18-12-2018, 19:48
[ATTACHMENT NOT FOUND]
Plantago Maior
Gatunek rośliny należący do rodziny babkowatych.
Funkcjonują liczne nazwy zwyczajowe: Babka Szerokolistna, Babka Pospolita, Babka Wielka, Babka Szeroka, Podróżnik, Skołojna.
Nazwa rodzajowa Plantago pochodzi z łacińskiego planta, czyli podeszwa, co wiąże się ze skórzastymi liśćmi roślin z tego rodzaju.
Epitet gatunkowy maior wskazuje, że liście tego gatunku są większe od liści pozostałych babek
Rodzimy obszar występowania obejmował Europę i Azję, ale jako gatunek zawleczony rozprzestrzenił się także na innych kontynentach, szczególnie pospolicie w Ameryce Północnej.
W Polsce gatunek pospolity na całym terenie.
W szerokim ujęciu systematycznym przyjętym we Flora Europaea traktowane są jako odrębne gatunki:
Plantago Major subsp. Major – Babka Zwyczajna
Plantago Major subsp. Intermedia (DC.)Arcang. – syn. P. intermedia Gilib. Babka Wielonasienna
Plantago Major subsp. Winteri (Wirtg.) W. Ludw. – syn. P. winteri Wirtg. Babka Wintera
Zastosowanie
Roślina lecznicza.
W Chinach znana była już od 3000 lat.
W starożytności zalecana była w przypadku ukąszeń przez węże i skorpiony.
Surowiec zielarski: liście – Folium Plantaginis Majoris.
Działanie:
wykrztuśne, przeciwzapalne, powlekające (osłaniające).
W medycynie ludowej świeże liście przykładano na niewielkie zranienia, ukąszenia owadów, zwichnięcia, ropiejące rany, owrzodzenia, napar służył do przemywania trudno gojących się ran.
Zbiór i suszenie:
zbiera się od maja do września i suszy w warunkach naturalnych lub w suszarni, w temperaturze do 40 °C.
Sztuka kulinarna:
świeże liście dodawane są do sałatek, suszone stosowane jako napar.
źródło
Plantago Maior
Gatunek rośliny należący do rodziny babkowatych.
Funkcjonują liczne nazwy zwyczajowe: Babka Szerokolistna, Babka Pospolita, Babka Wielka, Babka Szeroka, Podróżnik, Skołojna.
Nazwa rodzajowa Plantago pochodzi z łacińskiego planta, czyli podeszwa, co wiąże się ze skórzastymi liśćmi roślin z tego rodzaju.
Epitet gatunkowy maior wskazuje, że liście tego gatunku są większe od liści pozostałych babek
Rodzimy obszar występowania obejmował Europę i Azję, ale jako gatunek zawleczony rozprzestrzenił się także na innych kontynentach, szczególnie pospolicie w Ameryce Północnej.
W Polsce gatunek pospolity na całym terenie.
W szerokim ujęciu systematycznym przyjętym we Flora Europaea traktowane są jako odrębne gatunki:
Plantago Major subsp. Major – Babka Zwyczajna
Plantago Major subsp. Intermedia (DC.)Arcang. – syn. P. intermedia Gilib. Babka Wielonasienna
Plantago Major subsp. Winteri (Wirtg.) W. Ludw. – syn. P. winteri Wirtg. Babka Wintera
Zastosowanie
Roślina lecznicza.
W Chinach znana była już od 3000 lat.
W starożytności zalecana była w przypadku ukąszeń przez węże i skorpiony.
Surowiec zielarski: liście – Folium Plantaginis Majoris.
Działanie:
wykrztuśne, przeciwzapalne, powlekające (osłaniające).
W medycynie ludowej świeże liście przykładano na niewielkie zranienia, ukąszenia owadów, zwichnięcia, ropiejące rany, owrzodzenia, napar służył do przemywania trudno gojących się ran.
Zbiór i suszenie:
zbiera się od maja do września i suszy w warunkach naturalnych lub w suszarni, w temperaturze do 40 °C.
Sztuka kulinarna:
świeże liście dodawane są do sałatek, suszone stosowane jako napar.
źródło