[Krystyna]

   
1934 rok. To jest głaz w Sollentuna. 
Napis głosi: „Hamming i Jarlabanke oczyścili ścieżki i mosty, położyli kamień ku pamięci ojca; i Estrid na pamiątkę ich synów Ingefast i Ingvar. Niech Bóg pomoże ich duszom. "

Tysiące kamieni z wyrzeźbionymi napisami runicznymi jest rozrzuconych po całej Skandynawii.
Są szczególnie powszechne w szwedzkiej prowincji Uppland, gdzie można je znaleźć od epoki brązu.
Większość zachowanych kamieni runicznych w Szwecji pochodzi z późnej epoki wikingów lub z XI wieku naszej ery.
Kamienie runiczne służyły głównie jako pomniki zmarłych krewnych, przyjaciół lub bliskich.
Nie służyły one jednak jako nagrobki, ale ustawiano je wzdłuż dróg i ścieżek, tak aby były widoczne dla przechodniów.
Większość kamieni ma napisy z 16-znakowego alfabetu runicznego „Junior Futhark”.
Znaki wypisane zakrzywionymi paskami, które czasami kończyły się na głowach smoków lub innych stworzeń.
Tekst wskazywał na nazwisko osoby, której kamień był poświęcony, a także nazwiska tych, którzy zainstalowali kamień i wyrzeźbili napis.
Niektóre ze starożytnych kamiennych inskrypcji zawierają również bardziej tajemnicze postacie, linie i symbole.
W Szwecji jest około 2500 kamieni runicznych.
Te zdjęcia, wykonane od 1899 do 1947 roku, przedstawiają wykopaliska, prace konserwatorskie i instalację monolitów, które zachowują ślady dawnych kultur.

Pismo runiczne w Szwecji istniało do XIX wieku i nigdy nie było zakazane. 
Dlatego znajdują się tutaj przede wszystkim napisy runiczne i kamienie.
Nie będziemy  zagłębiać się w teorię pochodzenia Run, prawda czy fałsz rekonstrukcji ich nazw to temat odrębnych studiów i naukowych bitew. 
Wystarczy wiedzieć, że Runy szwedzko-nordyckie różniły się od germańskiego Starszego Futarka, kolejność zawierała mniej Run i one same były wyświetlane w formie skróconej. 
W późniejszych wersjach kolejność Run zawierała nawet litery łacińskie.

Runy przez długi czas nie miały mistycznego znaczenia, a prawie wszystkie napisy pojawiły się po przyjęciu chrześcijaństwa przez Szwecję.
Większość napisów znajduje się na kamieniach runicznych - głazach, płytach lub płaskich powierzchniach skalnych. 
W Uppland  położonej na północ od Sztokholmu, znajduje się najwięcej kamieni runicznych. 
Ale w samym Sztokholmie, na jego przedmieściach, można również znaleźć kamienie.

Jaki jest cel kamieni runicznych? 
Niektóre z nich były nagrobkami, inne były analogami tablic pamiątkowych ustawionych w pamięci ludzi lub innych ważnych wydarzeń.
Wszystkie kamienie są brane pod uwagę, chronione przez państwo i łączone w specjalnej otwartej bazie danych SRD ( Samnordisk runtextdatabas ) Uniwersytetu w Uppsali. 

Skrót może służyć do określenia prowincji, w której znaleziono kamień. 
W przypadku Uppland jest to U

Na prawie wszystkich szwedzkich kamieniach Runy znajdują się na obwodzie i tradycyjnie były wpisane w światowego węża, który służy jako linia. 
Kierunek litery może być lewostronny lub prawostronny
źródło
więcej ciekawostek, tutaj...
źródło
źródło