06-12-2011, 20:29
Mikołaj to człowiek szlachetny, dociekliwy i sprawiedliwy. Ma świetne poczucie humoru, jest towarzyski, chętnie odwiedza znajomych, a także sam organizuje przyjęcia. Jest kulturalny, inteligentny, jednak mało elokwentny. Lubi muzykę. Mikołaj czasami wpada w melancholię. Jest wierny mężem, kochającym ojcem.
Imieniny Mikołaja
2 lutego, 14 lutego, 21 marca, 9 maja, 19 maja, 2 czerwca, 9 lipca, 10 września, 29 września, 13 października, 13 listopada, 14 listopada, 5 grudnia i 6 grudnia
Patroni i święci
św. Mikołaj, biskup Miry
św. Mikołaj I Wielki, papież
św. Mikołaj z Tolentino
św. Mikołaj z Flúe
św. Mikołaj Pieck, franciszkanin
św. Mikołaj Owen
św. Mikołaj Cudotwórca
Zdrobnienia imienia Mikołaj
Kiki, Kola, Kolka, Kołaczek, Kołaj, Kołajciu, Kołek, Majk, Majkej, Majkel, Majki, Mi, Micek, Miciu, Mickej, Mickey, Micu, Miczki, Mik, Mika, Mikas, Miker, Mikes, Miki, Mikis, Miklaj, Miklas, Miko, Mikojaj, Mikol, Mikos, Mikosław, Mikołajek, Mikołaszko, Mikołaś, Mikołka, Mikoś, Mikson, Miku, Mikuchny, Mikulicz, Mikulo, Mikunia, Mikunio, Mikus, Mikusz, Mikuszka, Mikutek, Mikuła, Mikuś, Mikś, Mimi, Mimula, Miniaczek, Miniu, Miniuś, Misiek, Misiu, Mix, Miś, Nicolai, Niki, Niklas, Nikola, Nilson, Łajek
Przysłowia
„Święty Mikołaj wilkom pyski na kłódki zamyka”
„Święty Mikołaj rządzi wilkami”
„Na Mikołaja porzuć wóz i zaprzęż sanie”
„Bieda w kraju, Mikołaju”
„Gdy śnieg pada mówią, że święty Mikołaj brodą trzęsie”
„Na świętego Mikołaja ciekawość się podwaja: Panny patrzą pod poduszke, czy tam nie ma jakiej duszki, a chłopczyki wprzód macają, jaki towar dla się mają”
Szczęśliwa liczba: 8
Szczęśliwy kamień: aleksandryt
Szczęśliwy kolor: purpurowy
Imię Mikołaj w innych językach
Nicholas (ang.)
Nicolas (fr.)
Nicolás (hiszp.)
Nicolò (wł.)
Mikuláš (cze.)
Nicolaas (flam.)
Nikolaus (niem., szw., norw.)
Miklós (węg.)
Николай (ros.)
Nicolaas (niderl.)
Historia imienia Mikołaj
Jest to imię wywodzące się z greckiego Nikólaos poprzez łac. Nicolaus analogicznie do imion: Nikokrates, Nikómachos, Nikomedes, Nikóstratos, Nikosthenes. Jako człon pierwszy występuje rzeczownik nike —zwycięstwo, a jako człon drugi element —laos —lud.
W Polsce imię występuje od czasów średniowiecznych w formach: Mikołaj, Mikułaj, Nikołaj (ziemie wschodnie), Mikoł, Mikuł, Mikuło, Nikoł, Nikuł, Mikoła, Mikuła, Nikoła, Koła, Kołaczek, Kłos, Klosek, Miklasz, Miklaszek, Miklosz, Miklusz, Mikosz, Miks, Mikusz, Misz, Misza, Miszek, Nicz, Niczek, Nikuszek. Od tego imienia pochodzą nazwiska: Mikołajczyk, Mikołajec, Mikołajski, Mikołajewski, Mikuła, Mikulak, Mikulec, Mikulicz, Mikulski, Nikolski, Mikułowski, Miklas, Mikloszek, Miklaszewski, Miklasiński, Nikiel, Niklewicz, Niklewski, Kołakowski, Kułakowski.
MIKOŁAJ, BISKUP I WYZNAWCA
Był biskupem miasta Miry, które w czasach starożytnych było stolicą Licji (południowo-zachodnia Azja Mniejsza). Żył prawdopodobnie w I połowie IV stulecia. Niestety, nie ostały się żadne bliższe wiadomości o jego życiu i działalności. To, co później napisano, zaczerpnięto z pięknych legend lub z biografii innych postaci, zwłaszcza z życiorysu opata Mikołaja z pobliskiego klasztoru Syjon.
