21-09-2018, 22:24
[ATTACHMENT NOT FOUND]
Lnica pospolita (Linaria vulgaris Mill.)
Inaczej dzika lwia paszcza co z Maryjki pantofelkami w konkury szła.
Gatunek byliny należący do rodziny babkowatych (Plantaginaceae)
Występuje na półkuli północnej – w Europie, Azji i Ameryce Północnej (tam jest gatunkiem zawleczonym)
Roślina pospolita na całym obszarze Polski.
Bylina, geofit.
Rośnie na przydrożach, murawach, na kamienistych zboczach, pastwiskach, łąkach, na polach uprawnych jako chwast.
Preferuje miejsca słoneczne.
Rośnie zarówno w miejscach suchych, jak i wilgotnych.
W górach występuje do regla dolnego.
Kwiaty bez zapachu, samopylne, kwitną od czerwca do września.
Nasiona rozsiewane są przez wiatr.
Roślina ruderalna.
Roślina trująca: całe ziele jest trujące, zwłaszcza dla koni.
Szczególnie trującym jego składnikiem jest alkaloid peganina.
Zastosowanie
Bywa czasami uprawiana jako roślina ozdobna.
Roślina lecznicza:
Surowiec zielarski: ziele (Herba Linariae).
Zawiera alkaloid peganinę, fitosterole, kwasy organiczne, flawonoidy i inne.
Działanie: łagodnie przeczyszczające, moczopędne, przeciwzapalne.
Pobudza perystaltykę jelit, rozluźnia mięśnie gładkie dróg żółciowych.
Napary używane były do łagodzenia dolegliwości hemoroidów.
W tym celu wykonywano też maści z ziela lnicy zmieszanego ze smalcem.
Ponieważ jej działanie przeczyszczające jest trzykrotnie słabsze od kruszyny, była używana w przewlekłych zaparciach u dzieci, osób starszych.
Używano ją także przy zaburzeniach trawienia, wzdęciach i atonii jelit.
Zbiór i suszenie:
ziele zbiera się podczas kwitnienia rośliny, suszy w przewiewnym i zacienionym miejscu.
Ciekawostki
Dawniej była dość uciążliwym chwastem lnu i stąd pochodzi jej nazwa rodzajowa.
Z powodu kształtu kwiatów, przypominającego buty, nazywana była dawniej przez lud pantofelkami Matki Boskiej.
W lecznictwie ludowym była używana do leczenia trudno gojących się ran, zapalenia dróg rodnych i spojówek oczu, świądu skóry i żylaków nóg.
Ma własności wybielające – rozjaśnia lub całkiem wybiela piegi na skórze.
Odwaru z ziela używano dawniej do odstraszania much z domu.
Jest rośliną bardzo popularną w Anglii (nadano jej tam aż 25 różnych nazw).
żródło
Kierowcy nie powinni pić naparu z lnicy, gdyż substancje w niej zawarte mogą działać oszałamiająco!
kilka ciekawostek.
W tradycji germańskiej lnica używana była do ochrony przed zaklęciami i czarami rzucanymi na dzieci.
Ciekawe jest też to, w jaki sposób Linaria vulgaris znalazła się w Ameryce Północnej.
Otóż przeszło trzy wieki temu została tam wsiedlona jako kwiat ozdobny lub po prostu przypadkowo zawleczona wraz z ziarnem.
Znalazła tam na tyle dobre warunki do rozwoju, że już w 1758 roku była uznawana za uciążliwy chwast.
Reasumując – Amerykanie dostali od nas lnicę, a w podzięce otrzymaliśmy kolczurkę.
Lnica pospolita (Linaria vulgaris Mill.)
Inaczej dzika lwia paszcza co z Maryjki pantofelkami w konkury szła.
Gatunek byliny należący do rodziny babkowatych (Plantaginaceae)
Występuje na półkuli północnej – w Europie, Azji i Ameryce Północnej (tam jest gatunkiem zawleczonym)
Roślina pospolita na całym obszarze Polski.
Bylina, geofit.
Rośnie na przydrożach, murawach, na kamienistych zboczach, pastwiskach, łąkach, na polach uprawnych jako chwast.
Preferuje miejsca słoneczne.
Rośnie zarówno w miejscach suchych, jak i wilgotnych.
W górach występuje do regla dolnego.
Kwiaty bez zapachu, samopylne, kwitną od czerwca do września.
Nasiona rozsiewane są przez wiatr.
Roślina ruderalna.
Roślina trująca: całe ziele jest trujące, zwłaszcza dla koni.
Szczególnie trującym jego składnikiem jest alkaloid peganina.
Zastosowanie
Bywa czasami uprawiana jako roślina ozdobna.
Roślina lecznicza:
Surowiec zielarski: ziele (Herba Linariae).
Zawiera alkaloid peganinę, fitosterole, kwasy organiczne, flawonoidy i inne.
Działanie: łagodnie przeczyszczające, moczopędne, przeciwzapalne.
Pobudza perystaltykę jelit, rozluźnia mięśnie gładkie dróg żółciowych.
Napary używane były do łagodzenia dolegliwości hemoroidów.
W tym celu wykonywano też maści z ziela lnicy zmieszanego ze smalcem.
Ponieważ jej działanie przeczyszczające jest trzykrotnie słabsze od kruszyny, była używana w przewlekłych zaparciach u dzieci, osób starszych.
Używano ją także przy zaburzeniach trawienia, wzdęciach i atonii jelit.
Zbiór i suszenie:
ziele zbiera się podczas kwitnienia rośliny, suszy w przewiewnym i zacienionym miejscu.
Ciekawostki
Dawniej była dość uciążliwym chwastem lnu i stąd pochodzi jej nazwa rodzajowa.
Z powodu kształtu kwiatów, przypominającego buty, nazywana była dawniej przez lud pantofelkami Matki Boskiej.
W lecznictwie ludowym była używana do leczenia trudno gojących się ran, zapalenia dróg rodnych i spojówek oczu, świądu skóry i żylaków nóg.
Ma własności wybielające – rozjaśnia lub całkiem wybiela piegi na skórze.
Odwaru z ziela używano dawniej do odstraszania much z domu.
Jest rośliną bardzo popularną w Anglii (nadano jej tam aż 25 różnych nazw).
żródło
Kierowcy nie powinni pić naparu z lnicy, gdyż substancje w niej zawarte mogą działać oszałamiająco!
kilka ciekawostek.
W tradycji germańskiej lnica używana była do ochrony przed zaklęciami i czarami rzucanymi na dzieci.
Ciekawe jest też to, w jaki sposób Linaria vulgaris znalazła się w Ameryce Północnej.
Otóż przeszło trzy wieki temu została tam wsiedlona jako kwiat ozdobny lub po prostu przypadkowo zawleczona wraz z ziarnem.
Znalazła tam na tyle dobre warunki do rozwoju, że już w 1758 roku była uznawana za uciążliwy chwast.
Reasumując – Amerykanie dostali od nas lnicę, a w podzięce otrzymaliśmy kolczurkę.