21-01-2023, 20:56
Ginkgo Biloba
Powszechnie znany jako ginkgo lub gingko ( / ɡ ɪ ŋ k oʊ , ɡ ɪ ŋ k ɡ oʊ / GINK -oh , -goh ), znany również jako Miłorząb, to gatunek drzewa pochodzący z Chin .
Jest to ostatni żyjący gatunek z rzędu Ginkgoales , który pojawił się po raz pierwszy ponad 290 milionów lat temu. Skamieniałości bardzo podobne do żyjących gatunków, należących do rodzaju Ginkgo, sięgają wstecz -Środkowa jura około 170 milionów lat temu.
Drzewo było uprawiane na początku historii ludzkości i nadal jest powszechnie sadzone.
Ekstrakt z liści miłorzębu japońskiego jest powszechnie stosowany jako suplement diety , ale nie ma naukowych dowodów na to, że wspomaga zdrowie człowieka lub jest skuteczny w walce z jakąkolwiek chorobą.
Ginkgos to duże drzewa, zwykle osiągające wysokość 20–35 m (66–115 stóp), a niektóre okazy w Chinach mają ponad 50 m (165 stóp).
Drzewo ma kanciastą koronę i długie, nieco nieregularne gałęzie, jest zwykle głęboko zakorzenione i odporne na uszkodzenia spowodowane wiatrem i śniegiem.
Młode drzewa są często wysokie i smukłe oraz słabo rozgałęzione; korona staje się szersza w miarę starzenia się drzewa.
Połączenie odporności na choroby, drewna odpornego na owady oraz zdolności do tworzenia powietrznych korzeni i pędów sprawia, że miłorząb jest trwały, a niektóre okazy mają ponad 2500 lat.
Dystrybucja i siedlisko
Chociaż Ginkgo Biloba i inne gatunki tego rodzaju były kiedyś szeroko rozpowszechnione na całym świecie, jego zasięg zmniejszył się i dwa miliony lat temu ograniczał się do niewielkiego obszaru Chin .
Przez wieki uważano, że na wolności wyginął, ale obecnie wiadomo, że rośnie na co najmniej dwóch małych obszarach w prowincji Zhejiang we wschodnich Chinach, w rezerwacie Tianmushan
Jednak wśród drzew Miłorzębu z tych obszarów istnieje duża jednorodność genetyczna , co przemawia przeciwko naturalnemu pochodzeniu tych populacji i sugeruje, że drzewa Miłorzębu na tych obszarach mogły być sadzone i konserwowane przez chińskich mnichów przez okres około 1000 lat.
Badanie to pokazuje większą różnorodność genetyczną w populacjach południowo-zachodnich Chin , wspierając lodowate refugia w górach otaczających wschodni Płaskowyż Tybetański, gdzie odnotowano kilka starych kandydatów na dzikie populacje.
Nie wykazano jednoznacznie, czy rodzime populacje miłorzębu nadal istnieją, ale istnieją dowody genetyczne, że te południowo-zachodnie populacje mogą być dzikie, a także dowody na to, że największe i najstarsze drzewa Ginkgo Biloba mogą być starsze niż otaczające osady ludzkie
Tam, gdzie występuje dziko, rzadko spotyka się go w lasach liściastych i dolinach na kwaśnych lessach (tj. drobnej, mulistej glebie) z dobrym drenażem. Gleba, w której żyje, ma zazwyczaj pH w zakresie od 5,0 do 5,5.
1000-letni Miłorząb w Tsurugaoka Hachimangū
Drzewo Miłorzębu, które stało obok kamiennych schodów Tsurugaoka Hachiman-gū mniej więcej od założenia świątyni Shinto w 1063 r. I które pojawia się na prawie każdym starym przedstawieniu świątyni, zostało zdmuchnięte 10 marca 2010 r.
Pozostałe korzenie drzewa później energicznie wykiełkowały.
Świątynia znajduje się w mieście Kamakura w prefekturze Kanagawa w Japonii.
Drzewo otrzymało przydomek kakure-ichō (Miłorząb ukrywający się), wywodzący się z legendy z okresu Edo, w której Minamoto no Sanetomo zostaje zamordowany 13 lutego 1219 roku przez swojego siostrzeńca Kugyō , który ukrywał się za drzewem.
W rzeczywistości Miłorząb przybył z Chin w XIV wieku, a pomiar słojów drzewa z 1990 roku wykazał, że wiek drzewa wynosi około 500 lat.
Społeczeństwo i kultura
Liść Miłorzębu jest symbolem szkoły japońskiej ceremonii parzenia herbaty Urasenke .
Drzewo jest oficjalnym drzewem japońskiej stolicy Tokio , a symbolem Tokio jest liść Miłorzębu Japońskiego.
Od 1948 roku odznaką Uniwersytetu Tokijskiego są dwa liście Miłorzębu (zaprojektowane przez Shoichi Hoshino), które po przeprojektowaniu stały się logo uniwersytetu w 2004 roku.
Logo Uniwersytetu w Osace jest uproszczonym liściem miłorzębu od 1991 roku, kiedy projektant Ikko Tanaka stworzył je na sześćdziesiątą rocznicę uniwersytetu
https://en.wikipedia.org/wiki/Ginkgo_biloba
http://www.drewutniaemila.pl/tajemnice-milorzebu/
Powszechnie znany jako ginkgo lub gingko ( / ɡ ɪ ŋ k oʊ , ɡ ɪ ŋ k ɡ oʊ / GINK -oh , -goh ), znany również jako Miłorząb, to gatunek drzewa pochodzący z Chin .