Rozgłos i powodzenie zapewniły jej takie legendarne wątki, jak historia trzech niesprawiedliwie uwięzionych oficerów uwolnionych za wstawiennictwem Mikołaja; opowieść o trzech ubogich pannach wydanych za mąż dzięki posagom, których święty dyskretnie dostarczył; opowieść o trzech młodzieńcach uratowanych przez niego od wyroku śmierci; o żeglarzach wybawionych z katastrofy morskiej.
W r. 1087 szczątki świętego uprowadzone przed najeźdźcą muzułmańskim z Azji Mniejszej przewieziono do Bari w południowych Włoszech, dokąd wkrótce zaczęły ściągać liczne pielgrzymki.
Wspomina się go 6 grudnia.
MIKOŁAJ PIECK I JEGO TOWARZYSZE, MĘCZENNICY Z GORKUM
Gdy w r. 1572 tzw. gezowie opanowali to niderlandzkie miasto, mimo zadeklarowanej uprzednio wolności religii, aresztowali w nim wielu duchownych. Byli wśród nich Jan z Kolonii, dominikanin, norbertanie Adrian Janszen i Jakub Lecops; rektor beguinek Jan Lenartz, czterech kapłanów diecezjalnych, w tym Leonard Vechel i Mikołaj Janssen (Poppel), jeden augustianin oraz jedenastu franciszkanów.
Na czele grupy stał trzydziestosiedmioletni gwardian franciszkanów, Mikołaj Pieck. Aresztowanie miało charakter rabunkowy i było tym dotkliwsze, że aresztujący byli stale pijani. Warunki stały się jeszcze gorsze, gdy uwięzionych przetransportowano do więzienia na wyspie Brielle (Voorne). Musieli tam znieść niejedną udrękę, przy czym proponowano im wolność za cenę odrzucenia realnej obecności Chrystusa w Najświętszym Sakramencie oraz władzy papieskiej.
W sposób szczególnie napastliwy nagabywano Mikołaja Piecka. Potem jakiś kapłan-apostata z Liège przeprowadził ich do zrujnowanego klasztoru augustianów, który uznano za lepiej nadający się do kaźni. Tam jeden z towarzyszy, który dotąd zachowywał się mężnie, załamał się i odstąpił. Jako pierwsi natomiast zawiśli na szubienicy ci, którzy wydawali się dotąd najmniej odważni. Po nich zawiśli inni. Był to dzień 9 lipca 1572 r.
Źródło: <!-- m --><a class="postlink" href="http://imiona.sennik.biz/m/mikolaj.html">http://imiona.sennik.biz/m/mikolaj.html</a><!-- m -->
Imieniny Mikołaja
2 lutego, 14 lutego, 21 marca, 9 maja, 19 maja, 2 czerwca, 9 lipca, 10 września, 29 września, 13 października, 13 listopada, 14 listopada, 5 grudnia i 6 grudnia
Patroni i święci
św. Mikołaj, biskup Miry
św. Mikołaj I Wielki, papież
św. Mikołaj z Tolentino
św. Mikołaj z Flúe
św. Mikołaj Pieck, franciszkanin
św. Mikołaj Owen
św. Mikołaj Cudotwórca
Zdrobnienia imienia Mikołaj
Kiki, Kola, Kolka, Kołaczek, Kołaj, Kołajciu, Kołek, Majk, Majkej, Majkel, Majki, Mi, Micek, Miciu, Mickej, Mickey, Micu, Miczki, Mik, Mika, Mikas, Miker, Mikes, Miki, Mikis, Miklaj, Miklas, Miko, Mikojaj, Mikol, Mikos, Mikosław, Mikołajek, Mikołaszko, Mikołaś, Mikołka, Mikoś, Mikson, Miku, Mikuchny, Mikulicz, Mikulo, Mikunia, Mikunio, Mikus, Mikusz, Mikuszka, Mikutek, Mikuła, Mikuś, Mikś, Mimi, Mimula, Miniaczek, Miniu, Miniuś, Misiek, Misiu, Mix, Miś, Nicolai, Niki, Niklas, Nikola, Nilson, Łajek
Przysłowia
„Święty Mikołaj wilkom pyski na kłódki zamyka”
„Święty Mikołaj rządzi wilkami”
„Na Mikołaja porzuć wóz i zaprzęż sanie”
„Bieda w kraju, Mikołaju”
„Gdy śnieg pada mówią, że święty Mikołaj brodą trzęsie”
„Na świętego Mikołaja ciekawość się podwaja: Panny patrzą pod poduszke, czy tam nie ma jakiej duszki, a chłopczyki wprzód macają, jaki towar dla się mają”
Szczęśliwa liczba: 8
Szczęśliwy kamień: aleksandryt
Szczęśliwy kolor: purpurowy
Imię Mikołaj w innych językach
Nicholas (ang.)
