24-03-2019, 23:12
Manganaksynit . Grupa wiązek rozszczepionych kryształów Manganoaksynitu. Chegitun r. (= Chigitun), Czukotka, Rosja (NE). Próbka: FM (kolekcja VI Stiepanowa nr 3471. Kobyashev Yu.S., 1987). Zdjęcie: © A.A. Jewsiejew. \\ NMK-148
W naturze złoża Axinite są dość powszechne.
Najsłynniejsze z nich, ale opracowane do tej pory, znajdowały się we Francji, Kalifornii, Wielkiej Brytanii, Szwajcarii.
Kanada, USA, Tasmania, Rosja, Tadżykistan, Norwegia, Finlandia i Polska osiągają teraz nowy poziom w wydobywaniu Axinite
Duże akumulacje znajdują się w takich krajach jak Niemcy, Tanzania, Meksyk i Brazylia.
Bryłki z Włoch znane są z niezwykłego kształtu.
Nevada (USA) stało się centrum wydobywania fioletowego Axinite, a niebieskie kamienie znaleziono w Tanzanii.
Depozyty w Rosji
Ural Południowy, region Czelabińsk
Rejon Kyshtym (złoża Kwarcu Kyshtym, Żila nr 101)
Dzielnica Miass (góry Ilmensky, stary kamieniołom)
Dzielnica Chezmenska (kamieniołom kruszony Svetlinsky)
Ural Middle, region Sverdlovsk
Novouralsky dzielnica miejska (Mount Bunar, Quarry Tightstone)
Ural Subpolar
Chanty-Mansyjski Okręg Autonomiczny (część północno-wschodnia - wschodnie zbocze Podpolarnego Uralu) (rejon Bieriezowski, pole Puyva)
Transbaikalia
Kraj Zabajkalski, rejon borziński (grzbiet Adun-Chelon, złoże Sherlovogorsk)
Region północno-wschodni
Chukotka Autonomous Okrug, Chukotka District (Chegitun River)
Depozyty w Kazachstanie
Region wschodniego Kazachstanu Zharma district Emerald
Depozyty w Azji Środkowej
Tadżykistan Gorno-Badakhshan Autonomous Region, Pamir East, Pamir North Alichur (Bazardara) Range, Ak-Arkhar
Historia kamienia
Kamień Axinite odkryto nie tak dawno temu, choć według niektórych źródeł wzmianka o minerale została znaleziona pod koniec XVIII wieku.
Niemniej jednak pierwszeństwo w opisie kamienia należy do R.Zh. Gaui, który nadał mu imię i określił skład chemiczny, a mianowicie, że Axinite jest złożonym związkiem Boru, Krzemu, Wapnia i Glinu.
Nazwa kamienia sięga greckiego słowa „axine”, które tłumaczy się jako „ax”, wskazując na charakterystyczny kształt kryształów, z ostrym nacięciem i metalicznym połyskiem.
Półprzezroczysty Axinite o wadze ponad 5 karatów - eksponaty do eksponatów muzealnych.
Fasetowane okazy powyżej 10 karatów są rzadkie.
Minerały z pola Baja California ważą 25 karatów, ale po uszlachetnieniu kamienie te będą ważyły mniej niż 5 karatów.
Axinite 23.6 karatów: znaleziono w Meksyku, mieści się w Smithsonian Institution Museum w Waszyngtonie.
Axinite 16,5 karatów: znaleziono w Baja California (Meksyk), przechowywane w prywatnej kolekcji
Magnesio Axinite 0,78 karata znaleziony w Tanzanii przechowywany jest w London Geological Museum (Natural History Museum, Londyn).
Charakterystyka fizykochemiczna
Axinite jest oparty na Borokrzemianach zawierających zanieczyszczenia Wapniowe, Glinowe oraz Żelazne i Manganowe.
Kryształy kamienia są pół- lub przezroczyste, koloru brązowego z różnymi odcieniami od niebieskawego do fioletowego.
Twardość wynosi 6,5-7, gęstość mieści się w zakresie od 3,27 do 3,29.
Axinite charakteryzuje się wyraźnym pleochroizmem (zmiana koloru pod różnymi kątami widzenia).
