12-11-2022, 18:51
Beata Wałuszko
Iluzje lata
Chodzę po deszczu, ociekam wodą jak łzami,
Deszcz letni, ciepły i miękki, a stopy bose,
Brodzę bez celu między błotem, kałużami.
Bez parasola łatwiej rozmyślać o losie,
Niech ciało i umysł orzeźwi z nieba woda,
Szare chmury lustrem duszy- a smutek w głosie.
Letnie słońce nie daje ziemi odczuć chłodu,
Zza chmur firanki posyła uśmiechy ciepłe,
A na niebie most z siedmiu kolorów urodą.
Chcę wejść po tęczy, wziąć do ręki nieba błękit,
Ale most nad światem to iluzja, to magia lata,
Tak jak jego zapach, mgła, pędu wiatru dźwięki,
Nasze sny, nastroje- lato ze sobą splata,
Bo życie jest iluzją, marzeniem, tęsknotą.
Iluzje lata
Chodzę po deszczu, ociekam wodą jak łzami,
Deszcz letni, ciepły i miękki, a stopy bose,
Brodzę bez celu między błotem, kałużami.
Bez parasola łatwiej rozmyślać o losie,
Niech ciało i umysł orzeźwi z nieba woda,
Szare chmury lustrem duszy- a smutek w głosie.
Letnie słońce nie daje ziemi odczuć chłodu,
Zza chmur firanki posyła uśmiechy ciepłe,
A na niebie most z siedmiu kolorów urodą.
Chcę wejść po tęczy, wziąć do ręki nieba błękit,
Ale most nad światem to iluzja, to magia lata,
Tak jak jego zapach, mgła, pędu wiatru dźwięki,
Nasze sny, nastroje- lato ze sobą splata,
Bo życie jest iluzją, marzeniem, tęsknotą.