[Krystyna]

   
Perełkowiec japoński, szupin chiński, szupin japoński, sofora japońska (Styphnolobium japonicum (L.) Schott) – gatunek drzewa z rodziny bobowatych.
Pochodzi z Chin
Sprowadzony do Europy w 1750 z Japonii
W Polsce wysadzany w parkach i ogrodach botanicznych.

Nazewnictwo
W niektórych ujęciach taksonomicznych zaliczany był do rodzaju Sophora (szupin) i stąd jego nazwy polskie sz. chiński, sz. japoński, sofora japońska.
Według najnowszych ujęć taksonomicznych należy do rodzaju Styphnolobium (perełkowiec) i jego prawidłowa nazwa to perełkowiec japoński Styphnolobium japonicum
[*]Dawniej wydzielane odmiany i formy S. japonica f. oligophylla Franch., S.japonica f. pendula Zabel, S. japonica var. pubescens (Tausch) Bosse, S. japonica var. violacea Carrière według powyższego ujęcia taksonomicznego to synonimy typowej formy gatunku

Zastosowanie
Roślina ozdobna
W Polsce obecnie prawie niesadzona.
 Późne kwitnienie i późne zrzucanie (listopad) liści czynią z sofory japońskiej ciekawe drzewo dekoracyjne.
Liście opadające późną jesienią w przeciwieństwie do większości gatunków ozdobnych nie zmieniają barwy.
Urozmaica i ożywia kolorystykę jesiennego parku.
Roślina miododajna
Cenna dla pszczelarstwa ze względu na późne kwitnienie miododajnych i pyłkodajnych kwiatów.
Roślina lecznicza
Wykorzystywana w tradycyjnej chińskiej medycynie ludowej, zaliczana do 50 podstawowych ziół.
 Liście ze względu na bogactwo rutyny, szczególnie przed otwarciem kwiatów, posiadają właściwości lecznicze podobne do ziela gryki.
Roślina przemysłowa
Drewno odznaczające się dobrymi właściwościami technicznymi ma zastosowanie w stolarstwie, meblarstwie i przemyśle parkietowym oraz w wyrobie instrumentów muzycznych.
źródło
[*]źródło