[Krystyna]

Shungite (Szungit)
Shungite to czarny, lśniący, niekrystaliczny mineraloid składający się z ponad 98 procent wagowych węgla.
Po raz pierwszy został opisany ze złoża w pobliżu wioski Shunga w Karelii w Rosji, skąd pochodzi jego nazwa.
Donoszono, że Shungite zawiera śladowe ilości fulerenów

Terminologia
Termin „szungit” został pierwotnie użyty w 1879 roku do opisania mineraloidu zawierającego ponad 98 procent węgla.
Niedawno termin ten został również użyty do opisania skał zawierających szungit, co doprowadziło do pewnego zamieszania.
Skały zawierające szungit zostały również sklasyfikowane wyłącznie na podstawie zawartości węgla, przy czym szungit-1 ma zawartość węgla w zakresie 98-100% wagowych, a szungit-2, -3, -4 i -5 ma zawartość w odpowiednio 35-80 procent, 20-35 procent, 10-20 procent i mniej niż 10 procent.
W dalszej klasyfikacji szungit dzieli się na jasny, pół-jasny, półmatowy i matowy na podstawie ich połysku (określenia lśniący i matowy są również używane dla jasnych i matowych).

Depozyt Shungite
Złoże Shungite zawiera szacunkową całkowitą rezerwę węgla na ponad 250 gigaton .
Okaże się w ciągu Palaeoproterozoic zmetamorfizowanych i metavolcanic skał, które zachowały się w synform .
Sekwencja jest datowana przez intruzję gabro , która daje datę 1980 ± 27 milionów lat i leżące poniżej dolomity , które dają wiek 2090 ± 70 milionów lat.
W formacji Zaonezhskaya istnieje dziewięć warstw niosących szungit, począwszy od środka zachowanej sekwencji.
Spośród nich najgrubsza jest warstwa szósta, zwana także „horyzontem produkcyjnym” ze względu na koncentrację złóż szungitu.
Z tego obszaru znane są cztery główne złoża: Szungskoje, Maksowo,Złoża Zazhogino i Nigozero.
Złoże Shungskoe jest najlepiej zbadane i jest głównie eksploatowane.

Zastosowania
Shungite był stosowany jako ludowy środek leczniczy od początku XVIII wieku.
Piotr Wielki założył pierwsze rosyjskie uzdrowisko w Karelii, w którym wykorzystano właściwości Shungite do oczyszczania wody, których sam doświadczył.
Zainicjował również jego wykorzystanie w dostarczaniu oczyszczonej wody dla armii rosyjskiej.
Antybakteryjne właściwości Shungite zostały potwierdzone nowoczesnymi testami.

Shungite był używany od połowy XVIII wieku jako pigment do farb i jest obecnie sprzedawany pod nazwami „sadza” lub „naturalna czerń szungitowa”.
W latach siedemdziesiątych Shungite był wykorzystywany do produkcji materiału izolacyjnego zwanego szungizytem
Shungite ma dwa główne sposoby występowania, rozprzestrzeniony w skale macierzystej i jako pozornie zmobilizowany materiał.
Migrowany Shungite , który jest jasnym (lśniącym) Shungite, został zinterpretowany jako reprezentujący migrowane węglowodory i występuje jako warstwa Shungite warstwy lub soczewki zbliżone do warstw skały macierzystej lub Shungite żył, który występuje jako żyły przecinające. 
Shungite może również występować jako klasty w młodszych skałach osadowych 

Występowanie
Do tej pory Shungite znajdowano głównie w Rosji. 
Główne złoże znajduje się w rejonie jeziora Onega w Karelii, w Zazhoginskoye , niedaleko Shunga, z innym wystąpieniem w Vozhmozero. 
W Rosji odnotowano dwa inne, znacznie mniejsze zdarzenia, jedno na Kamczatce w skałach wulkanicznych, a drugie powstałe w wyniku spalania urobku z kopalni węgla w Czelabińsku w wysokiej temperaturze 
Inne zdarzenia zostały opisane w Austrii, Indiach, Demokratycznej Republice Konga i Kazachstanie.