[Krystyna]

Shungite to jedna z najstarszych skał na naszej planecie, której wiek geologiczny przekracza 2 miliardy lat.
Shungite zyskał swoją nazwę w 1887 roku, kiedy to w wiosce Shunga w południowej części Karelów odkryto po raz pierwszy jedyne na świecie duże złoża tej skały węglowej.
Fakt, że złoża Shungite znajdowały się w najstarszych warstwach skorupy ziemskiej, powstałych w czasie, gdy na naszej planecie nie istniały żadne żywe organizmy, umożliwiły naukowcom sformułowanie szeregu różnych hipotez na temat pojawienia się tego tajemniczego kamienia na Ziemi.
Jedną z takich teorii jest teoria kosmicznego pochodzenia Shungite
Zgodnie z tą hipotezą „kosmiczną” Shungite mógł znajdować się we fragmentach gigantycznego meteorytu, który przywiózł z kosmosu na Ziemię część zniszczonej starożytnej planety, na której mogły istnieć tlenowe formy życia. 
Według innej wersji szungit może być skałą pochodzenia wulkanicznego 
Co więcej,
W świecie nauki opinia, że Shungite powstał najprawdopodobniej z sapropelu - organicznych osadów dennych, które przez ponad 600 milionów lat ulegały zagęszczaniu, stopniowo pokrywając się nowymi warstwami, zapadła się w trzewiach ziemi, gdzie pod wpływem wysoka temperatura i kompresja i z czasem przekształciła się w szungitową skałę.

Historia odkrycia leczniczego działania Shungite
Pierwsza wzmianka o leczniczych właściwościach Shungite pochodzi z początku XVII wieku i jest bezpośrednio związana z imieniem wygnanej zakonnicy Kseni Romanowej, matki cara Michaiła Fiodorowicza. 
Jak wynika ze źródeł historycznych, szlachcianka Ksenia, zesłana do klasztoru Tolvuysky przez Borysa Godunowa, ciężko cierpiała na napad padaczkowy i była skazana na szybką śmierć. 
Ale za radą lokalnych mieszkańców zakonnica zaczęła codziennie pić wodę z szungitowego źródła, słynącego ze swojej leczniczej mocy. 
Wkrótce Xenia nie tylko wyzdrowiała, ale także mogła urodzić przyszłego cara Michaiła Romanowa. 
Od tego czasu chłopi z Tolvui zaczęli nazywać to cudowne źródło, które uleczyło zhańbioną szlachciankę, „kluczem księżniczki”.

Wieku później, w 1714 roku, kiedy to Piotr I założył hutę miedzi w Zaonezhie pobliżu wsi Tolvuy , dowiedział się od jednego z jego pracowników, cudownie uzdrowiona z ciężkiej choroby w ciągu trzech dni, o istnieniu źródła leczniczego, a zaraz wydał rozkaz rozpoczęcia dokładnych badań tego źródła wypływającego spod pokładów czarnego szungitu .
Wkrótce także, przekonany osobiście o leczniczych właściwościach szungitowego źródła, Piotr I rozpoczął budowę w Karelian Zaonezhie pierwszego uzdrowiska w Rosji, zwanego „Marcial Waters” (taką nazwę nadał Piotr I na cześć boga wojny Marsa, ponieważ głównymi pacjentami ośrodka, który zbudował, byli początkowo chorzy i ranni żołnierze armii rosyjskiej). A poza tym,Piotr I rozkazał wszystkim swoim żołnierzom nosić ze sobą na kampanie wojskowe kawałek szungitu (lub „łupkowego kamienia”, jak go wówczas nazywano). Dzięki temu carscy żołnierze na postojach mogli otrzymać zdezynfekowaną wodę nadającą się do picia , zanurzając w kotłach kawałki tego dezynfekującego górskiego minerału.

Wkrótce po śmierci Piotra kurort „Marcial Waters” przestał istnieć, a dopiero w latach 30-tych XX wieku zorganizowano wyprawę do Zaoneża , w wyniku której rosyjscy naukowcy ostatecznie potwierdzili, że źródła płynące w obszary złogów szungitu mają naprawdę wyjątkowe właściwości lecznicze 
W 1960 r., 50 km od stolicy Karelii - miasta Pietrozawodsk, rozpoczęła się aktywna rewitalizacja rosyjskiego kurortu „Marcial Waters”.

Nowym kamieniem milowym w poznaniu wyjątkowych właściwości szungitu było odkrycie naukowe, które zostało uhonorowane Nagrodą Nobla w latach 90-tych XX wieku i polegało na odkryciu w składzie szungitu specjalnych związków molekularnych - fulerenów - określić szerokie spektrum terapeutycznego działania tego niesamowitego górskiego minerału
źródło