[Natka]

XI Sprawiedliwość

Ludzka prawda
Człowiek człowieka rozgrzesza,
Według norm, które sam stworzył.
By stać się sprawiedliwym
Czerwony płaszcz Maga założył.
Na skronie trójzębną koronę,
W której wola, rozum i miłość.
W dłoń chwycił błękitną szablę
By nią wyjaśnić zawiłość
Sprawiedliwego wyroku.
By z człowieczeństwem go czynić,
By za zasłoną tam w niebie,
Za fałsz siebie nie winić.
Na złotej wadze waży
Tu zbrodnia – a – tam kara!
Szale są w równowadze.
Wiadomość dlań wspaniała.
Bo tak czynione wyroki
Sprawiedliwe są dla ludzi,
To Sprawiedliwość w Tarocie
Takim wyrokiem się trudzi.
Wyrok jest sprawiedliwy,
Bezstronny, Inteligencją czyniony,
W mądrości swej doskonały
Dowodem potwierdzony.
Za czyny – otrzymasz zapłatę,
Odpowiedz – zaś na pytania,
Rozsądną decyzję – podejmiesz
Oddasz dług – który masz do oddania.

Ewa Winiarska