[Krystyna]

   
Larimar to kamień półszlachetny z Dominikany.
Larimar to półszlachetny niebiesko-biały minerał o matowym odcieniu, jedna z odmian Pektolite.
Kolor tych kamieni może się różnić - są jasnoniebieskie, zielonkawoniebieskie, białe i ciemnoniebieskie. 
Larimar został odkryty w 1974 roku w skałach wulkanicznych epoki miocenu na Dominikanie, w południowo-zachodniej prowincji Barahona, u podnóża pasma górskiego Baoruko.
Od wczesnych lat 80-tych prowadzone jest przemysłowe wydobycie i przetwarzanie tego minerału w celu wykorzystania go w przemyśle jubilerskim. 
Oprawione w srebro (czasem złoto) kamienie Larimar są używane do wyrobu licznych kolczyków, naszyjników, bransoletek, pierścionków itp., które są bardzo popularnym towarem eksportowym na Karaibach. 
Sam Larimar występuje tylko w dwóch miejscach na świecie - na półwyspie Barahona na Dominikanie oraz w rejonie Fitta niedaleko Soave we Włoszech.

Minerał zawdzięcza swoją rzadką niebieską barwę obecności w skale niskiej zawartości Wanadu. 
Ma gęstą trójskośną strukturę krystaliczną.
Połączenie powierzchni morza i odpływających w dal chmur – takie skojarzenia budzi Larimar, zamrożone odbicie naszego pięknego świata. 
Turkusowe i białe pióra tworzą rodzaj czarującej harmonii, która nawet po obróbce i oprawie nadal zachwyca swoim pięknem. 
Skąd ten minerał otrzymał taką nazwę?
Warto odwołać się do historii jego odkrycia. 
Kamień po raz pierwszy zauważono w 1916 roku w Santo Domingo.
Pierwsze znalezisko podziwiano i zapomniano przez około 60 lat, po czym minerał przypadkowo przykuł uwagę jubilera Mundesa. 
Pierwsze badania minerału przeprowadzono w 1974 roku i potwierdziły, że nie jest to turkus, ale nowy kamień o twardszych właściwościach.

Jubiler Mundes, jako odkrywca kamienia, wymyślił dla niego nazwę. 
Aby to zrobić, połączył część imienia swojej córki Larissa i słowo morze (mar). 
Tak rozpoczęła się historia Larimar, minerału zwanego też Turkusem Dominikańskim (haiti), Kamieniem Atlantyckim (delfin)
https://ariananadia.livejournal.com/1999360.html