20-12-2011, 09:39
Szczur symbolizuje groźbę, zło, demona, diabła, upiora; wrogość, gwałt, zniszczenie, zdradę, oszczerstwo, donosicielstwo, szpiega; kłopoty, kradzież, chorobę, zarazę, dżumę, kalectwo, opuszczenie, głód, rozkład, śmierć; upływ czasu, czary; fallusa; muzykalność, mądrość, samowiedzę. instynkt, wytrzymałość; (dobrą) wróżbę, szczęście, dobrobyt, sytość, bogactwo, skąpstwo, zarozumiałość. niewdzięczność, ospałość.
Szczur (w staroż. Egipcie) — zaraza; złowieszcze bóstwo epidemii. Szczur — mądrość, instynkt. Egipcjanie podziwiali mądrość szczura, który zawsze wybiera najlepszy gatunek chleba. „W tym mądrość szczurów, że na pewno opuszczą dom zanim się zawali” (Eseje, Of Wisdome for a Mań’s Self Francisa Bacona).
Szczur w Chinach — przedsiębiorczość. dobrobyt: płodność; tchórzliwość. małoduszność. Brak szczurów w domu (niekiedy z całkiem racjonalnych przyczyn, jak opustoszała spiżarnia itp.) miano za niepokojący znak, gdyż szczury, tak płodne, uważano za inkarnację dzieci. Szczur — samowiedza. Przysłowie chin.: Szczury znają szczurze szlaki.
Szczur rzygający drogimi kamieniami — hinduistyczny i buddyjski emblemat deszczu i płodności.
Szczur w hinduizmie — wierzchowiec jednego z najpopularniejszych bogów Indii, Ganesi, słoniogłowego boga przezorności; okoliczność ta utrudnia walkę z plagą szczurów.
Szczur w staroż. Rzymie — szczęście, (dobra) wróżba. Rzymianie wróżyli z zachowania się szczurów. Tarcze pogryzione przez szczury z Lawinium zapowiadały niepowodzenia. co się rychło sprawdziło w czasie ..wojny sprzymierzeńczej” 90—89 p.n.e. z Italikami. Widok białego szczura był dobrą wróżbą.
Szczur (u pogańskich Brytów i Irlandczyków) — jeden z atrybutów Cernunnosa, celtyckiego, archaicznego, potężnego, powszechnie czczonego boga o jelenich rogach, chtonicznego ..pana dzikiej zwierzyny”.
Szczur w chrzęść, śrdw. — zło, diabeł; fallus; gwałt i groźba; atrybut św. Finy (Serafiny) z San Gimignano w Toskanii. która sypiała na desce w pokoju rojącym się od szczurów, a zmarła wwiekulat 15wl253r.
Szczury w folklorze — duchy zmarłych. choroby, czarownice, demony, skrzaty. Można im zostawiać na kartkach polecenia, np. prośbę o opuszczenie domu; one zaś mogą ostrzegać o zbliżających się nieszczęściach; trzęsieniu ziemi, chorobach, zgonach itd. Szczur — muzykalność. Wg dawnej legendy nm. szczurołap wyprowadził wszystkie szczury z Hamein nad Wezerą, grając na fujarce. Szczury wg wierzeń śrdw. miały słuchać wyśpiewywanych zaklęć a. rozkazów. Biały i czarny szczur — dzień i noc. Dla humanistów Odrodzenia te dwa niszczące wszystko gryzonie reprezentowały upływ czasu prowadzący nieuchronnie do rozkładu i śmierci.
