[Krystyna]

   
Kasztanowiec i jego kwiaty – źródło niezwykłego miodu
Wyrazisty miód kasztanowy
Pszczoły wytwarzają miód kasztanowy głównie z nektaru męskich kwiatostanów kasztana jadalnego i z kwiatów kasztanowca zwyczajnego.
Znoszą też nektar z kwiatów kasztanowca czerwonego, mniej znanego, który w Polsce sadzony jest jako drzewo alejowe i parkowe, dobrze znoszące warunki miejskie.

Kasztanowiec - roślina miododajna
Kasztanowiec czerwony (Aesculus carnea Hayne) powstał w wyniku skrzyżowania kasztanowca zwyczajnego (Aesculus hippocastanum) z kasztanowcem krwistym (Aesculus pavia).
Jest częścią rodziny Sapindaceae – mydleńcowatych.
Kasztanowiec krwisty rośnie krzaczasto w Północnej Ameryce.
Jeden kwiat kasztanowca czerwonego produkuje w ciągu życia 1,9-4,3 mg nektaru o koncentracji cukrów 37-66,5 %.
Wydzielona przez kwiat ilość cukrów wynosi 0,7-2,9 mg.

Kasztanowiec zwyczajny- kasztanowiec biały, kasztanowiec pospolity (Aesculus hippocastanum L) jest częścią rodziny Sapindaceae – mydleńcowatych.
Ten kasztanowiec kwitnie w maju i powszechnie kojarzy się z okresem egzaminów maturalnych, które odbywają się w tym okresie.
Jest on cenioną rośliną pożytkową- dostarcza nektar i pyłek.
Co ciekawe, na 1 m2 znaleźć możemy aż 12 jednocześnie pracujących robotnic.
Jeśli warunki są sprzyjające jeden kwiat w ciągu życia może wyprodukować 1,7-2,6 mg nektaru, w którym koncentracja cukrów wynosi 33-76 %, a ich masa waha się od 0,3 do 3 mg.
Dominująca w nektarze jest sacharoza, która stanowi 92 % wszystkich cukrów.
Wydajność miodowa kasztanowca zwyczajnego wynosi 50-60 kg z 1 ha.

Pszczoły chętnie odwiedzają kwiaty kasztana, głównie męskie.
Dostarczają one nektaru i dużych ilości pyłku.
Oblot pszczół trwa praktycznie przez cały dzień.
Koncentracja cukrów w nektarze wynosi 20-40%, wśród nich dominuje fruktoza.
Jedno duże drzewo może dostarczyć ponad 1 kg miodu.

Kasztan jadalny (Castanea sativa Mill) jest w Polsce rzadko uprawiany, ze względu na wymarzanie w okresie zimowym.
Jest częścią rodziny Fagaceae – bukowate.
Na większą skalę uprawiany jest we Włoszech i we Francji, stamtąd pochodzą najczęściej miody kasztanowe.
Ustalono, że wydajność miodowa wynosi 30-100 kg na 1 ha.
W krajach cieplejszych może ona osiągnąć do 250 kg/ha.
Kasztan jadalny wykształca kwiaty męskie i żeńskie.
Co ciekawe, kwiaty żeńskie nie produkują nektaru.
Oblot kwiatów męskich trwa przez cały dzień.
Koncentracja cukrów w nektarze wynosi 20-40 %, przeważa fruktoza.

Miód kasztanowy – jak poznać?
Miód kasztanowy poznamy po barwie – od brązowej do ciemnobrunatnej.
Ma też wyrazisty, ziołowy zapach.
W smaku lekko gorzkawy, intensywny. Ze względu na przewagę glukozy wolno krystalizuje.
Ma też dużą zawartość pyłku kwiatowego.

W Polsce jest to rzadko pozyskiwany miód w czystej odmianie.
Częściej nektar kasztanowca znajdziemy w miodach wielkowiatowych i nektarowo-spadziowych.
Typowo odmianowy miód pozyskiwany jest we Francji, we Włoszech i w Hiszpanii, gdzie kasztan jadalny jest uprawiany w większych areałach.

Właściwości miodu kasztanowego
Miód kasztanowy jest bogaty w enzymy i inhibinę.
Substancje te mają właściwości hamujące i zwalczające szkodliwe bakterie.
Jest to lekkostrawny miód, który pomaga wzmocnić osłabiony organizm.
Podkreśla się, że poprawia krążenie i polepsza ukrwienie.
Dlatego wspomoże nas w walce z żylakami i nadciśnieniem.
Ze względu na działanie antyseptyczne poleca się stosować go także zewnętrznie - na rany, otarcia, oparzenia.
Jego wyrazisty smak dopełni także wiele słodkich i wytrawnych potraw i napojów.
źródło
źródło