[Krystyna]

   
Raphael (Rafael Sanzio de Urbino) (1483–1520), The Miraculous Draft of Fishes (c 1515-16), bodycolour over charcoal on paper, mounted on canvas, 319 x 399 cm, The Royal Collection of the United Kingdom, UK. Wikimedia Commons.

Najważniejszy Niebieski Pigment W Malarstwie Europejskim
Azurite to podstawowy minerał Węglanu Miedzi występujący w wielu częściach świata w górnych utlenionych partiach złóż Rud Miedzi. 
Minerał Azurite jest zwykle kojarzony w naturze z Malachite, zielonym zasadowym Węglanem Miedzi, który występuje w znacznie większej ilości. Azurite jest ogólnie opisywany jako jasnoniebieski lub czasami zielonkawo-niebieski. 
Azurite ma kolor kamienia od ciemnoniebieskiego do bladoniebieskiego z zielonkawym odcieniem, w zależności od takich czynników, jak czystość minerału i gatunek (wielkość cząstek) pigmentu. 
Azurite był najważniejszym niebieskim pigmentem w malarstwie europejskim w okresie średniowiecza i renesansu.

Pochodzenie i historia 
Nazwa Azurite pochodzi z łaciny, zapożyczyła od perskiego słowa (lazhward) oznaczającego błękit, który w formie akwariowej stał się azurium i dał nam nasze słowo lazur
Sporadyczne użycie Azurite jako pigmentu do farb zaczęło się od Egipcjan. 
Według niektórych autorytetów Azurite występował w pigmentach farb już w czasach IV dynastii w Egipcie. 
Jednakże pigment ten nie był powszechnie stosowany aż do średniowiecza, kiedy zapomniano o produkcji starożytnego syntetycznego pigmentu, Egyptian Blue
Wytwarzany sztucznie jako Blue Bice i Blue Verditer od XVII wieku, Azurite został zastąpiony wraz z odkryciem Blue Prussian w XVIII wieku.
Azurite był często używany w średniowiecznych obrazach temperowych, gdy ultramaryna (Lazurite) nie była dostępna lub była uważana za zbyt kosztowną. 
Jednakże zaobserwowano ciemnienie w temperze jajecznej po nałożeniu na górne warstwy obrazu.

   
https://naturalpigments.com/media/wysiwy...ility.jpeg
Lippo di Dalmasio (1353?–1410), The Madonna of Humility, c. 1390, egg tempera on canvas, 110 × 88.2 cm, National Gallery, London

Lippo di Dalmasio namalował kilka wizerunków Matki Pokory, tzw. dlatego, że ukazana jest siedząca na ziemi. 
Analiza naukowa wykazała, że płaszcz Dziewicy jest pomalowany Azurite. 
Jasny błękit Azurite silnie kontrastowałby ze złotym tłem, ale ponieważ z czasem ma skłonność do ciemnienia, teraz wydaje się prawie czarny.

Kiedy w sztuce europejskiej dominowała farba olejna, nadal używano Azurite, zwłaszcza że był znacznie tańszy niż Ultramaryna. 
W malarstwie Europy Północnej często stosowano go w podkładach obrazów w celu wzmocnienia słabej siły barwienia Ultramaryny.

   
https://naturalpigments.com/media/wysiwy...ild_sm.jpg
Dirk Bouts, The Virgin and Child, 1400?–1475, c. 1465, oil with egg tempera on oak, 37.1 × 27.6 cm (10.8 × 14.6 in), National Gallery, London

Ciepłe, świecące kolory na tym obrazie Dirka Boutsa są charakterystyczne dla nakładania warstw przezroczystych glazur olejnych na nieprzezroczysty podobrazie. 
Podobnie jak wielu wczesnych malarzy niderlandzkich, Bouts używał tańszych pigmentów do podkładów. 
Tutaj na przykład szata Dziewicy jest pomalowana Azurite pod droższą ultramaryną.

   
https://naturalpigments.com/media/wysiwy...egory.jpeg
Italian, Florentine, An Allegory, c. 1500, tempera and oil on wood, 92.1 x 172.7 cm, National Gallery, London

W XIX wieku uważano, że obraz Wenus z trzema puttami jest dziełem Sandro Botticellego. 
National Gallery w Londynie nabyła go wraz ze słynną Wenus i Marsem Botticellego . 
Atrybucja obrazu, obecnie lakonicznie zatytułowanego Alegoria, została obniżona, nie podważa to jednak jego autentyczności.
 Jako medium wiążące potwierdzono typową dla tego okresu temperę jajową. 
Niebieski pigment nieba składa się z Azurite zmieszanego z bielą ołowiową, podczas gdy ciemnozielona trawa tła zawiera sferolityczny Malachite

Analiza tych zielonych cząstek za pomocą skaningowej mikroskopii elektronowej (SEM) i analizy rentgenowskiej z dyspersją energii (EDX) pozwoliła zidentyfikować głównie Malachite z niewielką domieszką Chloru. 
Wyniki te są zgodne z badaniami sferycznego Malachite z innych XV-wiecznych włoskich obrazów w National Gallery of London, gdzie we wszystkich przypadkach stwierdzono, że Pigment jest powiązany z Krzemionką i Krzemianem Potasowo-Glinowym.