Szczur — oszczerstwo, szpiegostwo, donosicielstwo. zdrada, obmowa; atrybut Potwarzy; bogactwo, skąpstwo, działalność nocna, potajemna, skryta; kradzież (zapasów domowych). „Cóż to? szczur? Bij zabij szczura! Ten sztych dukata wart” (Hamlet 3,4 Szekspira, tł. J. Paszkowskiego). Hamlet, przebijając ukrytego za kotarą Poloniusza. Rai fr. ’szczur; skąpiec’; rat d’hótel ’złodziej hotelowy’. Szczur — ofiara poezji. Dawniej sądzono powszechnie, że irlandzkie szczury czyniące szkody na pastwiskach można wytępić wygłaszaniem zaklęć wierszem rymowym lub białym. „Zarymuj ich na śmierć jak irlandzkie szczury” (Wierszokleta Ben Jonsona).
Szczury w domu — zapowiedź urodzaju. Przysłowie: Nie wypędzaj szczurów z domu, bo to błogosławieństwo plonu. Szczur w żeglarstwie — pechowe słowo, niewymawialne na statku. Przysłowie: Kiedy okręt ma zatonąć, szczury opuszczają go z pośpiechem. Plaga szczurów (w folklorze) — zapowiedź wojny; podobnie jak nagłe zwiększenie się liczby jemiołuszek a. mrówek.
Szczur — niewdzięczność. Przysłowie hiszp.: Przyjąłem na mieszkanie w stodole szczura, a on stal się moim spadkobiercą. Przysłowie fr.: Przyjąłem na nocleg szczura, a on mnie ograbił. Szczur — zarozumiałość. ..Mnie to kadzą — rzekł bardzie do swego rodzeństwa siedząc szczur na ołtarzu podczas nabożeństwa” (Szczur i kot l—2 Ignacego Krasickiego). Szczur — głód; sytość. „Są dwa rodzaje szczurów: szczury głodne i szczury syte”, nm. Es gibt zwei Sorten Ratten: die hungrigen und die satten (Szczury wędrowne l—2 Heinricha Heinego). Szczur — ospałość. Przysłowie: Śpi (mocno) jak szczur. Szczur — odporność, wytrzymałość, hart. „Tak będzie do końca czasów… szczury odziedziczą Ziemię” (Królowa Elżbieta 3 Maxwella Andersena). Wg współczesnego folkloru popularnonaukowego, po III wojnie (atomowej) świat odziedziczą szczury i karaluchy. Szczur lądowy — ktoś nie znający morza i nie rozumiejący jego spraw; por. Wilk (morski). Szczur faraonów — zool. ichneumon, mangusta. W marzeniu sennym: skryci wrogowie.
Szczur (w staroż. Egipcie) — zaraza; złowieszcze bóstwo epidemii. Szczur — mądrość, instynkt. Egipcjanie podziwiali mądrość szczura, który zawsze wybiera najlepszy gatunek chleba. „W tym mądrość szczurów, że na pewno opuszczą dom zanim się zawali” (Eseje, Of Wisdome for a Mań’s Self Francisa Bacona).
Szczur w Chinach — przedsiębiorczość. dobrobyt: płodność; tchórzliwość. małoduszność. Brak szczurów w domu (niekiedy z całkiem racjonalnych przyczyn, jak opustoszała spiżarnia itp.) miano za niepokojący znak, gdyż szczury, tak płodne, uważano za inkarnację dzieci. Szczur — samowiedza. Przysłowie chin.: Szczury znają szczurze szlaki.
Szczur rzygający drogimi kamieniami — hinduistyczny i buddyjski emblemat deszczu i płodności.
Szczur w hinduizmie — wierzchowiec jednego z najpopularniejszych bogów Indii, Ganesi, słoniogłowego boga przezorności; okoliczność ta utrudnia walkę z plagą szczurów.
Szczur w staroż. Rzymie — szczęście, (dobra) wróżba. Rzymianie wróżyli z zachowania się szczurów. Tarcze pogryzione przez szczury z Lawinium zapowiadały niepowodzenia. co się rychło sprawdziło w czasie ..wojny sprzymierzeńczej” 90—89 p.n.e. z Italikami. Widok białego szczura był dobrą wróżbą.
