[Natka]

XIII Śmierć

Pod Nr 13–ym
Strachem zajrzy Ci w oczy,
Ból w Twoim sercu umieści.
Nie dając żadnych nadziei,
Nie słucha błagalnych treści.
Zmierza z przeszłości w przyszłość.
W czarny płaszcz odziana,
Z czerwonym piórkiem na głowie,
Śmierć niepokonana.
Świadomie czy też nie,
Z godnością czy pokorą,
Przyjmiesz ją nieuchronnie
Niespodziewaną porą.
Na białym koniu przybędzie,
Depcząc majątek Twój cały
Któryś zachłannie pomnażał
Z wiarą, że jesteś wspaniały.
Śmierci dano prawo wyboru,
By wskazać koniec jakiejś drogi.
Niczym jej nie przekupisz,
Dla niej jesteś – ubogi.
Z nieuchronnością śmierci
Pogodzić się należy.
A życie masz godnie,
Miłość czyniąc – przeżyć,
Abyś nigdy nie stracił
Człowieczeństwa swojego.
Bóg dał Ci własną wolę
Dla uczynku dobrego.

Ewa Winiarska