18-01-2023, 22:28
Do jakich potraw dodawać czerwony pieprz?
Problem z czerwonym pieprzem polega na tym, że albo nie jest czerwony, albo nie jest pieprzem.
Kupując tak zwany pieprz kolorowy w ziarnach, otrzymujemy mieszaninę pomarszczonych, twardych kuleczek w kolorach czarnym lub ciemnobrązowym, oliwkowozielonym, kremowym i koraloworóżowym. Jednak te ostatnie nie są owocami piper nigrum, pieprzu czarnego, a schinus terebinthifolius, pieprzowca brazylijskiego, rośliny z rodziny nanerczowatych.
Pieprz różowy czy też brazylijski ma łagodny, słodkawy smak, a jego zasuszone owoce są bardziej kruche, niż jagody pieprzu czarnego.
Aby w pełni cieszyć się smakiem brazylijskiego pieprzu, nie powinno się go mieszać z innymi kolorami ziaren.
Najdoskonalej komponuje się on z owocami morza, ale świetnie nadaje się również do lekkich sosów śmietanowych, vinaigrette'u i do celów dekoracyjnych.
Zawsze dodawaj czerwony pieprz pod koniec przyrządzania potrawy, ponieważ długotrwałe gotowanie niszczy jego subtelny smak.
Czy istnieje jednak czerwony pieprz, ale taki prawdziwy, owoc piper nigrum, pieprzu czarnego?
Otóż, choć to niezmierna rzadkość, można natrafić na taki przysmak.
Jest on jednak niespotykanym niemal rarytasem nawet w tropikach – tam, gdzie rośnie pnącze piper nigrum.
W przeszłości spotykany był głównie w postaci konserwowej – w occie lub solance.
Obecnie jednak, dzięki stosowaniu liofilizacji, możesz cieszyć się słodkim i owocowym smakiem, ciepłym i pikantnym.
Jaka jest różnica między pieprzem czerwonym a innymi odmianami kolorystycznymi?
Odmienna barwa spowodowana jest specyficznym czasem zbiorów i sposobami przetwarzania jagód.
Są one pozostawiane na pnączu, aż kompletnie dojrzeją, a gdy przybiorą już złotawobrązowawą barwę, są zrywane ręcznie.
Dojrzałe jagody czerwonego pieprzu są niezwykle delikatne, dlatego muszą być jak najprędzej przetworzone – czy to zalane octem lub solanką, czy to wysuszone.
Ponieważ jednak tradycyjne suszenie nie zachowuje subtelnego smaku pieprzowych jagód, a papierowa skórka kruszy się pod najlżejszym nawet dotykiem.
Całe szczęście jest jeszcze liofilizacja, odwadnianie w niskich temperaturach – i to ona pozwala nam cieszyć się smakiem i aromatem czerwonego pieprzu, niezbyt palącym, ciepłym i owocowym.
Ziarna czerwonego pieprzu nie mielą się dobrze w żadnym rodzaju młynka.
Najlepiej jest zgnieść je w moździerzu albo wrzucić do foliowego woreczka i rozwałkować.
Pieprz ten świetnie komponuje się ze świeżymi krewetkami, homarem i cytrusami.
źródło
Problem z czerwonym pieprzem polega na tym, że albo nie jest czerwony, albo nie jest pieprzem.
Kupując tak zwany pieprz kolorowy w ziarnach, otrzymujemy mieszaninę pomarszczonych, twardych kuleczek w kolorach czarnym lub ciemnobrązowym, oliwkowozielonym, kremowym i koraloworóżowym. Jednak te ostatnie nie są owocami piper nigrum, pieprzu czarnego, a schinus terebinthifolius, pieprzowca brazylijskiego, rośliny z rodziny nanerczowatych.
Pieprz różowy czy też brazylijski ma łagodny, słodkawy smak, a jego zasuszone owoce są bardziej kruche, niż jagody pieprzu czarnego.
Aby w pełni cieszyć się smakiem brazylijskiego pieprzu, nie powinno się go mieszać z innymi kolorami ziaren.
Najdoskonalej komponuje się on z owocami morza, ale świetnie nadaje się również do lekkich sosów śmietanowych, vinaigrette'u i do celów dekoracyjnych.
Zawsze dodawaj czerwony pieprz pod koniec przyrządzania potrawy, ponieważ długotrwałe gotowanie niszczy jego subtelny smak.
Czy istnieje jednak czerwony pieprz, ale taki prawdziwy, owoc piper nigrum, pieprzu czarnego?
Otóż, choć to niezmierna rzadkość, można natrafić na taki przysmak.
Jest on jednak niespotykanym niemal rarytasem nawet w tropikach – tam, gdzie rośnie pnącze piper nigrum.
W przeszłości spotykany był głównie w postaci konserwowej – w occie lub solance.
Obecnie jednak, dzięki stosowaniu liofilizacji, możesz cieszyć się słodkim i owocowym smakiem, ciepłym i pikantnym.
Jaka jest różnica między pieprzem czerwonym a innymi odmianami kolorystycznymi?
Odmienna barwa spowodowana jest specyficznym czasem zbiorów i sposobami przetwarzania jagód.
Są one pozostawiane na pnączu, aż kompletnie dojrzeją, a gdy przybiorą już złotawobrązowawą barwę, są zrywane ręcznie.
Dojrzałe jagody czerwonego pieprzu są niezwykle delikatne, dlatego muszą być jak najprędzej przetworzone – czy to zalane octem lub solanką, czy to wysuszone.
Ponieważ jednak tradycyjne suszenie nie zachowuje subtelnego smaku pieprzowych jagód, a papierowa skórka kruszy się pod najlżejszym nawet dotykiem.
Całe szczęście jest jeszcze liofilizacja, odwadnianie w niskich temperaturach – i to ona pozwala nam cieszyć się smakiem i aromatem czerwonego pieprzu, niezbyt palącym, ciepłym i owocowym.
Ziarna czerwonego pieprzu nie mielą się dobrze w żadnym rodzaju młynka.
Najlepiej jest zgnieść je w moździerzu albo wrzucić do foliowego woreczka i rozwałkować.
Pieprz ten świetnie komponuje się ze świeżymi krewetkami, homarem i cytrusami.
źródło