[Natka]

II Arcykapłanka

Papieżyca – Dziewica
Miłość rozdaje ludziom,
Z miłości stworzona cała,
Kobieta skromna – Kapłanka,
Dziewica doskonała.
Księżycem podkreśla kobiecość,
Sercem patrzy – nie wzrokiem,
Promieniuje dobrocią.
Będziesz pod jej urokiem.
Potrafi słuchać, jest mądra,
Nigdy nie stroni od wiedzy,
Siedząc na tronie, gotowa
Swe horyzonty poszerzyć.
A poprzez świątynne kolumny
Łączące niebo i ziemię,
Zawarła z Bogiem przymierze,
I to najbardziej docenisz.
Dualność jej przypisana,
Lecz wybór z uczuciem czyni.
Bo instynkt, który posiada,
Nikomu zła nie uczyni.
By dotrzeć do niej Ty musisz
Być w zgodzie z własnym sumieniem.
Masz kochać życie i ludzi,
Uczciwość ma być Twoim cieniem.
Wtedy zasłona spadnie
Za tronem rozwieszona,
I poznasz Kapłankę miłości.
Do cnót jej się przekonasz.
Więc noś swój krzyż na plecach,
Jak ona na piersi dźwiga,
A żyj poprzez zdarzenia,
Doświadczeń niech nie ubywa.

Ewa Winiarska