[Krystyna]

       
       
Annogórski Jaspis
Na Górze Św. Anny znajduje się jeden z najciekawszych w Polsce, rezerwat geologiczny chroniący rzadkie profile skalne i zjawiska wulkaniczne. 
Obszar ten już na początku XX w. był chroniony na prawach rezerwatu. 
Położony przy drodze do Leśnicy, obejmuje część nieczynnego kamieniołomu bazaltu oraz wapienia i stanowi atrakcyjną ilustrację budowy geologicznej tych okolic. 
Na jego terenie znajduje się największa w Polsce buła, czyli skupienie mineralne w postaci okrągławych brył ozdobnej skały barwy brązowo-pomarańczowej o nazwie jaspis, mająca długość 2 m. 
Została ona odkryta w latach 90. XX w. przez dr. Roberta Niedźwiedzkiego z Uniwersytetu Wrocławskiego i jest najciekawszym przejawem powulkanicznej działalności gorących roztworów hydrotermalnych na tym obszarze. 
Jaspis to skała zbudowana głównie z kwarcu i zabarwiona związkami żelaza na zielono, żółto, brunatno lub najczęściej czerwono. 
Jego nazwa pochodzi od greckiego słowa iaspis - cętkowany kamień, 
gdyż zawiera zazwyczaj różne minerały spełniające rolę domieszek,
m.in.: hematyt, aktynolit, epidot, zoisyt. 
Jaspis występuje zazwyczaj w skałach osadowych w postaci drobnych wkładek, jako wypełnienie szczelin lub żył oraz w postaci buł. 
W Polsce skała ta dotychczas notowana była w Niedźwiedziej Górze koło Krzeszowic oraz na Dolnym Śląsku, m.in. w okolicach Wałbrzycha i Nowej Rudy. 
źródło
źródło
źródła