[Krystyna]

Więc śmiej się, śmiej
Choćbyś z całych sił
szczęścia chciał, człowieku,
nie da szczęścia słona łza,
 smutek pod powieką.

Więc śmiej się, śmiej,  
choć serce drży i płonie żalem.
Więc śmiej się, śmiej,
bo smutek tym ugasisz czarem.
Więc śmiej się, śmiej,
zabawiaj los, choć wcale nie do śmiechu.

Niech ludzki rój podziwia twój
radosny gest człowieku.
Nie będzie lżej,gdy spłynie łza
a nikt cię nie zrozumie.
Nie będzie mniej goryczy nut
w płaczliwej,słonej strunie.

Więc śmiej się, śmiej....
Jadwiga (Jaga) Rudnicka
źródło