31-12-2021, 12:52
https://pro-kamni.ru/wp-content/uploads/...-5-sm..jpg
Epidote to dość rozpowszechniony minerał o barwie zielonej, czasem żółtawej, brązowej lub prawie czarnej.
Pod względem składu chemicznego jest Krzemianem Glinu, Żelaza i Wapnia.
Termin „Epidote” został wprowadzony przez francuskiego mineraloga Rene-Just Gayuy w 1801 roku.
Nazwa kamienia wywodzi się ze starogreckiej epidozy (wzrost, przyrost) i wskazuje na niezwykłą budowę jego pryzmatycznych kryształów, których boki w przekroju mają różną długość.
Kryształy Epidote wyróżniają się wyjątkową różnorodnością rozmiarów i kształtów.
Najczęściej spotykanymi kruszywami mineralnymi są kryształy pryzmatyczne i iglaste oraz sferolity.
Bardzo piękne są formacje małych kryształków, które wyglądają jak mech.
Najczęstszym jest Epidote w kolorze pistacjowym.
Dla tego koloru, czasami nazywanego Epidote-Zieloną, kamień otrzymał inną nazwę - pistacyta (gr. „pistaksja” – orzech pistacji).
W zależności od zanieczyszczeń wyróżnia się trzy główne odmiany minerału: Pushkinit, Muchinit i Chromepidot.
Kryształ górski z wtrąceniami drobnych kryształków tego kamienia nazywany jest czasem kwarcem koperkowym.
W Rosji na środkowym i północnym Uralu często występują przezroczyste duże kryształy Epidote, o wielkości do 40 cm.
Tutaj, pod koniec XVIII wieku, jeszcze przed oficjalnym odkryciem minerału, kamień ten opisał słynny naukowiec i podróżnik P.S. Pallas jak zielony sherl.
Wspaniałe próbki kolekcji tego minerału o wielkości do 80 cm są wydobywane w austriackich Alpach na złożu Knappenwand, w dorzeczu rzeki Sulzbach.
Duże złoża znajdują się również w Szwajcarii, Bułgarii, Włoszech, USA, Meksyku, Pakistanie.
Atrakcyjny zielony kolor i dość duża twardość (6-7) sprawiają, że Epidote można wykorzystać jako niedrogi kamień jubilerski.
Kryształy wysokiej jakości są cięte, ale częściej są cięte półkulą (kaboszonem).
Kamienie oszlifowane powyżej 5 karatów są rzadko wykonywane z Epidote, ponieważ ze względu na wysoką absorpcję światła wyglądają na prawie czarne.
https://color-harmony.livejournal.com/107124.html
Epidote to dość rozpowszechniony minerał o barwie zielonej, czasem żółtawej, brązowej lub prawie czarnej.
Pod względem składu chemicznego jest Krzemianem Glinu, Żelaza i Wapnia.
Termin „Epidote” został wprowadzony przez francuskiego mineraloga Rene-Just Gayuy w 1801 roku.
Nazwa kamienia wywodzi się ze starogreckiej epidozy (wzrost, przyrost) i wskazuje na niezwykłą budowę jego pryzmatycznych kryształów, których boki w przekroju mają różną długość.
Kryształy Epidote wyróżniają się wyjątkową różnorodnością rozmiarów i kształtów.
Najczęściej spotykanymi kruszywami mineralnymi są kryształy pryzmatyczne i iglaste oraz sferolity.
Bardzo piękne są formacje małych kryształków, które wyglądają jak mech.
Najczęstszym jest Epidote w kolorze pistacjowym.
Dla tego koloru, czasami nazywanego Epidote-Zieloną, kamień otrzymał inną nazwę - pistacyta (gr. „pistaksja” – orzech pistacji).
W zależności od zanieczyszczeń wyróżnia się trzy główne odmiany minerału: Pushkinit, Muchinit i Chromepidot.
Kryształ górski z wtrąceniami drobnych kryształków tego kamienia nazywany jest czasem kwarcem koperkowym.
W Rosji na środkowym i północnym Uralu często występują przezroczyste duże kryształy Epidote, o wielkości do 40 cm.
Tutaj, pod koniec XVIII wieku, jeszcze przed oficjalnym odkryciem minerału, kamień ten opisał słynny naukowiec i podróżnik P.S. Pallas jak zielony sherl.
Wspaniałe próbki kolekcji tego minerału o wielkości do 80 cm są wydobywane w austriackich Alpach na złożu Knappenwand, w dorzeczu rzeki Sulzbach.
Duże złoża znajdują się również w Szwajcarii, Bułgarii, Włoszech, USA, Meksyku, Pakistanie.
Atrakcyjny zielony kolor i dość duża twardość (6-7) sprawiają, że Epidote można wykorzystać jako niedrogi kamień jubilerski.
Kryształy wysokiej jakości są cięte, ale częściej są cięte półkulą (kaboszonem).
Kamienie oszlifowane powyżej 5 karatów są rzadko wykonywane z Epidote, ponieważ ze względu na wysoką absorpcję światła wyglądają na prawie czarne.
https://color-harmony.livejournal.com/107124.html