10-01-2023, 19:29
Asafetyda (Asafetida)
Ferula Assafoetida, Rodzina: Umbelliferae
Asafetida, pisana również Asafetyda, bierze swą nazwę od perskiego aza, czyli mastyka - kit lub żywica i łacińskiego foetidus czyli cuchnący.
Wczesne zapisy podają, że Aleksander Wielki sprowadził ten "śmierdzący palec" na zachód w 4 roku p.n.e.
Była ona używana jako przyprawa w starożytnym Rzymie i choć nie pochodzi z Indii, była używany w medycynie indyjskiej i gastronomi od wieków.
Wierzono, że Asafetyda wzmacniała głosy śpiewaków.
Opis Asafetida
Asafetida jest twardą żywiczną gumą, szaro-białej barwy (gdy jest świeża), zmieniająca swój kolor wraz z wiekiem na żółty, czerwony i ostatecznie brązowy.
Jest ona sprzedawana w postaci bloków lub elementów żywicy, a częściej w postaci drobnego żółtego proszku, niekiedy krystalicznego lub granulowanego.
Asafetida uprawiana jest głównie w Iranie i Afganistanie, skąd jest eksportowana do reszty świata.
W Indiach uprawiana w Kaszmirze.
Jest to wieloletnia bylina Kopru, która rośnie dziko i osiąga do 3,6 m wysokości, w dużych naturalnych lasach, gdzie nie rośnie nic innego.
Posiada drobne liście i żółte kwiaty.
Jej korzenie są grube i długie i wydzielają podobną żywicę jak łodygi. Wszystkie części rośliny mają charakterystyczny cuchnący zapach.
W marcu i kwietniu, tuż przed kwitnieniem, łodygi są odcinane blisko korzenia.
Mleczna ciecz wycieka na zewnątrz i po wyschnięciu tworzy żywicę.
Ta jest zbierana i następuje ponowne nacięcie.
Procedura trwa około trzech miesięcy, licząc od pierwszego nacięcia. Przez ten czas roślina dostarcza do dwóch kilogramów żywicy, następnie korzeń wysycha.
Bukiet: gryzący zapach gnijącej cebuli lub siarki. Zapach zanika wraz z gotowaniem.
Smak: sama ma bardzo nieprzyjemny smak, podobny do zgniłego czosnku. Po ugotowaniu dodaje cebulowy smak.
Skala ostrości: 0
Używanie i przechowywanie Asafetida
Ważne jest, aby przechowywać Asafetydę w hermetycznych pojemnikach, ponieważ jej siarkowy zapach wpływa na inne produkty i przyprawy.
Najczęściej dostępna w postaci proszku lub granulek, które mogą być dodawane bezpośrednio do potrawy.
Jest także sprzedawana w bryłkach, które należy skruszyć przed użyciem.
Asafetyda to bardzo silna przyprawa, a w ziemi potrafi przetrwać ponad rok, jeśli jest odpowiednio przechowywana – z dala od światła i powietrza.
Zastosowanie kulinarne Asafetydy
Stosuje się ją w niewielkich ilościach, dodawana jest bezpośrednio do potrawy, smażona w oleju, lub moczona w wodzie.
Asafetyda jest używana głównie w wegetariańskiej kuchni indyjskiej, w której silny aromat czosnku i cebuli poprawia smak wielu potraw, zwłaszcza bramińskiej i kast Jain, gdzie cebula i czosnek są zabronione.
Stosowana jest głównie w południowej i zachodniej części Indii, choć tam nie rośnie.
Jest stosowana w wielu potrawach z soczewicy (często aby zapobiec wzdęciom), wegetariańskich zupach i marynatach. Nadaje się także do wielu potraw z ryb, przyprawia się nią także pappadums.
Właściwości lecznicze Asafetida
Asafetida jest znana jako antidotum na wzdęcia i pomocna przy chorobach układu oddechowego, takich jak: astma, zapalenie oskrzeli i krztusiec.
Jej podły zapach doprowadził do wielu niezwykłych roszczeń medycznych, głównie wynikających z przekonania, że to zapach będzie działać jako środek odstraszający dla zarazków.
W wielu europejskich krajach kawałek żywicy jest przywiązywany do sznurka i noszony na szyi przez dzieci w celu ochrony przed chorobami.
Kiedyś uważano, że siarkowy zapach uspokaja histeryków i w czasach amerykańskiego Dzikiego Zachodu razem z innymi ostrymi przyprawami była używana w miksturze mającej leczyć alkoholizm.
Inne nazwy Asafetida
Asafoetida, Assafetida, Assafoetida, Devil’s Dung, Devil’s Durt, Jedzenie Bogów (Persian), Laser (Roman), Stinking Gum. Francuski: ASSA foetida, ferulr perisque,
Niemiecki: Asafotida, Stinkender Asant,
Włoski: assafetida,
Hiszpański: Asafetida,
Afgański: kama-i-anguza,
Indyjski: hing, Hingu, heeng.
http://www.przyprawowy.pl/asafetida-asafetyda.html
http://dobrytarot.pl/showthread.php?tid=14364
Ferula Assafoetida, Rodzina: Umbelliferae
Asafetida, pisana również Asafetyda, bierze swą nazwę od perskiego aza, czyli mastyka - kit lub żywica i łacińskiego foetidus czyli cuchnący.
