30-11-2022, 21:59
Sikora Aleksandra
Milczenie
Zatopione słońce w zatoce Bosforu,
Zgasły promień w pejzażu Europy,
Szczęście, co przeszło koło nosa,
Zamknięte w milczeniu uśmiechniętych ust.
Wiem wszystko o iskrze, która istnieje,
Schowana w cieśninie, zastygła w spojrzeniu,
Na pograniczy dwóch kultur się śmieje
Po cichu ugrzęzła w serca podcieniu.
W zburzonych murach Konstantynopola,
Jak kula utknęło magiczne przesłanie.
Tu – na osmańskich bitew przedpolu
Na zawsze – niewypowiedziane.
Milczenie
Zatopione słońce w zatoce Bosforu,
Zgasły promień w pejzażu Europy,
Szczęście, co przeszło koło nosa,
Zamknięte w milczeniu uśmiechniętych ust.
Wiem wszystko o iskrze, która istnieje,
Schowana w cieśninie, zastygła w spojrzeniu,
Na pograniczy dwóch kultur się śmieje
Po cichu ugrzęzła w serca podcieniu.
W zburzonych murach Konstantynopola,
Jak kula utknęło magiczne przesłanie.
Tu – na osmańskich bitew przedpolu
Na zawsze – niewypowiedziane.