07-04-2019, 15:14
Cudzoziemka i Ameryka, miło że odwiedziłyście mój ogród
Sasanka zwyczajna jest byliną. Dzika odmiana jest w Polsce objęta ścisłą ochroną gatunkową, na stanowiskach naturalnych już prawie wyginęła. W ogrodach uprawia się najczęściej mieszańce ogrodowe.
Sasanki kwitną od marca do początku maja. Kwiaty pojawiają się na roślinie stopniowo. Jeden okaz może ich wydać nawet kilkadziesiąt. Kwiaty mają 5–6 cm średnicy, są charakterystycznie filcowate po zewnętrznej stronie, skierowane ku górze, początkowo dzwonkowate, później rozpostarte. Niektóre egzemplarze powtarzają kwitnienie w sierpniu, ale wówczas pojawiają się tylko pojedyncze kwiaty. Większość gatunków, a także mieszańców ogrodowych sasanek ma kwiaty fioletowe. Ale rozpowszechnione są także odmiany purpurowe. Rośliny o mlecznych kwiatach są trudniejsze w uprawie i najczęściej wcześniej zamierają. Nawet po przekwitnięciu sasanki są bardzo dekoracyjne, bo pozostają na nich puszyste kwiatostany.
Sasanka do swojego rozwoju wymaga dużej ilości światła. Lubi urodzajną, dość lekką, raczej suchą i ubogą, ale dobrze przepuszczalną glebę, o odczynie obojętnym lub zasadowym. Najlepiej rośnie w miejscach słonecznych lub lekko zacienionych. Dorosłe egzemplarze świetnie znoszą suszę dzięki głęboko sięgającemu i dobrze rozwiniętemu systemowi korzeniowemu.
Sasankę najlepiej rozmnaża się z nasion, ale też z kłączy. Niestety kwiatki te giną najpóźniej po pięciu latach od posadzenia na stałym miejscu w ogrodzie. Im bardziej wyszukana forma kwiatu, tym krócej roślina żyje. Czasem obumiera już po trzech latach, dlatego kolekcję tych roślin trzeba stale odnawiać. Rośliny te najlepiej nadają się na rabaty i do ogródków skalnych, a także do sadzenia kępami przy domach bądź płotach. Sasanki ogrodowe można sadzić na rabatach oraz w dużych ogrodach skalnych.
Sasanka jest rośliną leczniczą i trującą – zawiera alkaloidy o własnościach trujących.
Sasanka zwyczajna jest byliną. Dzika odmiana jest w Polsce objęta ścisłą ochroną gatunkową, na stanowiskach naturalnych już prawie wyginęła. W ogrodach uprawia się najczęściej mieszańce ogrodowe.
Sasanki kwitną od marca do początku maja. Kwiaty pojawiają się na roślinie stopniowo. Jeden okaz może ich wydać nawet kilkadziesiąt. Kwiaty mają 5–6 cm średnicy, są charakterystycznie filcowate po zewnętrznej stronie, skierowane ku górze, początkowo dzwonkowate, później rozpostarte. Niektóre egzemplarze powtarzają kwitnienie w sierpniu, ale wówczas pojawiają się tylko pojedyncze kwiaty. Większość gatunków, a także mieszańców ogrodowych sasanek ma kwiaty fioletowe. Ale rozpowszechnione są także odmiany purpurowe. Rośliny o mlecznych kwiatach są trudniejsze w uprawie i najczęściej wcześniej zamierają. Nawet po przekwitnięciu sasanki są bardzo dekoracyjne, bo pozostają na nich puszyste kwiatostany.
Sasanka do swojego rozwoju wymaga dużej ilości światła. Lubi urodzajną, dość lekką, raczej suchą i ubogą, ale dobrze przepuszczalną glebę, o odczynie obojętnym lub zasadowym. Najlepiej rośnie w miejscach słonecznych lub lekko zacienionych. Dorosłe egzemplarze świetnie znoszą suszę dzięki głęboko sięgającemu i dobrze rozwiniętemu systemowi korzeniowemu.
Sasankę najlepiej rozmnaża się z nasion, ale też z kłączy. Niestety kwiatki te giną najpóźniej po pięciu latach od posadzenia na stałym miejscu w ogrodzie. Im bardziej wyszukana forma kwiatu, tym krócej roślina żyje. Czasem obumiera już po trzech latach, dlatego kolekcję tych roślin trzeba stale odnawiać. Rośliny te najlepiej nadają się na rabaty i do ogródków skalnych, a także do sadzenia kępami przy domach bądź płotach. Sasanki ogrodowe można sadzić na rabatach oraz w dużych ogrodach skalnych.
Sasanka jest rośliną leczniczą i trującą – zawiera alkaloidy o własnościach trujących.