Magnesio Axinite o jasnoniebieskim odcieniu staje się fioletowy w świetle elektrycznym.
Pyroelektryczne i piezoelektryczne właściwości kamienia przejawiają się w tym, że w przypadku zmiany ciśnienia lub ogrzewania pojawia się w nim ładunek elektryczny.
Z tego powodu biżuteria z tym klejnotem szybko staje się zakurzona.
Istnieje kilka rodzajów Axinite, w zależności od zanieczyszczeń, które zawiera próbka i które odpowiednio określają jego kolor:
Żelazo, fioletowy kamień, czasem brązowawy, a nawet czarny.
Zawiera magnez, pomalowany na kolor jasnoniebieski lub szary.
Axinite żółtopomarańczowy zawierający Mangan.
Tinzenite, żółty.
Spośród opisanych gatunków pierwsze dwa są najbardziej popularne
Ich niezwykły, niesamowity kształt znacznie bardziej przyciąga uwagę kolekcjonerów niż mistrzów biżuterii.
W biżuterii Axinite stosuje się tylko razem z ramą ochronną, na przykład naszyjniki, kolczyki, wisiorki, szpilki, broszki.
Różnorodność kolorów i względna dostępność zapewniają wykorzystanie tego minerału w biżuterii.
Magiczne właściwości
Kiedy w starożytności młode dziewczynki były wyświęcane na kapłanki księżycowe, stosowały Axinite
Wyróżniono trzy bóstwa księżycowe:
Artemida - bogini wschodzącego księżyca,
Selena - kochanka pełni księżyca,
Hekate - kochanka słabnącej oprawy, a zatem trzy odcienie minerału.
Perłowy szary Axinite służył jako Artemida, żółty miodowy jak Selene i bogaty fioletowy jak Hekate.
Axinite „połączył” kapłankę z bóstwem i służył jej do przekazywania rozkazów, rad i ostrzeżeń.
Chińczycy uważają Axinite za magazyn energii Yin i wytwarzają z niego różne produkty, aby zneutralizować agresywną energię Yang i stworzyć harmonię w domu.
Tubylcy tasmańscy wierzyli, że kryształy Axinite są łzami księżyca.
Dlatego tubylcy starannie zbierali kamienie i wrzucali je do stawów, aby wysuszyć te łzy.
Kamień Axinite nadaje się do większości znaków zodiaku, z wyjątkiem przedstawicieli elementu ognia, to znaczy klejnot nie jest zalecany do Barana, Lwa i Strzelca.
Axinite jest korzystny dla Skorpionów i Bliźniąt.
Aksynit zawiera inkluzje; czyste okazy są rzadkie.
Zazwyczaj kamienie te mają welon i różne wtrącenia, co jest uważane za normę.
Oceny czystości minerału dokonuje się w specjalnych warunkach laboratoryjnych.
Szlifowany i wypolerowany kamień powinien lśnić szklistym.
Axinite jest bardzo niezwykłym minerałem o oryginalnej strukturze krystalicznej, więc nie jest sfałszowany, a technologia wytwarzania syntetycznego aksynitu również nie jest dziś tworzona.
Podobne kamienie
Aksynit nie jest sfałszowany, ale istnieje kilka rodzajów minerałów, które na zewnątrz przypominają go i dlatego można je pomylić.
Wśród tych kamieni są Kwarc Dymny i Andaluzyt
Ale Axinite różni się od tych minerałów właściwościami fizykochemicznymi, jest bardziej miękki i nie pozostawia rys, w przeciwieństwie do innych kamieni.
Axinite jest mocny, solidny i łatwy w pielęgnacji, ale wymaga uwagi i szacunku.
Piro- i piezoelektryczne właściwości Axinite prowadzą do tego, że na kamieniu gromadzi się dużo pyłu i często trzeba go wytrzeć.
Aby zachować połysk i blask, powierzchnia minerału jest starannie czyszczona miękką ściereczką zamoczoną w roztworze mydła lub detergentu.
Po zastosowaniu detergentów kamień jest obficie spłukiwany czystą wodą, aby nadać połysk.
Do tego kamienia nie stosuje się agresywnych chemikaliów i wybielaczy, myjek ultradźwiękowych ani parowych,
źródło
źródło
źródło
źródło