[Krystyna]

   
   
Salvia Viridis
Rodzina: Lamiaceae
Szałwia ta uprawiana jest od XVI w.
W chwili obecnej jej popularność nie jest już tak duża, a szkoda.
Roślina rośnie szybko.
Jej wzniesione pędy są ulistnione, kanciaste w przekroju i słabo rozgałęziające się.
Liście o wyraźnej fakturze, z racji owłosienia o szarawej zieleni i oszczepowate w kształcie.
Głównym walorem zdobniczym są duże, kolorowe liście podkwiatkowe.
Same kwiaty są małe, dwuwargowe i bez znaczenia zdobniczego.
Owocem żebrowana torebka z licznymi drobnymi, owalnymi nasionami.
Roślina daje duży samosiew i raz wprowadzona do ogrodu co roku odnawia się sama

Naturalny obszar występowania rozciąga się od Morza Śródziemnego przez Krym po Iran.
Naturalnym siedliskiem są otwarte obszary trawiaste.
Występuje także jako roślina ruderalna.

Wysokość w zakresie od 30 do 60 cm.
Zaczyna kwitnienie w połowie czerwca i masowo kwitnie ponad miesiąc. Później już pojedyncze szczytowe kwiatki aż do przymrozków.

Kolor kwiatu, biały, różowy lub fioletowy.
Przykwiatki w każdym z tych kolorów mają ciemniejsze żyłkowanie.

Poza ozdobą rabat nadaje się na kwiat cięty i do suszenia.
Dawniej używano jej do aromatyzowania alkoholi, także wina.
Łacińska nazwa rodzaju pochodzi od słowa ‘salvus’ = ocalony, nietknięty, żywy, zdrowie lub ‘salveo’ = leczyć.
Odniesienie do leczniczych właściwości niektórych gatunków Szałwii.
Nazwa gatunkowa ”viridis” jest pochodzenia greckiego i oznacza kolor zielony, z implikacjami młodości i wigoru.
źródło