[Krystyna]

   
Jean François Millet (1814-1875)

Jean-François Millet urodził się 4 października 1814 r. w osadzie Grouchy, w pobliżu Cherbourga.
Pochodził z bogatej rodziny chłopskiej, której gospodarstwo położone było na wyniosłym brzegu, tuż nad kanałem La Manche.
Wykształcenie artystyczne zdobywał najpierw w Cherbourgu (1833-1837), pod okiem miejscowego portrecisty Bon Du Mouchela a następnie w paryskiej École des Beaux-Arts, gdzie był uczniem P. Delaroche'a;
Uczęszczał też do pracowni Charlesa Suisse (tzw. Académie Suisse), inspirując się wówczas malarstwem dawnych mistrzów ze zbiorów Luwru.
W początkach twórczości najchętniej malował sceny mitologiczne, a także portrety i pejzaże, nawiązując do malarstwa rokokowego Bouchera i Fragonarda.
Po negatywnym potraktowaniu jego prac zgłoszonych do Salonu Paryskiego 1840 udał się do Normandii, poświęcając się malarstwu portretowemu i pejzażowemu.
Po powrocie (1846) i przejściowym pobycie w stolicy, w 1849 osiadł w Barbizon.
W nurcie realizmu zaczął tworzyć nastrojowe kompozycje z życia wsi.
Sam pochodząc z normandzkiej rodziny chłopskiej, malował głównie wiejskie sceny rodzajowe z ukazywaniem etosu pracy chłopów, w których akcentował więź człowieka z naturą oraz sferę ludowej pobożności.
W kolorycie licznie tworzonych pejzaży zbliżał się do późniejszych impresjonistów.
Istotne znaczenie w jego dorobku mają liczne rysunki (pastele) oraz grafiki (szczególnie akwaforty).
Utrzymywał bliskie kontakty z Theodorem Rousseau i Honoré Daumierem.