[Krystyna]

   
Natural Alexandrite from Tanzania, India and Brazil
Największy kryształ Alexandrite o masie 5724 gramów został odkryty w rejonie Takovaya na Uralu w 1840 roku. 
Złoże to było eksploatowane przez ponad 60 lat i wytwarzało zarówno Szmaragdy, jak i Alexandrite aż do przełomu wieków. 
Alexander Fersman, znany rosyjski gemmolog, poinformował, że wydobyto 2000 kilogramów surowego Alexandrite w porównaniu do 20000 kilogramów surowych Szmaragdów. 
To złoże było przez wiele lat jedynym źródłem Alexandrite, a rosyjskie kamienie wyznaczyły oryginalny standard tego niezwykle rzadkiego i cennego kamienia szlachetnego.. 
Odkrycie znakomitego brazylijskiego Alexandrite w 1987 r. przywróciło ten standard. 
Podczas gdy rosyjskie kamienie wykazują lepszą zieleń w świetle dziennym, wielu ekspertów zgadza się, że fioletowe czerwienie brazylijskich kamieni są wyraźnie lepsze.

Obecnie prawie nie ma produkcji rosyjskiego materiału, a prawie wszystkie oryginalne rosyjskie kamienie znajdują się w muzeach lub kolekcjach prywatnych. 
Nawet w Rosji większość sprzedawanego dziś Alexandrite pochodzi prawdopodobnie z innych złóż poza Rosją. 
Sporadycznie na rynku pojawia się kilka kryształów niskiej jakości lub bardzo małych i zawartych w nich rzekomo rosyjskich kamieni, ale są one nieznaczne w porównaniu z produkcją Alexandrite z innych złóż. 
Przy tak niewielkiej liczbie rosyjskich kamieni dostępnych wszędzie, niemożliwe jest porównanie ich z kamieniami z nowszych odkryć. 
Z perspektywy historycznej rosyjskie kamienie zawsze cieszą się największym zainteresowaniem i najwyższymi cenami, ale gemologicznie nie jest jasne, jak słynny Aleksandrite z Uralu porównuje się z drobnymi kamieniami z Brazylii, Afryki i Indii.

Wspaniałe Aleksandrite odkryto również na Sri Lance, w Brazylii, Birmie, Tanzanii, Madagaskarze, Zimbabwe i Indiach. 
Każde z tych złóż może i wyprodukował wyjątkowe kamienie, ale są one niezwykle rzadkie. 
Alexandrite to ta odmiana Chryzoberylu, która może wykazywać zmianę koloru ze względu na źródło światła, pod którym obserwuje się kamień. 
Chryzoberyl jest już rzadkim kamieniem szlachetnym, który można znaleźć rzadko w kilku miejscach na świecie. 
Kiedy weźmiemy pod uwagę, że procent Chryzoberylu, który faktycznie wykazuje zmianę koloru, jest zawsze bardzo mały, niezależnie od osadu, zaczynamy zdawać sobie sprawę, jak mała jest szansa na znalezienie Alexandrite

Najwyższej jakości Alexandrite jest rzeczywiście bardzo rzadki i rzadki w nowoczesnej biżuterii, ponieważ jest rzadko dostępny i ponieważ jest zbyt drogi dla ogółu społeczeństwa. 
Kamienie nawet niższej jakości są drogie i bardzo ograniczone. 
Aleksandrite był używany w antycznej biżuterii rosyjskiej, a mniejsze kamienie były również czasami używane w biżuterii wiktoriańskiej z Anglii. 
Nieliczne kamienie, które są dziś produkowane, są zwykle chwytane przez kolekcjonerów lub montowane w specjalnych ustawieniach przez projektantów. 
Alexandrite nigdy nie może być produktem masowym.

Alexandrite zawsze był trudny do znalezienia. 
Indie są głównym źródłem obecnej produkcji, ale niektóre kamienie z Tanzanii i Madagaskaru również trafiają na rynek. 
Brazylia wyprodukowała kilka niesamowitych kamieni w latach 80-tych, ale wydaje się, że produkcja ta zmalała iw ostatnich latach było dostępnych niewiele nowych kamieni brazylijskich, a niektórzy sprzedawcy twierdzą, że złoża się skończyły. 
Większość najlepszych kamieni z Brazylii została sprzedana w Japonii w latach 1980-2000. 
Stany Zjednoczone są obecnie największym rynkiem zbytu Alexandrite, ale drobne kamienie można łatwo sprzedać prawie wszędzie.

Kamienie tanzańskie z Tunduru występują w szerokiej gamie kolorystycznej. 
Wiele kamieni wydaje się mieć kolor khaki lub żółtawo-zielony w świetle dziennym, przechodząc w brązowawo-czerwony w świetle żarowym. 
Z depozytu powstają również światowej klasy kamienie o barwie niebieskawo-zielonej do fioletowo-czerwonej. 
Brazylia produkuje wybitne Alexandrite i prawdopodobnie osiągają one najwyższe ceny. 
Brazylijskie kamienie wydają się czerwonawo-fioletowo-fioletowo-czerwone pod żarzącym się światłem, ale ich zielenie w świetle dziennym są mniej atrakcyjne niż niebieskie zielenie kamieni indyjskich. 
Wyjątkowe kamienie ze złoża Hematita wykazują niebieski odcień podstawowy i zielonkawy odcień wtórny pod wpływem światła dziennego. 
Brazylijski Alexandrite jest ogólnie niebieskawo-zielony do niebiesko-zielonego w świetle dziennym. 
Większość klejnotów firmy Hematita zawiera mieszankę żółci, która wizualnie rozcieńcza zieleń w świetle dziennym. 
Im mniej wyraźny żółty odcień wtórny, tym lepszy kamień.

Rozżarzone kolory brazylijskiego Alexandrite wahają się od fioletowo-różowego, przez różowawo-fioletowawo-czerwony do fioletowo-czerwonego. 
Żarowy kolor brazylijskiego Alexandrite zawsze ma silny, purpurowy odcień wtórny . 
Najlepszy kolor brazylijskiego Alexandrite to czerwonawo-fioletowy lub malinowy, bardziej fioletowy niż różowy.

Złoże w Andrapradesh w Indiach stanowi największą część dzisiejszej produkcji Alexandrite
Kamienie są dobrze znane ze swoich niesamowitych niebieskawo-zielonych kolorów i doskonałej przejrzystości. 
W żarzącym się świetle wydają się czerwonawo-fioletowe. 
Chociaż kamienie brazylijskie zwykle wykazują doskonałą zmianę koloru , niektóre kamienie indyjskie są wyjątkowe, a zielone światło dzienne jest najlepsze.

W efekcie ciecia w Alexandrite może występować efekt Kociego Oka, kamienie mogą być nieprzezroczyste lub przezroczyste.
Ciemniejsze kamienie są zwykle bardziej pożądane, ponieważ wykazują znacznie silniejsze Oko. 
Efekt Kociego Oka jest efektem odbicia światła od jedwabistych wtrąceń zorientowanych prostopadle do długości kamienia.
 Chociaż rzadziej niż fasetowany Alexandrite,  Kocie Oczy nie są tak drogie, jak fasetowane kamienie. 
Szorstkie kamienie o dużej przejrzystości i zmianie  koloru są prawie zawsze fasetowane, ponieważ będą sprzedawać się za więcej, nawet jeśli są jedwabiste.
 Indie produkują najwięcej Kocich oczu Alexandrite, a niewiele z innych złóż.
źródło