Nicolas (fr.)
Nicolás (hiszp.)
Nicolò (wł.)
Mikuláš (cze.)
Nicolaas (flam.)
Nikolaus (niem., szw., norw.)
Miklós (węg.)
Николай (ros.)
Nicolaas (niderl.)
Historia imienia Mikołaj
Jest to imię wywodzące się z greckiego Nikólaos poprzez łac. Nicolaus analogicznie do imion: Nikokrates, Nikómachos, Nikomedes, Nikóstratos, Nikosthenes. Jako człon pierwszy występuje rzeczownik nike —zwycięstwo, a jako człon drugi element —laos —lud.
W Polsce imię występuje od czasów średniowiecznych w formach: Mikołaj, Mikułaj, Nikołaj (ziemie wschodnie), Mikoł, Mikuł, Mikuło, Nikoł, Nikuł, Mikoła, Mikuła, Nikoła, Koła, Kołaczek, Kłos, Klosek, Miklasz, Miklaszek, Miklosz, Miklusz, Mikosz, Miks, Mikusz, Misz, Misza, Miszek, Nicz, Niczek, Nikuszek. Od tego imienia pochodzą nazwiska: Mikołajczyk, Mikołajec, Mikołajski, Mikołajewski, Mikuła, Mikulak, Mikulec, Mikulicz, Mikulski, Nikolski, Mikułowski, Miklas, Mikloszek, Miklaszewski, Miklasiński, Nikiel, Niklewicz, Niklewski, Kołakowski, Kułakowski.
MIKOŁAJ, BISKUP I WYZNAWCA
Był biskupem miasta Miry, które w czasach starożytnych było stolicą Licji (południowo-zachodnia Azja Mniejsza). Żył prawdopodobnie w I połowie IV stulecia. Niestety, nie ostały się żadne bliższe wiadomości o jego życiu i działalności. To, co później napisano, zaczerpnięto z pięknych legend lub z biografii innych postaci, zwłaszcza z życiorysu opata Mikołaja z pobliskiego klasztoru Syjon.
Rozgłos i powodzenie zapewniły jej takie legendarne wątki, jak historia trzech niesprawiedliwie uwięzionych oficerów uwolnionych za wstawiennictwem Mikołaja; opowieść o trzech ubogich pannach wydanych za mąż dzięki posagom, których święty dyskretnie dostarczył; opowieść o trzech młodzieńcach uratowanych przez niego od wyroku śmierci; o żeglarzach wybawionych z katastrofy morskiej.
W r. 1087 szczątki świętego uprowadzone przed najeźdźcą muzułmańskim z Azji Mniejszej przewieziono do Bari w południowych Włoszech, dokąd wkrótce zaczęły ściągać liczne pielgrzymki.
Wspomina się go 6 grudnia.
MIKOŁAJ PIECK I JEGO TOWARZYSZE, MĘCZENNICY Z GORKUM
Gdy w r. 1572 tzw. gezowie opanowali to niderlandzkie miasto, mimo zadeklarowanej uprzednio wolności religii, aresztowali w nim wielu duchownych. Byli wśród nich Jan z Kolonii, dominikanin, norbertanie Adrian Janszen i Jakub Lecops; rektor beguinek Jan Lenartz, czterech kapłanów diecezjalnych, w tym Leonard Vechel i Mikołaj Janssen (Poppel), jeden augustianin oraz jedenastu franciszkanów.
Na czele grupy stał trzydziestosiedmioletni gwardian franciszkanów, Mikołaj Pieck. Aresztowanie miało charakter rabunkowy i było tym dotkliwsze, że aresztujący byli stale pijani. Warunki stały się jeszcze gorsze, gdy uwięzionych przetransportowano do więzienia na wyspie Brielle (Voorne). Musieli tam znieść niejedną udrękę, przy czym proponowano im wolność za cenę odrzucenia realnej obecności Chrystusa w Najświętszym Sakramencie oraz władzy papieskiej.
W sposób szczególnie napastliwy nagabywano Mikołaja Piecka. Potem jakiś kapłan-apostata z Liège przeprowadził ich do zrujnowanego klasztoru augustianów, który uznano za lepiej nadający się do kaźni. Tam jeden z towarzyszy, który dotąd zachowywał się mężnie, załamał się i odstąpił. Jako pierwsi natomiast zawiśli na szubienicy ci, którzy wydawali się dotąd najmniej odważni. Po nich zawiśli inni. Był to dzień 9 lipca 1572 r.
Źródło: <!-- m --><a class="postlink" href="http://imiona.sennik.biz/m/mikolaj.html">http://imiona.sennik.biz/m/mikolaj.html</a><!-- m -->