Jest to ostatni żyjący gatunek z rzędu Ginkgoales , który pojawił się po raz pierwszy ponad 290 milionów lat temu. Skamieniałości bardzo podobne do żyjących gatunków, należących do rodzaju Ginkgo, sięgają wstecz -Środkowa jura około 170 milionów lat temu.
Drzewo było uprawiane na początku historii ludzkości i nadal jest powszechnie sadzone.
Ekstrakt z liści miłorzębu japońskiego jest powszechnie stosowany jako suplement diety , ale nie ma naukowych dowodów na to, że wspomaga zdrowie człowieka lub jest skuteczny w walce z jakąkolwiek chorobą.
Ginkgos to duże drzewa, zwykle osiągające wysokość 20–35 m (66–115 stóp), a niektóre okazy w Chinach mają ponad 50 m (165 stóp).
Drzewo ma kanciastą koronę i długie, nieco nieregularne gałęzie, jest zwykle głęboko zakorzenione i odporne na uszkodzenia spowodowane wiatrem i śniegiem.
Młode drzewa są często wysokie i smukłe oraz słabo rozgałęzione; korona staje się szersza w miarę starzenia się drzewa.
Połączenie odporności na choroby, drewna odpornego na owady oraz zdolności do tworzenia powietrznych korzeni i pędów sprawia, że miłorząb jest trwały, a niektóre okazy mają ponad 2500 lat.
Dystrybucja i siedlisko
Chociaż Ginkgo Biloba i inne gatunki tego rodzaju były kiedyś szeroko rozpowszechnione na całym świecie, jego zasięg zmniejszył się i dwa miliony lat temu ograniczał się do niewielkiego obszaru Chin .
Przez wieki uważano, że na wolności wyginął, ale obecnie wiadomo, że rośnie na co najmniej dwóch małych obszarach w prowincji Zhejiang we wschodnich Chinach, w rezerwacie Tianmushan
Jednak wśród drzew Miłorzębu z tych obszarów istnieje duża jednorodność genetyczna , co przemawia przeciwko naturalnemu pochodzeniu tych populacji i sugeruje, że drzewa Miłorzębu na tych obszarach mogły być sadzone i konserwowane przez chińskich mnichów przez okres około 1000 lat.
Badanie to pokazuje większą różnorodność genetyczną w populacjach południowo-zachodnich Chin , wspierając lodowate refugia w górach otaczających wschodni Płaskowyż Tybetański, gdzie odnotowano kilka starych kandydatów na dzikie populacje.
Nie wykazano jednoznacznie, czy rodzime populacje miłorzębu nadal istnieją, ale istnieją dowody genetyczne, że te południowo-zachodnie populacje mogą być dzikie, a także dowody na to, że największe i najstarsze drzewa Ginkgo Biloba mogą być starsze niż otaczające osady ludzkie
Tam, gdzie występuje dziko, rzadko spotyka się go w lasach liściastych i dolinach na kwaśnych lessach (tj. drobnej, mulistej glebie) z dobrym drenażem. Gleba, w której żyje, ma zazwyczaj pH w zakresie od 5,0 do 5,5.
1000-letni Miłorząb w Tsurugaoka Hachimangū
Drzewo Miłorzębu, które stało obok kamiennych schodów Tsurugaoka Hachiman-gū mniej więcej od założenia świątyni Shinto w 1063 r. I które pojawia się na prawie każdym starym przedstawieniu świątyni, zostało zdmuchnięte 10 marca 2010 r.
Pozostałe korzenie drzewa później energicznie wykiełkowały.
Świątynia znajduje się w mieście Kamakura w prefekturze Kanagawa w Japonii.
Drzewo otrzymało przydomek kakure-ichō (Miłorząb ukrywający się), wywodzący się z legendy z okresu Edo, w której Minamoto no Sanetomo zostaje zamordowany 13 lutego 1219 roku przez swojego siostrzeńca Kugyō , który ukrywał się za drzewem.
W rzeczywistości Miłorząb przybył z Chin w XIV wieku, a pomiar słojów drzewa z 1990 roku wykazał, że wiek drzewa wynosi około 500 lat.
Społeczeństwo i kultura
Liść Miłorzębu jest symbolem szkoły japońskiej ceremonii parzenia herbaty Urasenke .
Drzewo jest oficjalnym drzewem japońskiej stolicy Tokio , a symbolem Tokio jest liść Miłorzębu Japońskiego.
Od 1948 roku odznaką Uniwersytetu Tokijskiego są dwa liście Miłorzębu (zaprojektowane przez Shoichi Hoshino), które po przeprojektowaniu stały się logo uniwersytetu w 2004 roku.
Logo Uniwersytetu w Osace jest uproszczonym liściem miłorzębu od 1991 roku, kiedy projektant Ikko Tanaka stworzył je na sześćdziesiątą rocznicę uniwersytetu
https://en.wikipedia.org/wiki/Ginkgo_biloba
http://www.drewutniaemila.pl/tajemnice-milorzebu/