[Krystyna]

   
Gdzie występuje Bursztyn?
Złoża Bursztynu występują zarówno w Starym, jak i Nowym Świecie i rozpoznaje się wiele odmian.
Spośród wielu gatunków Bursztynu występujących w Starym Świecie, obecnie, podobnie jak w starożytności, najliczniej występuje Bursztyn Bałtycki lub Sukcynit (nazywany tak, ponieważ ma wysokie stężenie kwasu bursztynowego).
Ten wczesnotrzeciorzędowy (górny eocen – dolny oligocen) Bursztyn pochodzi głównie z okolic Morza Bałtyckiego, z terenów dzisiejszej Litwy, Łotwy, Rosji (Kaliningrad), Polski, południowej Szwecji, północnych Niemiec i Danii.
Najbogatsze złoża znajdują się na półwyspie Samland i wokół niego, dużym obszarze w kształcie wachlarza, który odpowiada regionowi delty rzeki, która niegdyś osuszała starożytny ląd, który geolodzy nazywają Fennoskandią.
Ten starożytny kontynent leży teraz pod Morzem Bałtyckim i otaczającym go lądem.
Chociaż na tym obszarze występuje największe skupisko Bursztynu na świecie, jest to depozycja wtórna.
Co zdumiewające, skamieniała żywica „najwyraźniej została zerodowana z osadów morskich w pobliżu poziomu morza, wyniesionych na brzeg podczas sztormów
W starożytności większość Bursztynu znad Bałtyku wydobywano z płytkich wód i plaż, gdzie był wyrzucany (po raz kolejny, tysiąclecia później), zwłaszcza podczas jesiennych sztormów, które wstrząsały dnami morskimi.
Dopiero w okresie nowożytnym zaczęto wydobywać Bursztyn.
Wraz z wprowadzeniem technik przemysłowych od XIX wieku wydobywano ogromne ilości.
Szacuje się, że w pierwszej dekadzie XX wieku z błękitnej warstwy ziemi półwyspu Samland wydobywano do miliona funtów bursztynu rocznie.

Inne rodzaje Bursztynu używane przez starożytne ludy śródziemnomorskie zostały zidentyfikowane ze źródłami na terenie dzisiejszej Sycylii, Libanu, Izraela i Jordanii.
Oprócz źródeł północnoeuropejskich starożytne przekazy wymieniają Bursztyn z Ligurii, Scytii, Syrii, Indii, Etiopii i Numidii.
Jednak spośród odmian używanych w starożytności i znanych dzisiaj, tylko Sukcynit lub Bursztyn Bałtycki można znaleźć w dużych, stosunkowo wytrzymałych elementach jubilerskich, takich jak te, które były używane do dużych przedmiotów starożytności, takich jak przedrzymskie wisiorki z tego katalogu lub skomplikowanych rzeźb, naczyń i pojemników z czasów rzymskich.
Drobne kawałki bursztynu i marnotrawstwo większych kompozycji mogły być wykorzystane do drobnych rzeźbień i innych celów.
Bursztyn nie związany z biżuterią byłby również stosowany w inkrustacjach, kadzidłach i perfumach, farmaceutykach i lakierach, jak ma to miejsce nadal w czasach nowożytnych.
Birmit (znajdujący się w Birmie, obecnie Myanmarze) i trochę bursztynu z Chin, rodzaje występujące również w dużych, wysokiej jakości kawałkach, mają długą historię zastosowań artystycznych i innych w Azji.
https://www.getty.edu/publications/ambers/intro/5/