[Iwona Agata]

Arystoteles powiada, ze jeż potrafi przewidziec zmiane wiatru i zgodnie ze swoimi przewidywaniami "przesuwa wyjscie swojej norki". Pliniusz i Elian zas twierdza, iz ma on dwa wyjscia z norki, północne i południowe, ktore zatyka na zmiane w zaleznosci od tego, skad wieje wiatr. Wierzono takze, ze gdy spadnie z wysokosci, jego kolce łagodza wstrząs upadku, a poza tym nabija na nie winogrona i zanosi do swojejspiżarni na zimę. Plutarch pisze, ze widzial to na własne oczy, a wygladalo to "niczym kisć winogron sunąca po ziemi, tak gęsto było pokryte zwierzątko swoją zdobyczą.
Generalnie chrześcijanstwo widziało w jeżu ucieleśnienie Złego i zła.
W starożytnosci jeż byl w wilu kręgach kulturowych symbolem Wielkiej Matki, np dla Sumerow- emblamatem bogini Inanny.
W wierzeniach irlandzkich postać jeża przybierają wiedzmy, by wyssac mleko krowom..