[Joana]

 Jednorożec LeCaro kiedyś jako dziecko zbierałam gąski zielonki o których piszesz, u nas potocznie zwane zielonkami. Rosły na piaszczystych miejscach późną jesienią. Moja babcia je kisiła w kamiennym naczyniu, przepisu nie znam, smak wspominam do dziś. Podobnie kiszono gąski niekształtne u nas zwane siwkami. Parę sztuk siwek znalazła moja mama w tym roku. Gąski zielonki i gąski niekształtne wyglądaja bardzo podobnie, mają blaszki tylko różni je kolor kapelusza. Ostatnio nie ma ich w lasach do których jeżdzę. Po latach miałabym obawy czy to na pewno ten grzyb...
U nas babcia smażyła na blasze pieca pieczarki łąkowe osypane solą. Od lat nie ma ich na łąkach, więc tylko wspominam niesamowity aromat.
Podobnie jak Ty nie zbieram grzybów co do których mam wątpliwości. Na grzybach znam się dość dobrze, bo od dziecka je zbierałam. Kiedyś pod koniec podstawówki pojechałam na kolonie do Czech. Był deszczowy sierpień i w lesie zaroiło się od grzybów. Cała kolonia wraz z wychowawcami zbierała jak popadnie. Niestety nie wszyscy wiedzieli jak odróżnić grzyb dobry od trującego. Na prośbę opiekuna koloni ( znajomy rodziców), który wiedział że się znam przebierałam kosze grzybów pod kuchnią. Reszta nawlekała je na sznurki do suszenia. Czułam na sobie ogromną odpowiedzialność. Dziś sytuacja nie do pomyślenia by 14 letnia dziewczynka decydowała czy grzyby nadają się do spożycia. Część zjedzono na miejscu, resztę uszuszonych zabrano do Polski. Ofiar w ludziach nie było