Tycjan w pełni wykorzystał szeroką gamę dostępnych mu Pigmentów, w tym niezwykle cenioną Ultramarynę, Azurite i  red lake from
Kermes

   
https://naturalpigments.com/media/wysiwy...nts_sm.jpg
Raphael, Madonna and Child Enthroned with Saints, c. 1503–1505, oil and gold on wood, 172.4 cm × 172.4 cm (67.9 in × 67.9 in), Metropolitan

 Museum of Art, New York.
Ten ważny wczesny ołtarz autorstwa Rafaela został namalowany dla małego klasztoru franciszkańskiego św. Antoniego w Perugii i zawieszony w części kościoła przeznaczonej dla sióstr zakonnych. 
Rafael często wykorzystywał w swojej twórczości Azurite 
Azurite błękit płaszcza Dziewicy pociemniał z powodu jego degradacji do zielonego Malachite 
Teraz ten płaszcz wygląda zielonkawo.

Stosowanie Azurite gwałtownie spadło w XVII wieku, kiedy wynaleziono sztuczne pigmenty z węglanu miedzi, znane jako Blue Bice i Blue Verditer. 
Pigmenty te zaczęto stosować później po wynalezieniu Prussian Blue  w 1704 roku.

Źródło
Azurite to minerał wtórny, który zwykle tworzy się, gdy wody zawierające dwutlenek węgla schodzą do Ziemi i reagują z podpowierzchniowymi Rudami Miedzi. 
Kwas Węglowy tych wód rozpuszcza niewielkie ilości Miedzi z Rudy. 
Rozpuszczona Miedź transportowana jest wraz z wodą, aż dotrze do nowego środowiska geochemicznego. 
W tym nowym środowisku może zachodzić skład chemiczny wody, zmiany temperatury lub parowanie. 
Jeśli warunki będą odpowiednie, może powstać mineralny Azurite
Jeśli te warunki będą się utrzymywać przez dłuższy czas, może dojść do znacznej akumulacji Azurite
Miało to miejsce w wielu częściach świata.

Opady Azurite występują w porach, pęknięciach i zagłębieniach skał podpowierzchniowych. 
Powstały Azurite jest zwykle masywny lub sferyczny. 
W rzadkich sytuacjach Azurite występuje w postaci narośli stalaktytowych i botryoidalnych. 
Rzadko spotykane są dobrze uformowane kryształy jednoskośne. 
Mogą one wystąpić tylko wtedy, gdy Azurite wytrąca się w sposób nieograniczony w pęknięciu lub wnęce i nie jest zakłócany przez późniejszą krystalizację ruchów skał.

Azurite występuje w wielu częściach świata w górnych utlenionych partiach złóż Rud Miedzi i Malachite. 
Azurite z naturalnych Pigmentów pochodzi ze złóż Rud Miedzi z kilku lokalizacji: Dzhezkgazgan w Kazachstanie, Kongo i prowincji Hubei w Chinach.

Trwałość i kompatybilność
Pomimo tego, że Azurite jest Węglanem i dlatego jest wrażliwy na kwasy, ma dobre wyniki w zakresie trwałości, gdy jest stosowany w mediach olejowych i temperowych. 
Jednakże ciemnieje pod wpływem oparów Siarki, głównie tam, gdzie jest używany w malowidłach ściennych. 
Światło nie ma na to wpływu. 
Mówi się, że Pigment azurite zmienia kolor na zielony w wyniku przemiany w Malachite. 
Na malowidłach ściennych często obserwowano przemianę błękitnego Azurite w zielony związek. 
Często przytaczanym przykładem jest zmiana kolorystyki cyklu legendy o św. Franciszku w górnym kościele św. Franciszka w Asyżu. 
Uważa się, że zmiana ta wynika z obecności zasad i wysokiej wilgotności.
Najczęściej w malowidłach ściennych obserwowano zmiany i późniejsze ciemnienie Azurite. 
Zidentyfikowano produkty przemian bogate w chlor, do których zalicza się Paratakamite i Atakamite.

Badania przeprowadzone przez National Gallery wykazały, że na większość próbek Azurite nie miała wpływu ekspozycja na światło, w tym próbki oprawione w oleju lnianym, akrylu, kazeinie i kleju. 
Pomimo wielu wzmianek w literaturze na temat zmian w Azurite, tylko dwie próbki wykazały jakiekolwiek zmiany w tych eksperymentach: próbka akwareli oraz mieszanina Azurite i Chlorku sodu w ośrodku klejącym [ Saunders ].

Chociaż Pigmenty Miedziowe mają tendencję do wywierania zarówno działania sykatywnego, jak i przeciwutleniającego w środowisku olejowym, niektóre przykłady wykazały, że Azurite ma tendencję do odbarwiania się, gdy jest nakładany grubymi warstwami o grubej teksturze.

Absorpcja oleju i mielenie
Nie opublikowano żadnych danych na temat właściwości absorpcji oleju przez Azurite. 
Grubo zmielony Azurite daje ciemnoniebieski Pigment; drobne szlifowanie daje jaśniejszy ton. 
Ze względu na swój współczynnik załamania Azurite jest najskuteczniej stosowany w ośrodkach wodnych, takich jak tempera.

Toksyczność
Azurite jest umiarkowanie toksyczny i należy zachować ostrożność podczas obchodzenia się z Pigmentem w postaci suchego proszku i Pigmentem rozproszonym w ośrodku. 
https://www.naturalpigments.eu/artist-ma...ng-azurite