05-07-2019, 21:53
Koh-i-Noor Diamond
Nie jest dokładnie znane miejsce jego znalezienia ani jego najwcześniejsze dzieje.
Pierwsza informacja o diamencie będącym własnością radży Malwy znalazła się w kronikach dopiero w 1304 roku.
Później przez 200 lat panowało milczenie, aż pojawił się w skarbcu Babura, założyciela dynastii Wielkich Mogołów w 1526 roku.
W 1850 r otrzymała go w prezencie królowa Wiktoria.
W 1852r został oszlifowany i zyskał słynną na całym świecie nazwę Koh-i-noor co oznacza „góra światła”.
W 1911 roku Koh-i-noor został umieszczony w koronie królowej Marii, babki królowej Elżbiety II.
Od 1937 roku zdobi koronę królewską Elżbiety, Królowej Matki i jest przechowywany w brytyjskim skarbcu w Tower.
Okaz waży 108,9 ct.
Koh-i-noor nie jest największym diamentem, lecz z racji swej niezwykłej historii jest obok Hope'a jednym z najsłynniejszych kamieni szlachetnych świata.
W Indiach krąży opowieść, że Koh-i-noor został odkryty na czole chłopca porzuconego nad brzegiem rzeki Jamuny i że noworodka zaniesiono wraz z diamentem na dwór władcy.
Dziecko okazało się Karną, synem Boga Słońca.
Kamień (o wadze 600 karatów) został osadzony w posągu boga Śiwy na miejscu trzeciego oka, oka olśnienia.
Prawdopodobnie wydobyto go w kopalniach Bindźapuru, w środkowych Indiach – w kraju, który do XVIII wieku był wyłącznym producentem diamentów.
Legenda głosi, że został skradziony Krisznie podczas snu.
Jego pierwszym znanym właścicielem był Babar - założyciel dynastii Wielkich Mogołów.
Imperium Mogołów istniało w północnych Indiach od XVI wieku.
Pod koniec XVII wieku zaczęło chylić się ku upadkowi.
W 1739 roku Persowie pod dowództwem Nadir Szacha najechali państwo Mogołów, dotarli aż do jego stolicy Delhi i złupili je.
Nadir Shah nie znalazł jednak wśród skarbów ówczesnego władcy, Mohammeda, słynnego wielkiego brylantu.
Miejsce ukrycia klejnotu zdradziła Nadirowi jedna z żon Mohammeda - wyjawiła, że trzyma on brylant ukryty w swoim turbanie.
Podczas pożegnalnej uczty Nadir zaproponował Mohammedowi wymianę turbanów, na znak wiecznego braterstwa.
Pokonany Mohammed nie mógł odmówić.
Nocą, w swojej prywatnej komnacie Nadir wydobył brylant z fałd turbanu i zachwycony jego blaskiem nazwał go "Koh-i-noor" - "Góra światła".
Wraz z Nadirem brylant powędrował do Persji.
Stamtąd trafił do Afganistanu, a następnie do Pendżabu, w ręce maharadży Ranjita Singha.
W 1849 roku Brytyjczycy podbili Pendżab i skonfiskowali wszystkie klejnoty ze skarbca.
Koh-i-noora miał przechowywać angielski urzędnik, sir John Lawrence.
Włożył on pudełko z brylantem do kieszeni garnituru i... zapomniał o nim.
Dopiero kilka tygodni później, gdy królowa Wiktoria zażyczyła sobie przesłania brylantu do Londynu, w panice posłał po służącego i zażądał odszukania pudełka.
Służący, zdziwiony zdenerwowaniem sir Lawrence'a, przyniósł znalezione w kieszeni garnituru, jak je nazwał, "stare, blaszane pudełko z kawałkiem szkła w środku".
Szczęśliwie odnaleziony brylant popłynął do Anglii. W 1911 roku osadzono go w koronie sporządzonej na koronację królowej Marii.
W 1937 roku kamień przeniesiono do innej korony - wykonanej specjalnie na koronację Elżbiety, żony Jerzego VI, ostatniej cesarzowej Indii
źródło
źródło
źródło
źródło
źródło
https://i0.wp.com/netizensreport.com/wp-...C696&ssl=1
Najdroższy Diament na świecie, ważący aż 105,6 karata, ma owalny kształt.
Uważa się, że kamień owiany tajemnicą i legendą został wydobyty w Indiach w XIII wieku.
Twierdzenia, że Brytyjczycy ukradli kamień z Indii i że Indie powinny mieć do niego prawo, znajdują się w centrum sporu wokół kamienia.
Trzeba mu przyznać, czy nie, ale książę Albert kazał w 1852 roku przyciąć kamień ze 186 karatów do 105,6 karatów, aby zmaksymalizować jego blask
Góra Światła i Diament Babura to dalsze nazwy bezbarwnego Diamentu o owalnym szlifie.
https://netizensreport.com/these-are-the...world-now/