[Natka]

0 Głupiec

Mądry głupiec
Od zawsze on już wiedział
Że „zero” jest jemu dane.
Początek, koniec, wszystko i nic,
To jest mu przypisane.
Pewnym krokiem po ziemi,
Z głową w chmurach kroczy.
Instynkt go nie zawiedzie,
Z obranej drogi nie zboczy.
Jeżeli coś się nie uda,
Piórko zdmuchnie z czoła.
Będzie wiedział, że śmierć
O wsparcie do niego woła.
Otworzy swój tobołek,
Na drogę życia mu dany,
W nim dobro i pokusa,
Będzie więc doświadczany.
W całe życie Głupca
Żywioły są wpisane.
Wiedzę czerpie z niewiedzy.
Bo tylko to mu dane.
Na przemian Woda i Ogień
Wrażliwość i dynamizm,
Intelekt i materia,
Z Ziemi i Powietrza są brane.
Aż zbrudzi białą koszulę,
Życie – barwy nabierze,
Róża mu uschnie w dłoni,
Ja w GŁUPCA mądrość – wierzę.

Ewa Winiarska