Wczesne zapisy podają, że Aleksander Wielki sprowadził ten "śmierdzący palec" na zachód w 4 roku p.n.e.
Była ona używana jako przyprawa w starożytnym Rzymie i choć nie pochodzi z Indii, była używany w medycynie indyjskiej i gastronomi od wieków.
Wierzono, że Asafetyda wzmacniała głosy śpiewaków.
Opis Asafetida
Asafetida jest twardą żywiczną gumą, szaro-białej barwy (gdy jest świeża), zmieniająca swój kolor wraz z wiekiem na żółty, czerwony i ostatecznie brązowy.
Jest ona sprzedawana w postaci bloków lub elementów żywicy, a częściej w postaci drobnego żółtego proszku, niekiedy krystalicznego lub granulowanego.
Asafetida uprawiana jest głównie w Iranie i Afganistanie, skąd jest eksportowana do reszty świata.
W Indiach uprawiana w Kaszmirze.
Jest to wieloletnia bylina Kopru, która rośnie dziko i osiąga do 3,6 m wysokości, w dużych naturalnych lasach, gdzie nie rośnie nic innego.
Posiada drobne liście i żółte kwiaty.
Jej korzenie są grube i długie i wydzielają podobną żywicę jak łodygi. Wszystkie części rośliny mają charakterystyczny cuchnący zapach.
W marcu i kwietniu, tuż przed kwitnieniem, łodygi są odcinane blisko korzenia.
Mleczna ciecz wycieka na zewnątrz i po wyschnięciu tworzy żywicę.
Ta jest zbierana i następuje ponowne nacięcie.
Procedura trwa około trzech miesięcy, licząc od pierwszego nacięcia. Przez ten czas roślina dostarcza do dwóch kilogramów żywicy, następnie korzeń wysycha.
Bukiet: gryzący zapach gnijącej cebuli lub siarki. Zapach zanika wraz z gotowaniem.
Smak: sama ma bardzo nieprzyjemny smak, podobny do zgniłego czosnku. Po ugotowaniu dodaje cebulowy smak.
Skala ostrości: 0
Używanie i przechowywanie Asafetida
Ważne jest, aby przechowywać Asafetydę w hermetycznych pojemnikach, ponieważ jej siarkowy zapach wpływa na inne produkty i przyprawy.
Najczęściej dostępna w postaci proszku lub granulek, które mogą być dodawane bezpośrednio do potrawy.
Jest także sprzedawana w bryłkach, które należy skruszyć przed użyciem.
Asafetyda to bardzo silna przyprawa, a w ziemi potrafi przetrwać ponad rok, jeśli jest odpowiednio przechowywana – z dala od światła i powietrza.
Zastosowanie kulinarne Asafetydy
Stosuje się ją w niewielkich ilościach, dodawana jest bezpośrednio do potrawy, smażona w oleju, lub moczona w wodzie.
Asafetyda jest używana głównie w wegetariańskiej kuchni indyjskiej, w której silny aromat czosnku i cebuli poprawia smak wielu potraw, zwłaszcza bramińskiej i kast Jain, gdzie cebula i czosnek są zabronione.
Stosowana jest głównie w południowej i zachodniej części Indii, choć tam nie rośnie.
Jest stosowana w wielu potrawach z soczewicy (często aby zapobiec wzdęciom), wegetariańskich zupach i marynatach. Nadaje się także do wielu potraw z ryb, przyprawia się nią także pappadums.
Właściwości lecznicze Asafetida
Asafetida jest znana jako antidotum na wzdęcia i pomocna przy chorobach układu oddechowego, takich jak: astma, zapalenie oskrzeli i krztusiec.
Jej podły zapach doprowadził do wielu niezwykłych roszczeń medycznych, głównie wynikających z przekonania, że to zapach będzie działać jako środek odstraszający dla zarazków.
W wielu europejskich krajach kawałek żywicy jest przywiązywany do sznurka i noszony na szyi przez dzieci w celu ochrony przed chorobami.
Kiedyś uważano, że siarkowy zapach uspokaja histeryków i w czasach amerykańskiego Dzikiego Zachodu razem z innymi ostrymi przyprawami była używana w miksturze mającej leczyć alkoholizm.
Inne nazwy Asafetida
Asafoetida, Assafetida, Assafoetida, Devil’s Dung, Devil’s Durt, Jedzenie Bogów (Persian), Laser (Roman), Stinking Gum. Francuski: ASSA foetida, ferulr perisque,
Niemiecki: Asafotida, Stinkender Asant,
Włoski: assafetida,
Hiszpański: Asafetida,
Afgański: kama-i-anguza,
Indyjski: hing, Hingu, heeng.
http://www.przyprawowy.pl/asafetida-asafetyda.html
http://dobrytarot.pl/showthread.php?tid=14364