Szczur (u pogańskich Brytów i Irlandczyków) — jeden z atrybutów Cernunnosa, celtyckiego, archaicznego, potężnego, powszechnie czczonego boga o jelenich rogach, chtonicznego ..pana dzikiej zwierzyny”.
Szczur w chrzęść, śrdw. — zło, diabeł; fallus; gwałt i groźba; atrybut św. Finy (Serafiny) z San Gimignano w Toskanii. która sypiała na desce w pokoju rojącym się od szczurów, a zmarła wwiekulat 15wl253r.
Szczury w folklorze — duchy zmarłych. choroby, czarownice, demony, skrzaty. Można im zostawiać na kartkach polecenia, np. prośbę o opuszczenie domu; one zaś mogą ostrzegać o zbliżających się nieszczęściach; trzęsieniu ziemi, chorobach, zgonach itd. Szczur — muzykalność. Wg dawnej legendy nm. szczurołap wyprowadził wszystkie szczury z Hamein nad Wezerą, grając na fujarce. Szczury wg wierzeń śrdw. miały słuchać wyśpiewywanych zaklęć a. rozkazów. Biały i czarny szczur — dzień i noc. Dla humanistów Odrodzenia te dwa niszczące wszystko gryzonie reprezentowały upływ czasu prowadzący nieuchronnie do rozkładu i śmierci.
Szczur — oszczerstwo, szpiegostwo, donosicielstwo. zdrada, obmowa; atrybut Potwarzy; bogactwo, skąpstwo, działalność nocna, potajemna, skryta; kradzież (zapasów domowych). „Cóż to? szczur? Bij zabij szczura! Ten sztych dukata wart” (Hamlet 3,4 Szekspira, tł. J. Paszkowskiego). Hamlet, przebijając ukrytego za kotarą Poloniusza. Rai fr. ’szczur; skąpiec’; rat d’hótel ’złodziej hotelowy’. Szczur — ofiara poezji. Dawniej sądzono powszechnie, że irlandzkie szczury czyniące szkody na pastwiskach można wytępić wygłaszaniem zaklęć wierszem rymowym lub białym. „Zarymuj ich na śmierć jak irlandzkie szczury” (Wierszokleta Ben Jonsona).
Szczury w domu — zapowiedź urodzaju. Przysłowie: Nie wypędzaj szczurów z domu, bo to błogosławieństwo plonu. Szczur w żeglarstwie — pechowe słowo, niewymawialne na statku. Przysłowie: Kiedy okręt ma zatonąć, szczury opuszczają go z pośpiechem. Plaga szczurów (w folklorze) — zapowiedź wojny; podobnie jak nagłe zwiększenie się liczby jemiołuszek a. mrówek.
Szczur — niewdzięczność. Przysłowie hiszp.: Przyjąłem na mieszkanie w stodole szczura, a on stal się moim spadkobiercą. Przysłowie fr.: Przyjąłem na nocleg szczura, a on mnie ograbił. Szczur — zarozumiałość. ..Mnie to kadzą — rzekł bardzie do swego rodzeństwa siedząc szczur na ołtarzu podczas nabożeństwa” (Szczur i kot l—2 Ignacego Krasickiego). Szczur — głód; sytość. „Są dwa rodzaje szczurów: szczury głodne i szczury syte”, nm. Es gibt zwei Sorten Ratten: die hungrigen und die satten (Szczury wędrowne l—2 Heinricha Heinego). Szczur — ospałość. Przysłowie: Śpi (mocno) jak szczur. Szczur — odporność, wytrzymałość, hart. „Tak będzie do końca czasów… szczury odziedziczą Ziemię” (Królowa Elżbieta 3 Maxwella Andersena). Wg współczesnego folkloru popularnonaukowego, po III wojnie (atomowej) świat odziedziczą szczury i karaluchy. Szczur lądowy — ktoś nie znający morza i nie rozumiejący jego spraw; por. Wilk (morski). Szczur faraonów — zool. ichneumon, mangusta. W marzeniu sennym: skryci wrogowie.