnikiem proszku curry, a także istotnym składnikiem przyprawy chili i występuje w mieszankach przyprawowych achiote, adobos, garam masala czy baharat.
Ponadto kmin był znany i stosowany ze względu na swoje właściwości wspomagające trawienie w czasie uroczystych biesiad.
W starożytnych Indiach był opisywany jako sugandhan - „ładnie pachnący”.
Kmin to przyprawa szczególnie popularna w Zachodniej oraz Centralnej Azji (Bliski i Środkowy Wschód), Birmie, Indiach, Indonezji, jak również w Środkowej i Południowej Ameryce.
Indyjski kmin ma szerokie zastosowanie w żywności, napojach, wyrobach alkoholowych, lekach, perfumach i preparatach toaletowych.
Rośnie obficie w łagodnym, równikowym klimacie Gujaratu, Rajasthanu i Uttaru Pradesh w Indiach.
Podstawowymi wymaganiami dla wydajnego wzrostu rośliny są żyzna, dobrze wysuszona, piaskowa i piaskowo-gliniasta gleba oraz dobre nasłonecznienie.
Indyjski kmin jest eksportowany w postaci naturalnej lub sproszkowanej.
Olejek eteryczny jest eksportowany do USA, Singapuru, Japonii, UK i Północnej Afryki.
W Indiach owoce lub sproszkowany kmin dodaje się do potraw wegetariańskich i niewegetariańskich.
Smak kminu odgrywa główna rolę w meksykańskiej potrawie „comino”, a także w kuchni wietnamskiej, tajskiej i malezyjskiej.
Najlepsze właściwości ma po lekkim uprażeniu i rozdrobnieniu w moździerzu.
Lekkie, suche prażenie owoców wzmacnia ich wyjątkowy smak i aromat.
Rośliny strączkowe, zwłaszcza soczewica, są zwykle przyprawiane kminem smażonym na maśle.
Kmin jest także istotną częścią bengalskiej mieszanki przyprawowej panch phoro, ponadto używany jest do przyprawiania północno indyjskich potraw tandoori.
W królewskiej północno-indyjskiej kuchni (Mughal lub Mughlai) mieszanka z kminem dodawana jest w celu uzyskania przyjemnego, słodkiego i aromatycznego zapachu.
Ta mieszanka przypraw jest czasami dodawana do gotujących się potraw, ale częściej do posypywania potraw przed podaniem.
Jest stosowana w połączeniu z nasionami kolendry.
Kmin jest stosowany do przyprawiania wielu potraw, ponieważ wydobywa ich naturalna słodkość.
Tradycyjnie dodawany jest do potrawy falafel (Bliski Wschód), gado gado ( (Indonezja), chili con came (Teksas i Północny Meksyk), oraz enchiladas, tacos, nachos, kusku s i salsy, dla dodania im wyjątkowego smaku.
Przyprawa ta nadaje każdej potrawie teksańsko-meksykański smak ( tex-mex ).
Może być także używany do przyrządzania naparów (herbaty) w prosty sposób – przez zalanie nasion gorącą wodą i zaparzanie przez 10 minut.
Czasami jest także ekstrahowany winem lub octem.
Stanowi smaczny dodatek do sosów sałatkowych, a nawet smażonych potraw w połączeniu z cytryną.
Owoce kminu można znaleźć także w niektórych serach holenderskich i tradycyjnych chlebach z Francji.
W ziołolecznictwie kmin jest uważany za środek pobudzający, wiatropędny i przeciwbakteryjny.
źródło