[Krystyna]

   
   
       
       
       
       
       
       
       
       
Obecność w kulturze
Poinsecja była cenioną rośliną już w okresie przed podbojem hiszpańskim.
Rosnące na niższych wysokościach rośliny transportowano do Tenochtitlánu na dwór Montezumy.
 Przez Azteków gatunek ten zwany był Cuetlayochitl albo Cuetlaxochitl, współcześnie w nahuatl gatunek nosi nazwy: Custicpascua xochitl, pascuaxochitl, pascualxochitl.
 U Indian roślina była symbolem czystości.
Po konkwiście ozdobne w okresie zimowym rośliny stały się jednym z symboli Bożego Narodzenia.
 Według legendy stało się to za sprawą małej meksykańskiej dziewczynki imieniem Pepita.
 Szła ona ze swym kuzynem Pedro w Wigilię do kaplicy bardzo zasmucona, ponieważ nie miała żadnego daru dla narodzonego Jezusa Chrystusa. Pedro pocieszał ją, mówiąc że nawet najmniejszy dar dany z miłością będzie doceniony.
 Wówczas Pepita zebrała skromny bukiet z kwiatów rosnących na przydrożu.
Kiedy złożyła bukiet w kaplicy przed sceną narodzin Jezusa, dokonał się cud – bukiet rozjarzył się brylantową czerwienią kwiatów.
 Od tego czasu poinsecja w Meksyku stała się znana jako Flores de Noche Buena (Kwiaty Świętej Nocy) i odtąd zakwitała w Boże Narodzenie.
W wieku XVII franciszkanie mieszkający w okolicach Taxco zaczęli wykorzystywać poinsecję podczas procesji.
 Tradycja meksykańska uznaje kwiaty za symbol Gwiazdy Betlejemskiej.
W Gwatemali rośliny te używane były do ozdabiania ołtarzy w okresie świątecznym.
W Stanach Zjednoczonych 12 grudnia uznany jest za "Narodowy Dzień Poinsecji" (National Poinsettia Day) (tego dnia przypada rocznica śmierci Joela Robertsa Poinsetta w 1851).
Przypadkowo tego samego dnia w Meksyku poinsecje są zwyczajowo używane jako ozdoba podczas Día de la Virgen de Guadalupe – święta z okazji wspomnienia liturgicznego Najświętszej Maryi Panny z Guadalupe
źrodło